به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ به محض این که زنگ در به صدا درمی‌آید یا مهمان وارد خانه می‌شود، سگتان شروع می‌کند به پریدن، لیس زدن، پارس کردن یا حتی ادرار از خوشحالی! در خیابان هم با دیدن هر رهگذر، همین صحنه تکرار می‌شود.
البته داشتن یک سگ اجتماعی و مهربان بسیار لذت‌بخش است، اما وقتی شور و شوق او از حد بگذرد، می‌تواند باعث دردسر یا حتی خطر شود. در این مقاله یاد می‌گیریم چطور رفتار بیش‌ازحد هیجانی سگ را کنترل کنیم و به او بیاموزیم آرامش، بهترین راه جلب توجه است.
علت رفتار بیش‌ازحد شاد سگ چیست؟
برای اصلاح هر رفتار حیوان، باید اول دلیلش را شناخت. خوشحالی افراطی سگ همیشه به معنی عشق زیاد نیست؛ گاهی نشانه‌ی کمبود تخلیه انرژی، اضطراب یا تقویت اشتباه رفتارش است.
۱. ناتوانی در کنترل احساسات
سگ‌هایی که بیش‌ازحد به اطرافیان می‌چسبند یا با دیدن هر فردی به وجد می‌آیند، معمولاً در مدیریت احساسات خود مشکل دارند. آن‌ها یاد نگرفته‌اند هیجانشان را مهار کنند، به همین دلیل هر ملاقات جدید برایشان مثل انفجار شادی است.
۲. وابستگی یا اضطراب پنهان
برخی سگ‌ها از ترس نادیده گرفته شدن یا تنها ماندن، به محض دیدن کسی، به او هجوم می‌آورند. این نوع رفتار در واقع ناشی از اضطراب جدایی است، نه فقط محبت زیاد.
۳. تشویق ناخواسته از سوی انسان‌ها
اگر مهمان یا رهگذری در برابر رفتار پرهیجان سگ با لبخند، نوازش یا حتی صحبت محبت‌آمیز واکنش نشان دهد، سگ این رفتار را «پاداش» تلقی می‌کند.
او یاد می‌گیرد که «اگر بپرم و خودی نشان بدهم، توجه می‌گیرم!»
حتی وقتی شما او را پس می‌زنید، باز هم از نظر او موفق شده است: چون باز هم توجه شما را جلب کرده!
چرا این رفتار باید اصلاح شود؟
در نگاه اول، پریدن یا خوشحالی بیش‌ازحد سگ ممکن است بامزه باشد، اما در عمل می‌تواند مشکل‌ساز شود:
- خطر آسیب و زمین‌خوردگی: یک سگ بزرگ ممکن است به‌سادگی کودک یا فرد مسن را بیندازد یا با چنگال‌هایش باعث خراش شود.
- ایجاد ترس در اطرافیان: بسیاری از افراد از سگ می‌ترسند، حتی اگر رفتار او تهاجمی نباشد. یک سگ پرانرژی می‌تواند باعث وحشت یا سوءتفاهم شود.
- محدود شدن در مکان‌های عمومی: سگ‌هایی که نمی‌توانند رفتار خود را کنترل کنند، معمولاً در مکان‌هایی مثل کافه‌ها، پارک‌ها یا خانه دوستان پذیرفته نمی‌شوند.
چطور سگ خود را آرام و کنترل‌شده بار بیاوریم؟
۱. بی‌توجهی به زمان هیجان
وقتی سگ شروع به پریدن یا لیس زدن می‌کند، به او هیچ واکنشی نشان ندهید: نه صحبت، نه نگاه، نه لمس. تنها زمانی که آرام شد، با صدایی ملایم یا نوازشی کوتاه تشویقش کنید.
همین رفتار را از تمام اعضای خانواده و مهمان‌ها هم بخواهید. اگر همه در این کار هماهنگ باشند، نتیجه بسیار سریع‌تر ظاهر می‌شود.
۲. آموزش فرمان‌های آرامش‌بخش
پیش از ورود مهمان یا نزدیک شدن رهگذر، از سگ بخواهید بنشیند («بشین») یا در جای خود بماند («بمون»).
اگر موفق شد، قبل از دیدن فرد جدید، او را تشویق کنید.
در خانه نیز بهتر است مکان ثابتی مانند «سرویس» یا «جای خودش» برای استراحت و آرام گرفتن داشته باشد.
۳. تمرین تدریجی یا "حساسیت‌زدایی"
- در خانه: چندین بار زنگ در را به صدا درآورید بدون این‌که در را باز کنید. از سگ بخواهید آرام بماند. کم‌کم در را باز کنید و تمرین را با افراد واقعی ادامه دهید.
- در بیرون: وقتی کسی از روبه‌رو می‌آید، از سگ بخواهید بنشیند و به او فرصت دهید آرام بماند. تا وقتی که آرام است، به او نزدیک شوید یا پاداش دهید.
۴. نقش کلیدی صاحب سگ
سگ‌ها احساسات صاحب خود را می‌خوانند. اگر شما هنگام ورود مهمان مضطرب یا هیجان‌زده باشید، او هم همین احساس را تقویت می‌کند.
بنابراین آرام و مطمئن رفتار کنید، نشان دهید که شما کنترل موقعیت را دارید. اگر هنوز تسلط کافی ندارد، می‌توانید مسیر خود را تغییر دهید تا دچار استرس نشود.
۵. تخلیه انرژی روزانه
سگی که به اندازه کافی تحرک بدنی و فعالیت ذهنی دارد، آرام‌تر است. بازی، پیاده‌روی، آموزش‌های ساده و تمرین بوکشی (sniffing games) می‌تواند به کاهش هیجان او کمک کند.
جمع‌بندی
هیجان زیاد سگ، نشانه‌ی مهربانی و اجتماعی بودن اوست، اما اگر کنترل نشود، می‌تواند به دردسر تبدیل شود. با کمی صبر، تمرین مستمر و واکنش‌های درست، می‌توانید به سگ خود یاد دهید که آرامش هم نوعی شادی است.
به خاطر داشته باشید: در تربیت سگ، سکوت، ثبات و مهربانی مؤثرتر از فریاد و تنبیه‌اند.