به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ تصمیم برای نگهداری از یک حیوان خانگی جدید، همیشه باید آگاهانه باشد. خرگوشهای مینیاتوری (یا خرگوشهای نژاد کوچک) از جمله حیوانات خانگی محبوب و دوستداشتنی هستند که ظاهری زیبا و رفتاری آرام دارند. با این حال، آنها نیازهای خاصی دارند و پیش از آوردنشان به خانه باید با نکات مهمی آشنا شوید تا بتوانید رفاه و سلامتشان را تضمین کنید.
۱. خرگوش مینیاتوری عمر نسبتاً طولانی دارد
برخلاف برخی جوندگان کوچک مانند موش یا رت که تنها ۲ تا ۳ سال عمر میکنند، خرگوشهای مینیاتوری معمولاً بین ۵ تا ۷ سال و در شرایط مناسب حتی بیش از ۱۰ سال زندگی میکنند.
بنابراین، نگهداری از خرگوش یک تعهد بلندمدت است و باید همانند گربه یا سگ برای سالها مسئولیتپذیر باشید.
۲. خرگوش مینیاتوری گیاهخوار مطلق است
این حیوان کوچک تنها از گیاهان تغذیه میکند. رژیم غذایی او باید سرشار از فیبر باشد تا دستگاه گوارشش سالم بماند.
پایه تغذیه خرگوش باید یونجه تازه (فِوَن) باشد و همیشه در دسترسش قرار گیرد.
برای تنوع و تأمین مواد مغذی، میتوان از سبزیجات تازه مانند کرفس، رازیانه، گلکلم، برگ تربچه، اسفناج، برگ چغندر، پونه و جعفری استفاده کرد.
میوهها مثل توتفرنگی یا تمشک نیز میتوانند به مقدار کم داده شوند.
توجه کنید که برخی خوراکیها مانند ترهفرنگی، سیبزمینی و ریواس برای خرگوش سمی هستند و باید از رژیم او حذف شوند.
۳. فعالیت بدنی برای خرگوش حیاتی است
خرگوش حیوانی پرانرژی است و ماندن در قفس کوچک برای او مضر است.
قفس یا محوطه نگهداری خرگوش باید حداقل ۱ متر طول و ۱ متر عرض داشته باشد و علاوه بر آن، روزانه چند ساعت فرصت برای دویدن، پریدن و کاوش محیط نیاز دارد.
اگر در خانه فضای کافی دارید، یک محوطه بازی یا حیاط امن میتواند محیطی ایدهآل برای فعالیت و تخلیه انرژی او باشد.
۴. خرگوش را میتوان برای استفاده از جعبه خاک آموزش داد
خرگوشها حیواناتی تمیز هستند و میتوانند مانند گربه یاد بگیرند که در جای مخصوصی ادرار و مدفوع کنند.
برای این کار، یک جعبه خاک یا سینی بزرگ با دیواره کوتاه و کف نرم در گوشه قفس قرار دهید و مقداری از فضولاتش را داخل آن بگذارید تا مکان را تشخیص دهد.
بهمرور زمان، او به محل خاصی عادت میکند. استفاده از پاداش یا تشویق مثبت نیز در تسریع آموزش مؤثر است.
۵. خرگوشها عاشق روتین و نظم هستند
خرگوشها از تغییرات ناگهانی بیزارند و دوست دارند زندگی منظم و قابل پیشبینی داشته باشند.
غذا دادن، تمیز کردن قفس و بازی با خرگوش را در زمانهای مشخص انجام دهید تا احساس امنیت و آرامش بیشتری داشته باشد.
۶. خرگوش مینیاتوری به استرس بسیار حساس است
صداهای بلند، بوهای تند، جابهجاییهای مکرر یا تماس بیش از حد میتواند خرگوش را دچار اضطراب کند.
استرس طولانیمدت میتواند موجب بیاشتهایی، ریزش مو یا مشکلات گوارشی شود.
برای پیشگیری، فضای آرامی برایش فراهم کنید و از پناهگاه یا تونلهای کوچک برای مخفی شدن استفاده کنید.
۷. خوردن مدفوع رفتاری طبیعی است
شاید عجیب به نظر برسد، اما خرگوشها نوعی از مدفوع خود را به نام سِکوتروف میخورند.
این فرآیند بخشی از هضم طبیعی آنهاست و به جذب بهتر ویتامینها و مواد مغذی کمک میکند.
بنابراین، این رفتار کاملاً طبیعی و ضروری است و نیازی به نگرانی ندارد.
۸. خرگوش اسباببازی نیست
اگرچه ظاهر بامزه و نرمی دارد، اما خرگوش یک موجود زنده با احساسات و نیازهای خاص است.
نباید هنگام خوردن یا استراحت، او را ناگهانی بغل کرد یا اذیت نمود.
همچنین لازم است کودکان یاد بگیرند با حیوان با احترام و آرامش رفتار کنند.
هر خرگوش شخصیت منحصربهفردی دارد: برخی اجتماعی و بازیگوش هستند، برخی دیگر محتاط و خجالتی.
۹. دندانهای خرگوش دائماً رشد میکنند
دندانهای خرگوش مینیاتوری هر هفته حدود ۲ تا ۳ میلیمتر رشد میکنند.
اگر بهاندازه کافی از آنها استفاده نکند، ممکن است رشد بیش از حد باعث زخم دهان یا عفونت شود.
برای پیشگیری، باید همیشه وسایل جویدنی مناسب مانند چوب طبیعی، بلوک معدنی یا علوفه کافی در دسترسش باشد.
در صورت رشد بیشازحد، دامپزشک میتواند دندانها را کوتاه کند.
۱۰. همزیستی با حیوانات دیگر گاهی ممکن است
خرگوشها گاهی میتوانند با گربهها زندگی مسالمتآمیز داشته باشند، بهویژه اگر از سنین پایین با هم آشنا شوند.
اما در مورد سگها باید با احتیاط بیشتری عمل کرد، زیرا برخی نژادها (بهویژه سگهای شکاری) ممکن است خرگوش را طعمه ببینند.
در هر صورت، آشنایی تدریجی و نظارت مستقیم هنگام برخورد حیوانات ضروری است.
۱۱. خرگوش، جونده نیست!
برخلاف باور عمومی، خرگوش جزو جوندگان محسوب نمیشود.
او به راسته "خرگوشسانان تعلق دارد.
تفاوت آنها با جوندگان در نوع دندان و ساختار گوارش است. این نکته علمی مهمی است که بسیاری از صاحبان حیوانات نمیدانند.
جمعبندی
خرگوشهای مینیاتوری حیواناتی دوستداشتنی، آرام و باهوش هستند، اما نگهداری از آنها نیازمند آگاهی و صبر است. اگر تصمیم دارید یکی از آنها را به خانه بیاورید، حتماً شرایط مناسب، فضای کافی و برنامهای منظم برای تغذیه و مراقبت روزانه فراهم کنید.
با احترام به نیازهای طبیعی او، میتوانید سالها از همراهی این حیوان زیبا لذت ببرید.