به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ پرندگان موجوداتی هستند که درگروه‌های صد تایی تا حتی هزارتایی در طبیعت غذا می‌خورند. پرندگان خانگی نیز دوست دارند تا زمان صرف غذای خود را با جفت خود، چه پرنده‌ی دیگر و چه فردی که از آنها مراقبت می‌کند، بگذرانند. غذا خوردن با همدمان پردار ما راهی عالی برای اجتماعی کردن آنها است؛ با این حال، غذاهایی وجود دارند که ما انسان‌ها دوست داریم اما به دلیل سمیت احتمالی آنها هرگز نباید با پرندگان خانگی‌مان قسمت کنیم. از جمله رایج‌ترین غذاهای سمی برای پرندگان میتوان موارد زیر را نام برد:
آووکادو
برگ‌های گیاه آووکادو حاوی پرسین است، ترکیبی شبیه اسید چرب که به عنوان یک قارچ‌کش در گیاه عمل می‌کند. هنگام بلعیده شدن توسط پرنده، این ترکیب ممکن است باعث آسیب قلبی، مشکلات تنفسی، ضعف و حتی مرگ ناگهانی شود. در حالی که انواع خاصی از آووکادو برای برخی از گونه‌های پرندگان ایمن هستند و مشکلی بوجود نمی‌آورند، بسیار دشوار است که بدانیم کدام نوع آووکادو بر روی کدام گونه اثرات سمی دارد. همچنین میزان مصرف آووکادو که در پرنده‌ی خانگی مسمومیت ایجاد می‌کند مشخص نیست.
با توجه به عواقب احتمالی، بهتر است از دادن آووکادو و غذاهای حاوی آووکادو به پرنده خودداری کنید. بهتر است که بجای آن خلالی هویج، فلفل یا سبزیجات دیگر به پرنده بدهید.
کافئین
ما محصولات کافئین‌دار مانند قهوه، چای، نوشابه‌ها را به دلیل تاثیرات محرک و رفع کنندگی خستگی دوست داریم. ممکن است وسوسه شوید تا جرعه‌ای از این نوشیدنی‌های جادویی را با پرندگان خانگی خود قسمت کنید، اما حتی یک یا دو جرعه از این نوشیدنی‌ها می‌تواند برای پرندگان شما سمی باشد. کافئین می‌تواند باعث افزایش ضربان قلب، آریتمی (بی‌نظمی ضربان) ، بیش‌فعالی وحتی ایست قلبی در پرندگان شود. بنابراین محصولات کافئین‌دار را از دسترس پرنده دور کنید و برای رفع تشنگی پرنده از آب و گاهی اوقات آب طعم‌دار شده با آبمیوه استفاده کنید.
شکلات
پرندگان در برابر شکلات و محصولات حاوی شکلات نمی‌توانند مقاومت کنند، با این حال حتی مقادیر کمی از آنها می‌تواند پرنده را مسموم کند. شکلات حاوی تئوبرومین و کافئین است، که می‌تواند منجر به استفراغ و اسهال، افزایش ضربان قلب، ایجاد رعشه و تشنج، بیش‌فعالی و حتی مرگ در پرندگان شود. بنابراین دفعه بعد که وسوسه شدید تا تکه‌ای از شکلات خود را به رفیق پرنده‌ی خود بدهید، بجای آن تکه‌ای میوه‌ی شیرین مانند انبه، طالبی و یا انگور بدهید.
نمک
بسیاری از ما این چاشنی محبوب را بدون فکر کردن به غذاهای خود اضافه می‌کنیم، علاوه بر آن اکثر ما چیپس‌های نمکی، ذرت بو داده، چوب شور و کراکر را دوست داریم. اما همانطور که نمک زیاد برای ما خوب نیست، برای پرندگان ما هم خوب نیست و حتی مقدار کمی نمک برای پرندگان سمی است. مقدار کمی از چیپس نمکی یا چوب شور می‌تواند تعادل الکترولیت و مایعات بدن کوچک پرنده را بر هم بزند؛ منجر به تشنگی بیش از حد، کم آبی، نارسایی کلیه و مرگ شود. بجای آن مقدار کمی ذرت بو داده یا کراکر بدون نمک به پرنده‌ی خود بدهید.
غذاهای پرچرب
مصرف غذاهای پرچرب مانند کره، روغن‌ها، گوشت‌های چرب و آجیل می‌توانند منجر به رسوب کلسترول در شریان‌های ما شوند (تصلب شرایین) و ما را مستعد بیماری قلبی و سکته کنند. همچنین مصرف این غذاها می‌توانند منجر به چاقی شوند. این فرآیندها در پرندگان نیز اتفاق می‌افتند و گونه‌های خاصی از پرندگان، مانند طوطی‌های آمازون و کواکرها، مستعد ابتلا به کلسترول و تری گلیسیرید بالا و به دنبال آن بیماری عروق کرونر هستند. بنابراین، همانطور که ما باید مصرف غذاهای پرچرب را در رژیم غذایی خود محدود کنیم، باید دقت کنیم که غذاهای پرچرب رژیم غذایی پرندگان نیز باید محدود شوند.
