آبسه در دام

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ فضایی چرکی در بین بافت است که سبب عقب زدن تدریجی بافت شده و در نهایت، پس از طی دوره رشد، به بیرون سرباز می‌کند.

سیر تکاملی:

– التهاب اولیه با علائم درد، قرمزی، سفتی و برجستگی و عدم وجود چرک

– گسترش برجستگی محل آبسه، نرم شدن وسط آن، تورم و گوده‌گذاری

بیشتر بدانیم: بیماری پوستی آبسه در اسب

علل ایجاد آبسه در دام

– عوامل مستعدکننده آبسه در دام: نوع دام (اسب، سگ و گربه)، نژاد و تغذیه بد، دیابت

– عوامل مولده: ضربه، زخم به ویژه در اثر اجسام خارجی کثیف و آلوده

طرز تشکیل آبسه

– میکروب، در بافت تکثیر شده، سلول‌ها را، ازبین می‌برد، سپس در اثر کموتاکسی، گلبول‌های سفید دیاپدز پیدا کرده و میکروب‌ها را، فاگوسیته می‌کنند.

– از تجمع لاشه میکروب‌ها، سلول‌های دفاعی بدن، سلول‌های مرده بافت‌ها و مواد حاصل از ترشح و تجزیه آنها، کانون چرکی تشکیل می‌شود.

قسمت‌های مهم آبسه

١. درون آبسه (چرک): مایع غلیظ و زرد، گاهی سبز و قهوه‌ای و بی‌بوست که در اثر فعالیت کلی‌باسیل‌ها و باکتری‌های بی‌هوازی، ایجاد بوی متعفن می‌کند.

٢. دیواره آبسه: بافت همبند سه لایه‌ای دارد.

تشخیص آبسه در دام

– تشخیص افتراقی با تومور، کیست، هماتوم و فتق، از طریق پونکسیون به عمل آید.

مراقبت از آبسه

– آبسه، باید با کمپرس نیم گرم شده و ضدعفونی گردد.

– استفاده از پماد ایکتیول، سبب تجمع چرک در مرکز آبسه و نازک شدن پوست وسط آن می‌شود.

– آبسه، باز شود.

روش بزل آبسه

روش بزل آبسه

– به دلیل محیط اسیدی آبسه، داروهای بی‌حس کننده موضعی، کاربرد ندارند.

– موضع، تراشیده شده و ضدعفونی جراحی گردد.

– سپس با ایجاد شکاف در پایین آبسه، چرک تخلیه شود.

– شستشوی داخل آبسه، با سرم فیزیولوژی و سپس بتادین یا تنتورید غلیظ، صورت گیرد.

– در نهایت، فتیله‌گذاری انجام شود.