فرهنگ مصرف افزودنی ها در مرغداری ها

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ ورود داروها، فرآورده‌ها و دستگاه‌های جدید به بازار در چند سال اخیر، امکانات گسترده‌ای را در دسترس مدیران مرغداری‌های کشورقرار داده است.

برخی از این فرآورده‌ها و دستگاه‌ها سالها است که در مرغداری‌های اروپا و آمریکا به کار گرفته شده‌اند و «فرهنگ مصرف» آنها به خوبی جا افتاده است و به همین سبب بیشترین بهره از آنها گرفته می‌شود.

استفاده از فرآورده‌های بسیار نوین و تازه، مانند پروبیوتیک‌ها، که در چند سال اخیر مورد توجه روز افزون مدیران مرغداری‌های کشورهای غربی قرار گرفته‌اند نیز به دلیل ریشه‌ای بودن «فرهنگ مصرف» در آنجاها، با اشکال چندانی روبرو نشده است.

اما در مرغداری‌های کشورهایی که پس‌از یک دوره «دور ماندن»، ناگهان با دستگاه‌ها و فرآورده‌های تازه روبرو شده‌اند، «مصرف کارآمد» آنها ـ اگرچه نه در همه مرغداری‌هاـ اما در بسیاری از آنها با دشواری‌های «ناآشکار» روبرو شده است. ناآشکار به این سبب که خود مدیران در اینگونه مرغداری‌ها، از کمبود یا نبودن فرهنگ مصرف در مرغداری‌شان آگاه نیستند و در نتیجه برای رفع آن هم گامی برنمی‌دارند.

نمونه دیگر، بکار بردن دستگاه‌های بزرگ میکسر است که در برخی از مرغداری‌ها، و شاید در بسیاری از آنها، کارگر مسئول، به جای رعایت دستور کارخانه سازنده، گردش دستگاه را که سبب درهم آمیخته‌شدن کامل جیره می‌شود به درستی انجام نمی‌دهد و زمان کوتاه‌تر یا طولانی‌تری به اینکار اختصاص می‌دهد و در نتیجه جیره به اندازه کافی درهم نمی‌شود و آن بهره‌برداری شایسته از دستگاه به عمل نمی‌آید.

جانیفتادن فرهنگ مصرف در زمینه استفاده از داروها و فرآورده‌های پیشگیری‌کننده یا درمانی، و حتی افزودنی‌های به جیره نیز سبب می‌شود که استفاده واقعی از آنها به عمل نیاید.

آشکار است که هر فرآورده دارویی، حتی داروهای رایج مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، اگر به‌خوبی، درجای خود، بنا به دستور مصرف و زیر نظر دامپزشک بکار برده نشوند کارآیی مورد انتظار را از خود نشان نخواهند داد.

همین گرفتاری، به شکلی دیگر در مصرف افزودنی‌های به خوراک، که باید نخست با واسطه‌ای پرحجم‌تر به خوبی مخلوط شوند و آنگاه آنها را به جیره خوراک طیور اضافه کنند، دیده می‌شود. حجم برخی از افزودنی‌ها، مانند پروبیوتیک‌ها، در خوراک آن اندازه اندک است که دقت بیشتری در مخلوط کردن ابتدایی آن با یک واسطه پرحجم‌تر باید بکار گرفته شود. اگر این دقت، چه در مخلوط کردن ابتدایی با یک واسطه پرحجم مانند آرد جو، یا سبوس، و چه پس‌از آن ـ که آن را همراه واسطه پرحجم به جیره خوراک طیور می‌افزایند ـ رعایت نشود، آمیختگی کامل به‌دست نمی‌آید و بهره کافی به همه مرغ‌ها یا جوجه‌ها نمی‌رسد.

بیشتر بدانیم:

بافت دان و رابطه آن با عملکرد طیور گوشتی

خوراک پنبه دانه در جیره غذایی طیور

چهار روش برای افزایش بهره‌وری طیور

شاید بزرگترین عامل در جا نیفتادن فرهنگ مصرف در بسیاری از مرغداری‌ها، رها کردن کار، در دست کارگرانی است که از اهمیت این موضوع آگاهی کافی ندارند و مدیریت مرغداری نیز نظارت لازم را نسبت به چگونگی انجام وظیفه آنان اعمال نمی‌کند. ازاین روی است که ـ برای نمونه ـ یک فرآورده پروبایوتیکی که برای بهبود وزن‌گیری و افزایش تندرستی مرغ‌ها، در یک مرغداری پاسخ بسیار خوب می‌دهد، در یک مرغداری دیگر نتیجه‌ای به بار نمی‌آورد. در همین مورد دیده شده است که کارگر مرغداری با بی‌توجهی به کار یا برای فرار از کار، بدون درنظر گرفتن عواقب کار به مدیر مرغداری گفته است که این فرآورده اصلاً کارآیی ندارد و نیازی نیست مورد استفاده قرار بگیرد.

اینها، چند نمونه کوچک از عدم رعایت دستور مصرف، درمان‌های بدون نظارت دامپزشک، سپردن کارهای حساس به کارگران بی‌علاقه و نظارت نداشتن به شیوه انجام وظیفه آنها است که می‌تواند در همه کارهای یک مرغداری تأثیر نامطلوب بگذارد. با درنظرگرفتن زیان‌هایی که نداشتن فرهنگ مصرف در مرغداری‌ها به بار می‌آورد، مدیریت مرغداری‌ها می‌باید تدابیر جدی برای جاانداختن فرهنگ مصرف چه در ذهن و برنامه خودشان، و چه در کار اداره مرغداری بیاندیشند تا از زیان‌های مالی و دردسرهایی که برخاسته از عدم رضایت اصول مصرف در مرغداری آنها است پیشگیری شود.

بهترین شیوه استفاده از «پروتکسین» افزودن مداوم آن به آب و خوراک مرغ‌ها است.

پروتکسین را می‌باید پیش‌از افزودن به خوراک، همانند ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری کمیاب، با مقدار بسیار بیشتری از ماده واسطه‌ای چون آرد ذرت، یا سبوس گندم به خوبی درهم آمیخت و حجم آن را به چندین ده برابر بالا برد، آنگاه آن را به کل جیره افزود و آمیخت. بکاربردن یک میکسر افقی کوچک برای آمیختن پروتکسین با یک ماده واسطه می‌تواند کار آمیختن را بهبود بخشد.

پروتکسین در خوراک مرغداری‌ها

پروتکسین در آب مرغداری‌ها

اگر از دان پلت (آماده) و یا آنتی‌بیوتیک در دان استفاده می‌کنید و یا ناگزیر به ضدعفونی دان می‌باشید، می‌توانید

پروتکسین را به آب آشامیدنی مرغ‌ها بیافزایید.

هفته اول: هر 10.000 جوجه 500 گرم پروتکسین به حجم معینی از آب (یک بار در روز)

و پس از آن تا پایان دوره پرورش: پروتکسین را به همان میزان که باید به دان مصرفی سالن اضافه شود، به حجم معینی از آب آشامیدنی یک بار در روز به گونه‌ای اضافه نمائید که همه جوجه‌ها از آن بهره ببرند.

منبع: نیکوتک