انتریت نکروزان شترمرغ

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ کلستریدیوم‌ها تقریباً در تمام خاک‌ها و گیاهان علوفه‌اى در غلظت‌های پائین وجود دارند. کلستریدیوم پرفرنژانس Clostridium perfringens تیپ A ،C ،D و نیز گاهى کلستریدیوم کولینوم C.colinum ممکن است شترمرغ را در هر سنى درگیر نموده و سبب تلفات شوند. خطر عفونت در اوایل بهار و در پائیز حادتر بوده و و بنظر می‌رسد که در اثر افزایش خوردن لجن و ذرات خاک ایجاد می‌شود. شترمرغ‌هاى جوانى که در چراگاه‌های یونجه خالص نگهدارى مى‌شوند بیشتر مستعد بیمارى هستند. حال پرندگان مبتلا رو به وخامت رفته، دچار ضعف شده، اشتهائى به غذا نداشته و در عرض ۴۸ ساعت تلف مى‌شوند.

در بررسى کالبدگشائى کبد پرخون و داراى نقاط نکروزه بوده و در بافت‌هاى چربی، قلب، صفاق و دستگاه گوارش خونریزى‌هائى پتشى Petechial Haemorrhages و اکیموز echymotic H دیده مى‌شود. معده معمولاً پرخون بوده و مخاط آن ضخیم مى‌گردد.

به منظور حل این مشکل معاینه دقیق تک‌تک شترمرغ‌ها و تغییر دادن چرای آنها ضروری است. برای تشخیص عامل بیمارى مى‌توان آن را از کبد و روده جدا کرد. تنها اقدام فورى و در عین حال پیشگیرانه تغییر چراى پرنده مى‌باشد. تمام گله باید از طریق آب آشامیدنى تحت درمان با آنتى‌بیوتیک‌هاى مؤثرى همچون آمپى‌سیلین به میزان ۱ تا ۲ گرم در هر ۱۰ لیتر، ترکیب (باسیتراسین + روی) به میزان ۴ گرم در هر ۱۰ لیتر آب و یا تتراسیکلین قرار گیرد. پرندگان بیمارى که به علت شدت عارضه قادر به نوشیدن آب نمى‌باشند باید به‌طور دستى تحت درمان قرار گیرند.

بیشتر بدانیم:
بیماری آنتریت نکروتیک (Necrotic enteritis) در پرندگان
بررسی الگوی مقاوت داروئی کلستریدیوم پرفرانژنس‌های جداسازی شده از طیورگوشتی

تعدد عوامل بیمارى‌زا، تنوع علائم اصلى بالینى و کالبدگشائى در این شکل از انتریت، حاکى از یک عفونت پیچیده و چند عاملى است که اساساً کاهش درجه حرارت ناحیه شکمى به آن دامن مى‌زند. Perelman در مورد این بیمارى از کلمه «هیپوترمی» (Hypothermia) استفاده کرده و آمریکائى‌ها عبارت «سندرم جوجه پژمرده» (Fadding chick sydrome) را به کار مى‌برند زیرا جوجه‌هاى شترمرغ‌ را سن چند هفتگى تا ۴-۳ ماهگى علائمى همچون تحلیل رفتن، افت وزن و بى‌حسى را نشان داده و بدون هیچ عامل مشخصى تلف مى‌شوند. تابلوهاى خونى و کشت‌‌هاى باکتریائى حکایت از ابتلاء جوجه به انتریت دارد. اصطلاحات «ورم سکوم نکروزان» (necrotic typhitis) و «بیمارى کبد زرد» (Yellow liver disease) که در سال ۱۹۱۱ توسط Basserman شرح داده شده است مربوط به این بیمارى پیچیده مى‌باشد. گونه‌هاى ترپونما Terponema که به‌عنوان عامل اسهال خونى در خوک شناخته شده نیز نقشى در انتریت شترمرغ ایفاء مى‌کند. در حالى‌که گونه‌هاى کلستریدیوم سکوم را آلوده مى‌سازند، ترپونما در روده کوچک تمرکز مى‌یابد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر خبر «شترمرغ، عفونت و بیماری‌ها» را مطالعه فرمایید.