به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ روش توصیه شده برای خشک نمودن گاوها قطع ناگهانی دوشش می‌باشد. در این حالت نبایستی برای مدت زمان متعددی گاوها را بطور کامل دوشید یا آنکه در زمان‌های دیگر بصورت جزئی تا خشکی کامل دوشیده شوند.
این عمل بطور واقعی مراحل خشک نمودن گاوها را به تاخیر خواهد انداخت و ممکن است شیوع عارضه ورم پستان را افزایش دهد. فشار شیر موجود در پستان در خشک نمودن گاو کمک می‌کند.
در صورتی‌که یک گاو روزانه بیش از ۱۸ کیلو شیر تولید می‌کند، ممکن است لازم باشد مدتی قبل از خشک شدن، مقدار مصرف خوراک این گاو كاهش یابد.
کاهش مصرف خوراک به میزان ۵۰ تا ۷۰ درصد بطور موثری مقدار ارائه مواد مغذی را به پستان کاهش می‌دهد و باعث کاهش تولید شیر می‌شود.
پیشگیری و درمان ورم پستان
گاوها در دو مرحله که شامل اولین هفته از خشکی و یک هفته قبل از زایمان می‌باشد برای ابتلا به عفونت‌های درون پستانی آمادگی دارند. تحقیقات نشان داده است که ۴۰٪ از تمامی مشکلات عفونی از دوره خشكی سرچشمه می‌گیرد، ضمن اینکه درمان تمامی‌غدد پستانی را با یک محصول مناسب در دوره خشكی توصیه می‌کنند.
بایستی بعد از درمان نیز مایع ضدعفونی پستان‌ها را مورد استفاده قرار داد و بایستی دام‌ها را بطور روزانه یا هفتگی یا از زمانی که غده پستانی دچار مشکل شده و تولید شیر انجام نمی‌گیرد، مورد بررسی قرار گیرد.
گاوهایی که در طی دوره خشكی دارای پستانی سخت و متورم هستند به درمان بیشتری نیاز دارند. در حقیقت جهت جلوگیری از بروز عفونت‌های جدید درمان گاوهای خشک بهترین فرصت را برای معالجه حالت تحت بالینی ورم پستان بوجود می‌آورد.
درمان گاو خشک در ازبین بردن عوامل بیماری‌های مسری همانند استرپتوکوکوس اگالاکتیا و استافیلوکوکوس ائوریوس موثر می‌باشد. با این حال بسیاری از محصولات مربوط به درمان گاو خشک بطور قابل قبولی بر علیه بیماری‌های محیطی و استرپتوکوکوسی موثر هستند و ممكن است آنها بر علیه باکتری کلی‌فرم همانند اشرشیاکلی موثر نباشند.
ایجاد یک محیط تمیز و خشک برای گاوها بهترین عامل برای حفاظت دام در برابر عوامل بیماری‌زای محیطی در دوره خشکی می‌باشد.
وضعیت بدنی مناسب گاو
در طی دوره خشکی بایستی وضعیت بدنی گاو شیری در حد مناسبی باشد. شرایط بدنی گاو در هنگام نزدیک شدن به دوره خشکی بهترین شاخص برای مدیریت گاو از دوره انتقال به گروه گاوهای غیر شیرده می‌باشد.
در دوره خشكی گاوها بایستی نمره وضعیت بدنی 3/5 را داشته باشند مبنای عمل (خیلی لاغر) تا ۵ (خیلی چاق) می‌باشد، گاوهای لاغر را بایستی جهت ذخیره مواد مغذی در بدن و ساخت برخی از ذخائر بدن به اندازه کافی تغذیه نمود.
بطور مطلوب گاوهای موجود در دوره خشکی نبایستی نمره بدنی بیش از 0/25 تا 0/5 را بدست آورند، گاوهای شیرده نسبت به گاوهای خشک برای کسب وضعیت بدنی مناسب به میزان 0/25 بیشتر از انرژی استفاده می‌کنند.
بنابراین درصورت نیاز به اضافه وزن بهترین زمان برای این عمل اواخر دوره شیردهی می‌باشد.
گاوهای خشک چاق نسبت به گاوهای خشک با وضعیت بدنی مناسب استعداد بیشتری برای ابتلا به جابجایی شیردان، خیز پستان، كتوز و دیگر مشکلات مربوط سلامتی می‌باشد. گاوهایی که نمره وضعیت بدنی بالایی دارند و به دوره خشكی وارد می‌شوند را نبایستی بطور متناوب در معرض استفاده از یک جیره قرار داد.
تحقیقات نشان داده است، تغذیه گاوهای خشک برای کاهش وزن منجر به ایجاد کبد چرب، کتوز و دیگر عوارض می‌شود. نمره وضعیت بدنی در گاوهای شیری و خشک بهترین ابزار برای مدیریت موثر در گله و کاهش شیوع ناراحتی‌های متابولیکی در هنگام زایمان است.