به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ برای کنترل مایکوپلاسموزیس در گوساله‌ها باید به نکات زیر توجه کرد:
کاهش میزان در معرض قرار گرفتن:
1. بهداشت شیر: انجام پاستوریزاسیون، استفاده از شیر خشک
٢. بهداشت آغوز: عدم استفاده از مجموع چند آغوز، پاستوریزاسیون
٣. جلوگیری از انتشار از راه هوا: اجرای تهویه مناسب، کاهش تراکم
۴.جلوگیری از تماس با بیماران: گوساله‌های بیمار کاملاً جدا نگهداری شوند. گوساله علامت دار سریعاً درمان شوند.
تشخیص مایکوپلاسموزیس
تشخیص بر اساس کشت، تشخیص مولکولی و سرولوژیک در شیر (از تک‌تک حیوانات یا شیر مخزن)، مایع مفصلی، لاواژ برونشیال، سوآب از مخاطات مختلف و یا آنتی‌کر در سرم خون استوار است. بر اساس کشت از بافت‌های آلوده و مشخص نمودن حضور باکتری در بافت‌ها توسط PCR, ELISA, IHC تشخیص صورت می‌گیرد. وجود آنتی‌بادی در خون در مورد IgM حدود ۶ روز و IgG حدود ۱۰ روز پس از آلودگی در خون ظاهر می‌شوند.
ایمونوگلوبولین‌ها در خون، ماه‌ها و یا سال‌ها بالا می‌مانند. بنابراین وجود تیتر بالای آنتی‌کر در خون می‌تواند نشان‌دهنده آلودگی اخیر نباشد. ۱ تا ۲ هفته پس از این‌که حیوان در معرض مایکوپلاسما قرار گرفت آنتی‌بادی را در شیر و یا سرم می‌توان با الایزا مشخص نمود. البته کشت و PCR از درجه حساسیت بیشتری برخوردار است چراکه واکنش حیوانات مختلف به تولید آنتی‌بادی متفاوت است. الایزاهای مختلفی برای کاوش آنتی‌ژن و آنتی‌کر در دسترس می‌باشد.
تستی برای مشخص نمودن کاریرها در گله وجود ندارد و به‌سادگی حیوانات تحت کلینیکی را نمی‌توان مشخص نمود. گاوهای شیری را می‌توان با اخذ نمونه‌های شیر و کاوش عامل در آن بوسیله PCR مشخص نمود ولی مشکل گاوهای غیرشیری می‌باشند (dry cows or bulls calves ،heifers).
برای خرید این‌گونه گاوها اگر از بینی، چشم و واژن نمونه‌برداری شود و از نظر مایکوپلاسما در یک مورد مثبت تشخیص داده شد از خرید هریک از آنها اجتناب شود. در سطح فارم از بخش‌های زیر می‌توان نمونه گرفت:
از راه بینی، سواب نازوفارنکس یا ملتحمه (nasopharyngeal or conjunctival swabs, Nasal)
(bronchioalveolar lavage (BAL و (transtracheal washes (TTW متداول‌ترین روش‌ها برای تشخیص در دام‌های زنده هستند.
سواب‌های بینی / نازوفارنکس اغلب در مزارع دامپروری استفاده می‌شوند زیرا این روش به‌صورت تکنیکی و ازنظر فنی از TTW و BAL حالت تهاجمی کمتری داشته و آسیب کمتری وارد می‌کند.
درمان مایکوپلاسموزیس در گاو
در موارد مزمن بیماری به‌ویژه اشکال پستانی و تنفسی پاسخ به درمان بسیار ضعیف است. مقاومت باکتریایی به آنتی‌بیوتیک‌هایی نظیر:
tetracyclines, lincosamides, aminocyclitols and macrolides, fluoroquinolones
را از نقاط مختلف گزارش نموده‌اند. چون آنتی‌بیوتیک موثری بر علیه مایکوپلاسما وجود ندارد و واکسنی کارآمد نیز تاکنون بر علیه آن تولید نشده بنابراین کنترل بیماری بسیار مشکل است. واکسن اتوژن در کشورهای مختلف با نتایج ضد و نقیض مورد استفاده واقع شده است.
برای مطالعه بخش‌های دیگر این مقاله کلیک کنید:
مایکوپلاسموزیس در دام