باقیمانده کارخانه ماءالشعیر

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ باقیمانده‌های کارخانجات تولید ماءالشعیر شامل توریون و درش است که جهت تغذیه خوراک دام و طیور مصرف می‌شود.

1- توریون

دانه‌های جوانه زده جو را پس از خشک شدن از دستگاه مخصوصی می‌گذرانند تا جوانه‌های آن‌را که توریون می‌نامند جدا کنند. رنگ این توریون زرد مایل به قهوه‌ای است و بوی شبیه به عسل دارد و همراه آن قدری بال جو و گاهی دانه‌های آن دیده می‌شود.

مصرف توریون در تغذیه دام تقریباً تازگی دارد و با ارزش غذائی نسبتاً زیادی که دارد مانند سایر باقیمانده‌های دانه‌ها به آسانی نگهداری می‌شود. مقدار آب توریون کم است و به‌علت غنی بودن از مواد پروتئینی برای خوراک گاوهای شیرده و همچنین دام‌های جوان و دام‌های پرواری بسیار مناسب است.

به گاو شیرده تا ۸۰۰ گرم در روز می‌توان از آن خورانید. در جیره روزانه دام‌های بزرگ تا ۲ کیلوگرم از توریون می‌توان وارد نمود ولی توصیه شده که آنرا برای دام‌های آبستن (به‌واسطه سقط جنین) و همچنین برای دام‌هایی که به نوزاد خود شیر می‌دهند (بواسطه جلوگیری از اسهال گوساله‌ها) نباید توزیع نمود.

بیشتر بدانیم:
اسیدی فایرها در خوراک دام و طیور
افزودنی های خوراک دام و طیور
اهمیت و مقدار مناسب نمک در خوراک دام و طیور

2- درش

در تهیه ماءالشعیر تفاله‌ای در ته تشتک‌ها بجای می‌ماند که نشاسته آن بوسیله آب گرفته می‌شود و بنام درش معروف است. این تفاله شامل پوسته‌های دانه جو و مقدار کمی نشاسته، گلوکز، گلوتن و مقدار زیادی سلول‌های مخمر آبجو و همچنین تعدادی دانه‌های جو است، رنگ این توده آبکی زرد بوده و حاوی مقدار زیادی آب است به همین جهت نگهداری آن بسیار مشکل است چون به آسانی تخمیرپذیر بوده و بسرعت تجزیه می‌گردد.

درش تازه را باید در ظرف 48 ساعت به مصرف رساند. درش بسیار قابل هضم و خوشمزه بوده و نه تنها در افزایش ترشح شیر موثراست بلکه برای گاوها که می‌توانند روزانه تا ۲۰ کیلو از آنرا بخورند غذای مناسبی است، به شرط اینکه تازه و سالم تهیه شده باشد. درش تر را بیشتر در فصل تابستان می‌دهند.

مصرف درش آب‌دار باعث ایجاد اسهال در دام می‌شود که در این‌صورت باید خوراک‌های قابض به دام داده شود. چون درش آب‌دار بسهولت مورد تجزیه واقع می‌شود بهتر است آنرا بصورت سیلو شده یا خشک شده نگهداری نمود.

درش خشک به‌خوبی نگهداری شده و نسبت به درش تازه مزیت بیشتری دارد و بدون هیچ‌گونه ناراحتی در تغذیه دام مورد استفاده قرار می‌گیرد. این درش برای کلیه انواع دام‌ها بخصوص برای گاوهای شیرده، دام‌های قصابی و اسب بسیار مناسب است.

درش خشک شده را باید به‌صورت خشک و مخلوط با سایر علوفه مورد مصرف قرار داد. مقدار روزانه آن برای گاوهای شیرده و دام‌های پرواری به‌طور متوسط ۲ تا ۳ کیلوگرم می‌باشد.

برای مطالعه کامل این مقاله کلیک کنید:
مصرف باقیماند‌ه های کارخانجات در خوراک دام و طیور