پرندگان می‌توانند هر هفته یک لقمه کوچک گوشت پخته یا یک یا دو عدد آجیل بخورند، اما هرگز نباید مقدار زیادی از این خوراکی‌ها در اختیار پرنده قرارداد، به خصوص اگر که پرنده دارای جسه کوچکی است. پرندگان آجیل دوست دارند، اما یک بادام یا گردو بدون نمک در روز برای یک طوطی با جثه متوسط مانند طوطی‌های خاکستری آفریقایی کافی است. به پرندگان بزرگ‌تری که در طبیعت چربی بیشتری می‌خورند، مانند ماکائوها، ممکن است بتوان روزانه چند آجیل داد، در حالی که به پرندگان کوچک‌تر، مانند کوکاتیل‌ها (عروس هلندی) و بادجی‌ها، نباید روزانه بیش از چند تکه کوچک بادام یا یک تکه گردو داده شود.
هسته میوه‌ها و دانه‌های سیب
در حالی که مصرف بیشتر میوه ها در مقادیر کم برای پرندگان بی خطر و به طور کلی سالم است، برخی از میوه های حاوی دانه (مانند سیب و گلابی) و هسته (مانند گیلاس، زردآلو، هلو، شلیل و آلو) نباید به پرندگان بدون آن عرضه شوند. ابتدا دانه ها و گودال ها را جدا کنید، زیرا این دانه ها و حفره ها حاوی مقادیر کمی از یک ترکیب سیانید سمی قلبی هستند. پس از جدا شدن دانه ها و هسته ها، مصرف این میوه ها کاملا بی خطر است. دانه های سایر محصولات مانند انگور، مرکبات، کدو حلوایی، کدو تنبل، گوجه فرنگی، خربزه، انبه، انار و انواع توت ها همگی برای مصرف پرندگان بی خطر هستند و می توان آنها را بدون نگرانی تغذیه کرد.
سیر و پیاز
در حالی که این سبزیجات برای افراد فواید قلبی دارند، چه به صورت خام یا پخته تغذیه شوند، اما برای بسیاری از حیوانات از جمله پرندگان، گربه ها و سگ ها سمی هستند. پیاز حاوی ترکیبات گوگردی است که جویده شدن آن می تواند پوشش دهان، مری یا محصول پرنده را تحریک کند و باعث ایجاد زخم شود و باعث پارگی گلبول های قرمز و در نتیجه کم خونی شود. سیر حاوی آلیسین است، ماده شیمیایی دیگری که می تواند باعث کم خونی و ضعف در پرندگان شود. اگر می خواهید رژیم غذایی پرنده خود را تند کنید، یک تکه فلفل تند غنی از ویتامین A به او بدهید و سیر و پیاز را کنار بگذارید.
زایلیتول
این شیرین کننده مصنوعی رایج که در آدامس های بدون قند و بسیاری از غذاهای رژیمی یافت می شود، باعث افت قند خون، آسیب کبدی و مرگ احتمالی در سگ ها و سایر حیوانات می شود. در حالی که اثرات این شیرین کننده در پرندگان به طور دقیق مورد مطالعه قرار نگرفته است، پرندگان نسبت به بسیاری از گونه های دیگر متابولیسم سریع تری دارند و بنابراین ممکن است به اثرات سمی حتی مقادیر کمی از این ماده شیمیایی بسیار حساس باشند. بنابراین، بهتر است از قرار گرفتن پرندگان در معرض زایلیتول به طور کلی اجتناب کنید.
به پرندگان نباید آدامس جویدن داده شود، زیرا ممکن است به پرها و پوست آنها بچسبد و به پرندگان دارای اضافه وزن باید به جای محصولات رژیمی، از میوه ها و سبزیجات کم چرب تغذیه شود تا به کاهش وزن آنها کمک شود. اگر رژیم غذایی دارید، زایلیتول ممکن است یک گزینه شیرین باشد، اما باید در برنامه غذایی پرنده خود از مصرف آن اجتناب کنید.
بخش بزرگی از معاشرت با طوطی این است که هنگام صرف غذا، پرنده را از قفس بیرون بیاورید، و ارائه غذا به پرنده در حین غذا خوردن مطمئناً می تواند باعث شود پرنده شما احساس کند که بخشی از گله است. به اشتراک گذاشتن غذایی که در دهان شما نبوده است (که حاوی باکتری ها و مخمرهای خارجی برای پرندگان است) و برای پرندگان غیر سمی است، می تواند راهی عالی برای ایجاد اعتماد با حیوان خانگی شما باشد، او را در خانه احساس راحتی کند، و فعالیتی را ارائه دهید که همه بتوانید در آن سهیم شوید. به یاد داشته باشید، اگر پرنده شما هر یک از این موارد بالقوه سمی را بخورد، باید فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید تا ببینید آیا درمان ضروری است یا خیر.