به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ عوامل بی‌حسی انتخابی در بیماران شوکی شامل چه چیزهایی می‌باشند؟
- آسپرومازین: 0/03 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق داخل عضلانی یا 0/01 تا 0/03 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق داخل وریدی
- دیازپام: 0/2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق داخل وریدی
- فنتانیل دپریدول (انیوار) بدون آتروپین: 0/05 میلی‌لیتر تا 0/1 از میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق داخل عضلانی
- ایزوفلوران: ۱٪ تا 1/5 ٪ در جریان گاز تازه از ۵۰ تا ۱۳۰ میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم در دقیقه
- هیدروکلرید کتامین (بدون دیازپام): ۱۰۰ میلی‌گرم به ازای هر میلی‌لیتر کتامین و ۵ میلی‌گرم به ازای هر میلی‌لیتر دیازپام - مخلوط با نسبت ۱ به ۱ داده می‌شود به میزان 0/1 – 0/15 میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق داخل وریدی
- سولفات مورفین: 0/5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق داخل عضلانی
- اکسید نیترو: ۶۶ ٪ (جریان اکسیژن ۳۰ میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه)
- اکسی مورفین: 0/05 تا 0/2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق داخل عضلانی یا وریدی (سگ - بدون دیازپام اگر برای اینداکشن مصرف می‌شود بیش از 4/5 میلی‌گرم تجاوز نکند).
این داروها را بایستی با احتیاط مصرف نمود. اگرچه در حیوانات مبتلا به آریتمی بطنی، آسپرومازین بعنوان پیش درمان مفید است ولی ممکن است این دارو فشار خون را کاهش دهد و بنابراین بایستی این دارو را در حیوانات با نارسایی شدید قلبی مصرف نکرد.
در بیماران مبتلا به شوک استفاده از سایر داروهایی که اثرات جانبی بر روی سیستم قلبی عروقی دارند را بایستی با احتیاط مصرف نمود.
بطور مثال آتروپین (ایست قلبی، انقباضات زودرس بطنی) هالوتان (کاهش فشار خون، آریتمی مخصوصا در ارتباط با اپی نفرین و تیوباربیتورات‌ها) تیامیلال سدیم (انقباضات زودرس بطنی) و زایلازین (برادی کاردی، ایست قلبی و کاهش قابلیت انقباضی عضله قلبی، حساسیت قلب به اپی نفرین در صورتی‌که هالوتان منجر به آریتمی شود).
اگر میزان کل سلول خون بدن بیمار به میزان کمتر از ۱۲ تا ۱۵ % در گربه کاهش پیدا کند و شوک به‌طور بالینی تظاهر نماید، تزریق خون توصیه می‌شود.
تزریق خون معمولا به‌طور همزمان با کریستالوئیدهای ایزونیک تجویز می‌شوند که از ریز رسوب‌های عروقی جلوگیری می‌کند و اثرات اینوتروپ منفی که مربوط به انتقال خون را محدود می‌کند.
محلول‌های که حاوی کلسیم مانند محلول تزریقی رینگر لاکتات را نبایستی به‌طور واحد از یک لوله داخل وریدی با اتصال Y مانند مصرف شود زیرا امکان تشکیل لخته در لوله را می‌دهد.
میزان خون مورد نیاز از فرمول زیر محاسبه می‌شود.
حیوانات مبتلا به هیپوآلبومینمی را پلاسما درمانی می‌کنند (کمتر از 3/5 گرم در دسی‌لیتر یا ۳۵ گرم در لیتر). حیوانات هیپوپروتئینمیک نیز ممکن است ادم تنفسی را در خلال مایع درمانی مشاهده نمود. در این حالت‌ها پلاسما درمانی بایستی با تزریق کریستالوئیدها توام شود.
پلاسما فشار انکوتیک را افزایش داده و میزان کریستالوئیدهای موردنیاز را کاهش می‌دهد. پلاسما همچنین به‌عنوان یک منبع اسید آمینه و انرژی محسوب می‌شود. از اثرات جانبی پلاسما درمانی می‌توان به واکنش‌های آلرژیکی و تداخل در عمل لخته بستن اشاره نمود.
درمان با پلاسما به میزان ۱۰ تا ۲۰ میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت تزریق داخل وریدی استفاده می‌شود.