به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ یکی از دلایل معروف بودن سگ نژاد چاو چاو زبان آبی - مشکی و پاهای عقبی صاف اوست که باعث خرامیدنش می‌شود. پوشش خارجی چوچو دو نوع می‌باشد: یکی پوشش صاف و دیگری زبر و خشن. رنگ موی آن اغلب سرخ، قهوه‌ای، مشکی و آبی است و ممکن است به رنگ کرم وسفید نیز یافت شود که در برخی قسمتها کم‌رنگ و پررنگ می‌شود اما هرگز رنگ پوشش دو رنگ نمی‌باشد. گوش‌ها گرد و کوچک است و در قسمت پشت سر دارای یال می‌باشد که به چوچو چهره‌ای شیر مانند می‌بخشد. بینی پهن و مشکی و سینه‌ای فراخ دارد. دم آن پر پشت و پوشیده از موهای زبر است و آن را بصورت فر خورده نگاه می‌دارد.
خلق و خوی سگ چو چو
چوچو معمولاً سگ باتربیتی است. اما گاهی اوقات حالت تدافعی دارد. سلطه‌گر، جدی و مستقل است. نسبت به اعضای خانواده باوفا است و اصولاً فقط از یک نفر (صاحبش) فرمانبرداری می‌کند. سگی حاکم و سلطه‌جو صاحبی حاکم می‌خواهد! از چو چو توقع فرمانبرداری زیاد نداشته باشید، او سگ لجوجی است که افکار خود را دنبال می‌کند. چوچو آموزش‌ها را به خوبی فرا می‌گیرد چرا که سگ احمقی نیست اما در اغلب موارد باید علت این فرمانها را بداند. بعضی‌ها معتقدند که نوع مو کوتاه آن فعال‌تر و باهوش‌تر از نوع مو بلند است.
وزن و ارتفاع
وزن در نرها: (20-32) ک.گ ، در ماده‌ها: (20-32) ک.گ
ارتفاع در نرها: (46-56) س.م ، در ماده‌ها: (46-56) س.م
مشکلات سلامتی
غالباً دچار عفونت چشمی می‌شود که دلیلش برگشتن پلک به درون چشم است. این بیماری توسط جراحی قابل درمان است. بیماری شایع دیگری نمی‌توان ذکر کرد.
شرایط نگهداری نژاد چاو چاو
برای زندگی در آپارتمان مناسب می‌باشد به شرطی که در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. چوچو در داخل خانه آرام است اما نسبت به حرارت و گرما حساسیت دارد. به هر حال برای محیط بیرون از خانه مناسب می‌باشد و یک حیاط کوچک ایده‌آل است.
فعالیت بدنی
چوچو اصولاً سگ تنبلی است اما مقداری فعالیت روزمره آن را از چاق شدن بازمی‌دارد.
طول عمر
حدود 15 سال.
آراستن
باید به طور روزانه موهایش شانه شود تا ظاهر خوب خود را حفظ کند. ریزش موی فصلی در این نژاد زیاد است که در آن زمان به شانه زدن بیشتری نیاز دارد.
تاریخچه سگ نژاد چاو چاو
چوچو هزاران سال است که در چین بعنوان شکارچی، محافظ قایق‌ها و سگ ارابه شناخته شده. روایت است که یک امپراطور در چین دو هزار و پانصد جفت از آنان را نگهداری می‌کرده است. بعد‌ها یکی از آنها بعنوان هدیه به پرنس ویلز داده شد. از چوچو برای شکار گرگ و سمور استفاده می‌شده و پوست آن برای تهیه کت‌های گرم مورد استفاده قرار می‌گرفت و گوشت آن هنوز هم در چین مصرف می‌شود. این سگ در دهه 1800 به انگلستان وارد شد و در آمریکا او را بعنوان یک دوست و همراه خوب می‌شناسند. چوچو همچنین سگ محافظ و نگهبان خوبی است.
گروه
سگ‌های غیر ورزشی - سگ‌های قطبی.
گردآوری و ترجمه: تانیا مهرآرا