طول دوره آبستنی در میش 5 ماه بوده (5 ± 150 روز) که این دوره تحت تاثیر عوامل متعددی ازقبیل جنس بره، نوع آبستنی (یک، دو و سه قلو)، وزن و شرایط مادر، نژاد و شرایط محیطی است.
براساس چگونگی موقعیت جنین (Fetus) در رحم مادر، زایش میش را به دو دسته طبیعی و غیرطبیعی دسته بندی می‌کنند. اساس این دسته‌بندی طریقه قرار گرفتن جهت پوزه و سر و دست‌های بره در رحم مادر می‌باشد.
کلید تشخیص سقط، مشخص کردن علت آن و جلوگیری از سقط‌های بعدی است. با این وجود میزان موفقیت در تشخیص دقیق علت سقط گاو تنها 25 تا 35 درصد است.
میش‌هائى که زایمان آنها نزدیک است باید در محلى دور از گله اصلى نگهدارى شوند و تحت‌نظر قرار گیرند. اگر در موقع جفتگیری، میش‌ها علامت‌گذارى شده باشند، تعیین تاریخ تقریبى زایش‌ها آسان خواهد بود.
معمولاً حدود ۶ هفته پس از رها کردن قوچ در گله، بیشتر میش‌ها جفت‌گیرى کرده‌اند. پس از خارج کردن قوچ از گله باید برای راحت‌تر اداره کردن آن، میش‌ها را بر اساس زمان آبستنی علامت‌گذاری کرد.
راه‌های اصولی برای باروری گوسفندان در خارج فصل این است که بعد از زایش، قوچ داخل گله نباشد. در این خبر روش همزمان‌سازی ذکر شده‌اند.