منابع پروتئینی در تغذیه طیور

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ پروتئین‌های حیوانی و گیاهی دو منبع تأمین‌کننده پروتئین در جیره هستند.

بهترین پروتئین خوراکی برای طیور، پروتئینی است که کمبودهای اسید آمینه‌ای را تأمین کرده و قابلیت هضم بالا و سطوح توکسین مرتبط با آن استانداردهای لازمه را داشته باشد.

بخش اعظم احتیاجات غذایی حیوانات با پروتئین‌های گیاهی تأمین می‌شود، در سراسر جهان به‌طور عادی منابع پروتئین و انرژی به ترتیب کنجاله سویا و ذرت است.

غلات همانند گندم، سورگوم و بعضی کنجاله‌های پروتئینی گیاهی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. کنجاله سویا به‌عنوان یک منبع پروتئینی در کارخانه‌ها دارای اهمیت و ارجحیت است که میزان پروتئین خام آن 40-48٪ بوده و این میزان بستگی به میزان پوسته‌گیری ونوع روغن‌کشی دارد.

در میان دانه‌های روغنی کنجاله سویا به‌دلیل اسید آمینه متعادل، برای استفاده در جیره مناسب‌تر است.

چون در پروتئین‌های گیاهی کمبود برخی از اسیدهای آمینه دیده می‌شود جهت بالانس کردن اسیدهای آمینه نیاز به مکمل‌های اسید آمینه‌ای با سایر منابع پروتئین ازقبیل پروتئین‌های حیوانی است.

پروتئین‌های گیاهی به‌دلیل وجود مواد ضدمغذی محدودیت خوراکی دارند. بسیاری از این مواد ضدمغذی، در اثر حرارت می‌توانند ازبین روند که منجر به افزایش ارزش غذایی می‌شود و سطح پروتئین به‌دلیل ازبین رفتن مواد مغذی و آزاد کردن پروتئین محصولات گیاهی، افزایش می‌یابد. 

آنالیز اسید آمینه ای

محصولات جانبی جوجه‌کشی‌ها، پودر پر فراوری شده، پودر خون و پودر گوشت در تغذیه حیوانات غیرنشخوارکننده نیز می‌تواند استفاده شود.

استفاده از منابع پروتئین حیوانی در طیور می‌تواند به نتایج بهتری ازلحاظ عملکردی حتی نسبت به یک جیره بالانس بدون پروتئین حیوانی داشته باشد که می‌تواند به دو دلیل باشد، یکی به‌علت غلظت بالای اسیدهای آمینه ضروری و دیگری به‌علت پایین بودن کربوهیدرات‌های ضدتغذیه‌ای نسبت به کنجاله سویا.

متخصصان تغذیه توجه ویژه‌ای به استفاده از پروتئین‌های حیوانی جهت بالانس کردن خوراک دارند که از آنها به عنوان متعادل‌کننده اسیدهای آمینه چاره استفاده می‌کنند نه تأمین‌کننده پروتئین جیره.

پروتئین‌های حیوانی بخش سودمندی برای خوراک طیور به حساب می‌آیند که می‌توان از فواید آن به تأمین بخش زیادی از فسفر قابل جذب، مقادیر مناسب، مواد معدنی و بالا بودن اسیدهای آمینه و تعادل و ضروری و همچنین سطوح بالایی از انرژی اشاره کرد.