به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ سگ نژاد بلوچی یکی از قدیمی‌ترین نژاد سگ‌های بومی کشور می‌باشد، موطن اصلی این نژاد نواحی در شرق و جنوب شرق کشور ایران (استان سیستان و بلوچستان) است.
متاسفانه به دلیل بی‌توجهی و عدم شناخت عمومی، عدم پرورش، اصلاح نژاد و توسعه، نژاد بلوچی همانند دیگر نژادهای سگ ایرانی مانند: آلابای، سالوکی، سرابی، شاهسون، کردی، قدر جون و غیره در معرض انقراض است، به طوری که یافتن نوع اصیل نژاد بلوچی بسیار کار مشکلی است.
نژاد سگ موردنظر خود را بیابید.
نژاد بلوچی منشاء سگ‌های تازی موبلند افغان (افغان هاند) و از خویشاوندان نزدیک سگ نژاد سالوکی محصوب می‌شود. سگ‌های بلوچی صدها سال قبل از پیدایش سگ تازی افغانی در ایران می‌زیستند و بعدها بر اسر تعاملات فرهنگی و ارتباطی ملل حوزه زیستی سگ بلوچی، این نژاد بومی از ایران به افغانستان راه یافته است، همچنین به دلیل شرایط آب وهوایی و جغرافیایی کشور همسایه، افغانستان تغییراتی در شکل ظاهری نژاد بلوچی شکل گرفت به طوری که دارای پوشش بدنی پرموتر و موهای بلندتری نسبت به نژاد بلوچی ایرانی شده است.
در خصوص منشاء پیدایش و تاریخچه نژاد تازی افغان که تیپ تکامل یافته از نژاد بلوچی ایرانی می باشد، حتی مردم کشور افغانستان هم تازی‌های موبلند افغانی را با نام (تازی ایرانی) و (سگ بلوچ) و (سگ تازی) می‌شناسند.
متاسفانه به دلیل بی‌توجهی نسبت به نژاد بلوچی در ایران و عدم اطلاع‌رسانی مناسب در خصوص این نژاد، سگ بلوچی (تازی موبلند ایرانی) دنیا کمتر شناخته شده است و بیشترغربی‌ها تازی های موبلند را منصوب به کشور افغانستان می‌شناسند.
تاریخچه نژاد سگ بلوچی
سگ‌های بلوچی در ایران دارای قدمت طولانی بوده و تا سالیان دراز به عنوان سگ گله و سگ شکار مورد استفاده قرار می‌گرفتند. این نژاد در سال ۹۸۸ میلادی مورد توجه سلطان محمود غزنوی قرارگرفت و از آنها در شکار پلنگ، سیاه گوش، گراز، آهو و… استفاده می‌کردند.
تاریخچه نژاد سگ بلوچی در کشورهای غربی
در کشورهای غربی نژاد بلوچی را با نام گری هاند پارسی(persiangreyhound) می‌شناسند.
نژاد سگ بلوچی برای اولین بار در سال ۱۹۰۷ میلادی توسط یک کاپیتان ارتش انگلیس با نام جان باروف (captainjohnbarff) از ایران به غرب راه یافت، وی یک قلاده سگ نر اصیل بلوچی با موهای بلند و پوزه سیاه به نام «زردین» را از ایران خریداری کرده و از طریق کشور هندوستان به انگلستان برد، در همان سال زردین در نمایشگاه سگ در «کریستال پالاس» که از طریق «کلوپ سگبانی انگلیس» ترتیب داده شده بود، حضور یافت و با نام (سگ تازی موبلند ایرانی coatedvarietyoftheperiangreyhound) شناخته شد و به عنوان سگ اصیل و ممتاز و استاندارد نژادی سگ‌های گری هاند پارسی (سگ بلوچی) به ثبت رسید، بعدها زردین «سگ بلوچی ایرانی» به عنوان هدیه پیشکش ملکه انگلیس شد و سالها بعد در پایان عمر به یک دلال سگ فروخته شد.
در حدود ۲۰ سال بعد در سال ۱۹۲۶ میلادی کلوپ سگبانی انگلیس هنگامی خواست سگ تازی افغانی را به ثبت برساند مشاهده شد تمامی استانداردهای نژادی سگ تازی افغانی مشابه سگ بلوچی است.
متاسفانه به دلیل وجود اطلاعات کم در مورد سگ نژاد بلوچی در کشور نمی‌توان به توضیحات بیشتر در مورد استانداردهای نژادی این سگ پرداخت ولی به دلیل شباهت‌های ظاهری بسیار و اندک تفاوت در حجم موی پوشش بدن بلوچی‌ها نسبت به تازی‌های افغانی اکثر مقاله‌های علمی این دو نژاد را یکی دانسته‌اند همچنین در اثر ادغام گونه‌های مختلف تازی‌های فارسی به خصوص دو گونه سگ بلوچی و سگ تازی افغان، سگ‌های تازی فارسی با نام (تازی افغان مدرن) به وجود آمده است.
در دنیا تازی افغانی را با نام «سگ بلوچی» و «گری هاند پارسی» و «تازی فارسی» و «تازی بلوچی» هم می شناسند و استانداردهای نژادی یکسانی برای این دو سگ در نظر گرفته شده است، در واقع تازی افغانی همان سگ بلوچی ایرانی با موی بلندتر و انبوه تر می باشد.
منبع: سایت پرنده جنگل junglebird.ir