تشنج در سگ‌ها یک تجربه‌ی نگران‌کننده است که به دلیل اختلالات عصبی ناشی از مشکلات مغزی یا بدن رخ می‌دهد. این انقباضات شدید و غیرارادی ماهیچه‌ها می‌توانند از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشند و باید جدی گرفته شوند. در ادامه، به دلایل، علائم، و روش‌های مقابله با این وضعیت می‌پردازیم.
تشنج در سگ‌ها چیست؟
تشنج، ناشی از اختلال در فعالیت‌های عصبی مغز است که می‌تواند موجب انقباض ناگهانی و غیرارادی ماهیچه‌ها شود. این پدیده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن هوشیاری
- ریزش بزاق شدید
- افتادن یا لرزش شدید بدن
- مشکلات تنفسی
- دفع غیرارادی ادرار یا مدفوع
انواع تشنج در سگ‌ها
چهار نوع تشنج وجود دارد:
1- تشنج عمومی گراندمال: تشنج شدید با انقباضات گسترده.
2- تشنج عمومی پتی‌مال: خفیف‌تر، همراه با از دست دادن کوتاه مدت هوشیاری.
3- تشنج کانونی ساده: محدود به یک طرف بدن و بدون از دست دادن هوشیاری.
4- تشنج کانونی پیچیده: شامل رفتارهای غیرعادی مانند پارس کردن یا گاز گرفتن.
دلایل اصلی تشنج در سگ‌ها
صرع:
صرع اولیه: بدون آسیب مغزی یا متابولیکی، با درمان مناسب قابل مدیریت است.
صرع ثانویه: ناشی از ضایعات مغزی مانند تروما، تومور، یا التهاب.
مشکلات سلامتی و بیماری‌ها:
هیپوکورتیسیسم: کاهش تولید هورمون‌های قشر آدرنال.
تومورهای مغزی: مانند مننژیوم یا گلیوما.
مننژوانسفالیت نکروزان: التهاب مغز ناشی از عفونت.
نارسایی کلیه، کبد یا قلب: تأثیر منفی بر مغز به دلیل اختلال در گردش خون و مواد مغذی.
هیپوگلیسمی یا هیپوکلسمی: کمبود قند یا کلسیم در خون.
مسمومیت‌ها و عوامل محیطی:
- مصرف غذاهای سمی مانند شکلات یا نمک.
- بلعیدن گیاهان سمی (زنبق، خرزهره).
- نیش یا گزیدگی حیوانات مانند مارها یا حشرات.
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و داروهای انسانی.
چگونه هنگام تشنج سگ واکنش نشان دهیم؟
کارهایی که نباید انجام دهید:
- دستپاچه نشوید یا فریاد نزنید.
- سگ را لمس یا تکان ندهید.
- به دهان سگ دست نزنید.
کارهایی که باید انجام دهید:
- آرامش خود را حفظ کنید و شرایط را کنترل کنید.
- محیط را از اشیای خطرناک خالی کنید یا سگ را روی سطح نرم قرار دهید.
- منابع تحریک را کاهش دهید (خاموش کردن چراغ‌ها و صداها).
- پس از بحران، به سگ زمان دهید تا به محیط عادت کند و سپس با دامپزشک تماس بگیرید.
تشخیص و درمان تشنج در سگ‌ها
برای تشخیص دقیق، دامپزشک ممکن است آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون، MRI، سی‌تی‌اسکن، یا بیوپسی انجام دهد. درمان‌ها بسته به علت متفاوت است و شامل موارد زیر می‌شود:
- داروهای ضد تشنج
- درمان‌های ضدالتهابی
- شیمی‌درمانی برای تومورها
پیشگیری و بهبود زندگی سگ‌های مستعد تشنج
1- ایجاد محیطی آرام و سالم.
2- تغذیه مناسب و متعادل.
3- فعالیت بدنی منظم اما کنترل‌شده.
با مراقبت‌های صحیح و درمان به‌موقع، سگ‌های مبتلا به تشنج می‌توانند زندگی طولانی و باکیفیتی داشته باشند. به یاد داشته باشید، هرگونه تأخیر در مراجعه به دامپزشک ممکن است خطرات جدی برای حیوان به همراه داشته باشد.