به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ سگ نژاد آلابای (Alabai) سفیدرنگ نگهبان مجهزشده به قدرت ذاتی در نگهبانی و عضلات قوی و نیرومند. پوشش مضاعف سفید رنگ، کوتاه و با طول متوسط دارد که زندگی حیوان را در هر شرایط آب‌و هوایی فراهم می‌کند و هرگز بصورت نمدی در نمی‌آید. نکته قابل توجه اینکه آکباش از معدود نژادهایی است که از موهایش عطر و رایحه سگ به مشام نمی‌رسد. دارای سر و آرواره بزرگ می‌باشد. گوشها بی‌شکل و از دو سوی سر آویزان هستند. چشمها بادامی شکلند و رنگ آنها از عسلی روشن تا قهوه‌ای تیره متغیر است. دارای گردن قدرتمند و عضلانی، پنجه‌ای بزرگ و ناخن‌های ضخیم به رنگ خاکستری، قهوه‌ای، سفید و یا مشکی‌اند.
خلق و خوی سگ آلابای
آفچارکای آسیای مرکزی سگی است آرام، نترس، مستقل، مقاوم که معمولاً با افراد خانواده به خوبی رفتار می‌کند، گرچه باید در رابطه با کودکان احتیاط کرد. در خارج از محیط منزل سگی است حکم فرما نسبت به سایر سگها و افراد غریبه مهاجم می‌باشد. همانند یک نگهبان عالی عمل می‌کند. معمولاً در طول شب پارس می‌کنند و این ممکن است برای همسایه‌ها ایجاد مزاحمت نماید. باید از تولگی به‌خوبی اجتماعی شود. با سایر حیوانات (به غیر از سگها) رابطه خوبی دارد. از زندگی در میان افراد خانواده لذت می‌برد. در گذشته به‌عنوان سگ گله از آن بهره گرفته می‌شد. سگی نیست که به همگان پیشنهاد گردد. این نژاد به صاحبی نیاز دارد که به‌خوبی با رفتارهای سگ‌های گله آشنا باشد و نیاز به آموزش دقیق و با پشتکار دارد. این نژاد نیاز به یک رئیس و رهبر دارد تا از او اطاعت کند. در مقابله با افراد ناآشنا غرش می‌کند و گاز می‌گیرد. این اصل را به خاطر داشته باشید که برای ایجاد یک رابطه موفق باید همیشه انسان به عنوان رئیس گروه باشد و انسان است که همیشه تصمیم گیرنده است نه سگ.
وزن و ارتفاع
وزن در نرها: 79 – 55 کیلوگرم در ماده‌ها: 65 -40 کیلوگرم.
ارتفاع در نرها و ماده‌ها: 78 – 65 سانتیمتر.
گاهاً برخی از نرها بزرگتر می‌باشند هیچ نهایتی برای وزن و ارتفاع این نژاد وجود ندارد.
مشکلات سلامتی نژاد آلابای
مشکل کفل و زانو در این نژاد همانند سایر نژادهای درشت هیکل رایج است. همچنین بیماری نفخ در اغلب نژادهای هم‌خانواده ماستیف یافت می‌شود.
شرایط نگهداری آفچارکای آسیای مرکزی
نیاز به یک محیط بزرگ برای زندگی دارد، هرچه محیط زندگی او بزرگتر باشد بهتر است. نگهداری از این نژاد در اماکن کوچک باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل کندن زمین و جویدن لوازم می‌شود. حتی اگر در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشد، این نژاد کماکان به بیرون از منزل بودن و نگهابنی از قلمرواش علاقه دارد. باید دیوار و نرد محکم دورتا دور محا نگهداری این نژاد باشد. در غیر اینصورت قلمروش را تا حد ممکن پیش می‌برد.
طول عمر
طول عمر این نژاد حدود 12 تا 14 سال است حال آنکه در موطن خویش با توجه به شرایط زندگی سخت و کمبود مراقبت‌های دامپزشکی این عمر به 10 سال کاهش می‌یابد.
آراستن
نیاز به آراستن زیاد ندارد. معمولاً پوشش خارجی مضاعف و پرپشت آن عاری از برگ و خار و خاشاک است. ریزش موی زیاد در فصل بهار دارد و در این زمان برس کشیدن منظم جهت خارج نمودن موهای مرده پیشنهاد می‌شود. در مابقی فصول ریزش موی کم همراه با نگهداری آسان دارد.
تاریخچه نژاد آلابای
سگ الابای یا (alabai-centeral asian shepherd-med asian mastiff) که در ایران به مازندرانی شهرت دارد یکی از نژادهای قدیمی دنیا محسوب می شود این سگ از کناره های دریای خزر تا ترکستان چین و از اورال تا سیبری و ایران پراکنده شده و دارای زیر گونه های متعددی است. اولین بار توسط روسها در ترکستان مرکزی مشاهده شده است.
قدمت این نژاد به 4000 سال می‌رسد. آن‌چنان در موطن اصلی خود شناخته شده نیست. اما محققان بر این باورند که اجداد او تیبتن ماستیف (ماستیف تبتی) می‌باشد. معمولاً در مناطق روسیه، ایران و افغانستان تا سیبری یافت می‌شود. شش کشور دیگر که عضو این مناطق‌اند شامل: ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان، تاجیکستان و ترکمنستان می‌باشند. این نژاد قدرتمند و مستقل قرنها جهت چوپانی و نگهبانی از گله‌ها تربیت و نگهداری شده است. نژادهای مشابه را می‌توان به تازگی در شرق آسیای میانه یافت. به‌ندرت خارج از آسیای میانه یافت می‌شوند. به تازگی پرورش این نژاد در آمریکا آغاز گردیده است.
گروه
سگ‌های کار – سگ‌های نگهبان
گردآوری و ترجمه: تانیا مهرآرا