گوسفند-مناطق-خشک

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ با توجه به کاهش بارندگی، خشکسالی‌های پیاپی و محدودیت منابع آبی در بسیاری از نقاط کشور، پرورش گوسفند در این مناطق تنها زمانی به‌صرفه خواهد بود که از نژادهایی استفاده شود که بتوانند با حداقل خوراک، دمای بالا و کم‌آبی سازگار شوند. نژادهای بومی ایران به‌ویژه در این شرایط عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند.

ویژگی‌های گوسفند مناسب برای مناطق خشک:

- مقاومت به کم‌آبی و گرما

- توانایی چرای گسترده در مراتع فقیر

- باروری مناسب در شرایط تنش‌زا

- بازدهی مناسب گوشتی و گاه شیری در شرایط نامساعد

معرفی بهترین نژادهای گوسفند برای مناطق خشک ایران:

نام نژاد منطقه بومی ویژگی‌های برجسته
بلوچی سیستان و بلوچستان، جنوب خراسان مقاوم به خشکسالی، چراپذیر، بدن کوچک با نیاز تغذیه‌ای پایین
کرمانی کرمان، یزد، هرمزگان تحمل گرمای شدید، توانایی تولید در مراتع کم‌بازده
زاهدانی شرق ایران پوست باکیفیت، مقاومت بالا به گرما و کم‌آبی
ناجی (نجدی) جنوب خوزستان گوشتی، مقاوم به گرما، دارای تحرک بالا در مراتع خشک
قزل افشار غرب کشور (سازگار با مناطق خشک مرکزی) ترکیبی از بازدهی گوشتی و مقاومت نسبی به خشکی

مقایسه تطبیقی نژادها از نظر بازدهی و مقاومت:

نژاد مقاومت به گرما مقاومت به کم‌آبی توان تولید گوشت باروری در خشکسالی
بلوچی بسیار بالا بسیار بالا متوسط بالا
کرمانی بالا بالا متوسط متوسط
زاهدانی بسیار بالا بسیار بالا متوسط بالا
نجدی بالا بالا بالا متوسط
قزل افشار متوسط متوسط بالا بالا

نکاتی برای پرورش گوسفند در مناطق خشک

- استفاده از سیستم‌های چرا چرخشی برای حفظ پوشش گیاهی

- مدیریت بهینه مصرف آب در آبشخورها و استخرهای ذخیره

- افزایش بهره‌وری با مکمل‌های خوراکی در زمان خشکسالی شدید

- پایش سلامت دام‌ها در برابر تنش‌های حرارتی با سنسورهای هوشمند

نتیجه‌گیری

نزادهای بومی مانند بلوچی، زاهدانی و کرمانی، به دلیل سازگاری ژنتیکی با اقلیم خشک ایران، گزینه‌هایی مناسب و اقتصادی برای پرورش در این مناطق هستند. انتخاب درست نژاد، به‌همراه مدیریت صحیح تغذیه و بهداشت، می‌تواند حتی در شرایط کم‌آبی نیز سودآوری دامداری را تضمین کند.