به گزارش «سرویس حیات وحش» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ محققین سازمان تحقیقات صنعتی و علمی(CSIRO) و کالج سلطنتی لندن به گستردگی تهدید پلاستیک در مرغان دریایی جهان مثل «آلباتراس»، «شرواتر» و «پنگوئن» پرداختند. آنها متوجه شدند که اکثریت این پرندگان در دستگاه گوارش خود پلاستیک حمل می‌کنند. اگر وضع به همین منوال پیش برود، این آلودگی در سال 2050 به مرز 99درصد می‌رسد.
طبق مطالعات دکتر کریس ویلکاکس و دستیارانش، در معده قریب به 60درصد از مرغان دریایی پلاستیک یافت می‌شود. بر اساس آنالیز مقالات چاپ شده در این زمینه از اوایل دهه 60 میلادی افزایش 75درصدی حضور پلاستیک اتفاق افتاده است.
محققان اذعان می‌دارند که اگر به همین منوال پیش برویم تا سال 2050، 99درصد مرغان دریایی به این عارضه گرفتار می‌شوند. دانشمندان تخمین می‌زنند که درحال حاضر 90درصد مرغان دریایی زنده انواع مختلفی از پلاستیک اعم از کیسه‌های پلاستیکی، درب بطری و الیاف پلاستیکی البسه که از فاضلاب یا رودخانه‌های اطراف شهرها به دریا راه پیدا کرده‌اند را بلعیده‌اند.
پرندگان رنگ‌های درخشان پلاستیک را با غذا اشتباه می‌گیرند و یا اینکه تصادفاً آنرا می‌بلعند که همین باعث انباشتگی در معده، کاهش وزن و مرگ پرنده می‌شود. دکتر ویلکاکس اشاره کرده است که برای اولین بار پیش‌بینی کردیم که بلع پلاستیک تا چه حد می‌تواند به صورت جدی و بسیار گسترده برای گونه‌های مختلف مرغان دریایی تهدیدکننده باشد.
دکتر دنیس هردستی بیان می‌کند که با استفاده از مطالعات قبلی تخمین زدیم که 90درصد از مرغان دریایی پلاستیک بلعیده‌اند. مرغان دریایی شاخص‌های بسیار خوبی برای سلامت اکوسیستم هستند و این آمار نشان می‌دهد که فراوانی آلودگی‌های پلاستیکی تا چه اندازه تهدیدآمیز است. حتی در روند تحقیقات به پرنده‌ای برخوردیم که حدود 200 قطعه پلاستیک در بدنش وجود داشت.
محققان بیان کردند که تجمع زباله‌های پلاستیکی در ردیفی در اقیانوس و نواحی جنوبی نزدیک به استرالیا، آفریقای جنوبی و آمریکای جنوبی بیشترین اثر را روی حیات‌وحش داشته است. دکتر ون‌سیبیل اعلام داشته که تجمع زباله‌های پلاستیکی اثرات بسیار زیان‌باری بویژه در نقاطی که فراوانی گونه‌های مختلف حیات‌وحش بسیار زیاد است، داشته که این نگرانی علی‌الخصوص متوجه گونه‌های پنگوئن‌ها و آلباتروس‌های غول‌پیکری است که در این نواحی زندگی می‌کنند. هرچقدر انباشتگی زباله در محلی بیشتر باشد، تعداد گونه‌های زنده آن محل کمتر است.
هنوز فرصت برای تغییر اثر پلاستیک‌ها بر مرغان دریایی وجود دارد. بهبود مدیریت فاضلاب‌ها اثر قابل توجهی بر رفع تهدید پلاستیکی حیات‌وحش اقیانوسی می‌گذارد. حتی اقدامات خیلی ساده می‌تواند تفاوت قابل توجهی ایجاد کند. کوشش برای کاهش پلاستیک‌های روانه‌شده به محیط در اروپا منجر به تغییرات قابل اندازه‌گیری در پلاستیک موجود در معده پرندگان دریایی در کمتر از یک دهه شد. بنابراین بهبود مدیریت پسماندها قادر است در کوتاه‌مدت مشکل پلاستیک‌ها را کاهش دهد. میلیون‌ها نفر در سراسر جهان در پاکسازی مناطق ساحلی که بطور سالانه انجام می‌شود بصورت چهره به چهره با این مشکل مواجه می‌شوند. ورود و همکاری دانشمندان، بخش خصوصی و شهروندان جهان در کنار هم علیه رشد آلودگی پلاستیکی، موجب کاهش آلودگی پلاستیکی دریاها شده و به حفظ تنوع زیستی آنها کمک می‌کند.
منبع: ماهنامه هدهد
