کاهش اثرات سوء سموم قارچی توسط پروبیوتیک ها

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در این بخش راه‌های کاهش اثرات سوء سموم قارچی توسط پروبیوتیک‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد.

١- اتصال به دیواره

باکتری‌های اسید لاکتیک از جمله میکروارگانیسم‌های مهم کاهنده غلظت سموم قارچی محسوب می‌شوند (النماز و همکاران، ۱۹۹۸: پلتونن و همکاران، ۲۰۰۰، ۲۰۰۱؛ لی و همکاران، ۲۰۰۳؛ شاهین، ۲۰۰۷ هرناندز مندوزا و همکاران. ۲۰۰۹).

محققان پیشنهاد کرده‌اند که AFB1 به اجزای سطحی باکتری‌های پروبیوتیک متصل شده و از دسترس خارج می‌شود (هاسکارد و همکاران، ۲۰۰۱).

تخریب اجزای خاصی از دیواره سلولی باکتری لاکتوباسیلوس رامنوسوس سویهGG  (مثلا کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها)، قابلیت اتصال این باکتری را با AFB1 کاهش داد، که این امر از اهمیت پوشش سطحی باکتری در فرایند اتصال به AFB1 حکایت دارد (هاسکارد و همکاران، ۲۰۰۰؛ هرناندز مندوزا و همکاران، ۲۰۰۹).

با این حال، احتمالا سازوکارهای متعدد دیگری نیز در قابلیت اتصال مایکوتوکسین‌ها به باکتری‌ها دخیل هستند. توان بالای مخمر ساکارومایسز سرویسیه در اتصال به AFB1  و کاهش اثرات زیان‌آور این سم در جوجه‌های گوشتی توسط پیزولیتو و همکاران (۲۰۱۳) گزارش گردید.

بیشتر بدانیم:
اسرار تندرستی گله طیوری
نقش توکسین بایندرها در تغذیه دام و طیور

۲- تجزیه و تخریب

باکتری‌های تجزیه‌کننده سموم قارچی، از محیط های مختلفی مانند شکمبه و میکروبیوم روده، خاک و حتی آب، جدا شده‌اند.

بیشترین تحقیقات در این زمینه بر روی سویه ۷۹۷BBSH اتوباکتریوم انجام شده است. این باکتری در ابتدا از مایع شکمبه گاو جدا شد.

این سویه باکتریایی آنزیم‌هایی (داپوکسیدازها) تولید می‌کند که تریکوتسن‌ها را ازطریق گسست انتخابی گروه 13 ، 12- اپوکسی آنها (که وجود آن برای بروز اثرات سمی این سموم قارچی ضروری است)، تجزیه می‌کند.

این روش سم‌زدایی بر روی انواع مختلف تریکوتسن‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است (شاتزمایر و همکاران، ۲۰۰۶). پایداری این سویه باکتریایی در طول دوره گذر از محیط اسیدی معده حیوان، از طریق خشک کردن انجمادی و پوشینه دارسازی با ترکیبات محافظ (عمدتاً پلیمرهای آلی) در مرحله ساخت و تولید تضمین می‌گردد (هیدلر و شاتزمایر، ۲۰۰۳).

ائوباکتریوم ۷۹۷BBSH در حال حاضر تنها میکروارگانیسم موجود در بازار برای اهداف تجاری محسوب می‌شود (هی و همکاران، ۲۰۱۰)، طیف وسیعی از دیگر سویه‌های باکتریایی نیز، تحت شرایط برون‌تنی قابلیت تجزیه سموم قارچی را از خود بروز داده‌اند.

به‌عنوان مثال می‌توان از نوکاردیا استروئیدس، کورینه باکتریوم روبروم، مایکوباکتریوم فلورانتنیورانس، رودوکوکوس اریتروپولیس، فلاووباکتریوم آئورانتیاکوم و سودوموناس فلورسنس نام برد (۲۰۰EFSA, ). با این حال هیچ‌یک از این باکتری‌ها تحت شرایط درون‌تنی مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.

برای مطالعه بخش‌های دیگر این مقاله کلیک کنید:
نقش پروبیوتیک ها در کاهش مشکلات حرکتی جوجه های گوشتی