گوسفند افشاری،نژاد خالص گوسفند ایرانی

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ میانگین وزن آن در قوچ بالغ 65/88 کیلوگرم و در میش بالغ 52/70 کیلوگرم می باشد.

پراکنش : گوسفند افشاری در وسعتی قریب به 20000 کیلومتر مربع در بین استان زنجان و قسمتی از استانهای آذربایجان‌غربی و آذربایجان شرقی و کردستان پراکنده است.

‌جمعیت : بالغ بر یک میلیون رأس می باشد.

رنگ : رنگ غالب در گوسفندان بالغ قهوه‌ای متمایل به قرمز یکدست، بدون لکه با دامنه تغییرات از قهوه‌ای روشن تا قهوه‌ای تیره متمایل به سیاه و به ندرت به رنگ سفید مشاهده می شود. رنگ بدن بره ها در بدو تولد قهوه ای متمایل به سیاه بوده و به تدریج با افزایش ‌سن رنگ بدن روشن تر می گردد.

خصوصیات ظاهری گوسفند افشاری:گوشها معمولا به صورت افتاده و بزرگ بوده، لیکن گوسفند افشاری نیم گوش و بدون گوش نیز دیده می شود. قوچ و میش هر دو فاقد شاخ می باشند. روی بینی در قوچها اکثرأ انحنا وجود دارد و در میشها صاف یا دارای انحنای کمی است‌. گردن در میش ها دراز بوده و در قوچها قوی و ضخیم می باشد. دنبه در گوسفند افشاری دو لپی بوده و به صورت سفره ای و پهن می باشد. گوسفند افشاری جزو گوسفندان سنگین ‌دنبه کشور محسوب می گردد. دنبه در این حیوان معمولا دارای شیب خاصی است که از ناحیه کمر حیوان شروع‌ می‌شود و حالت افتادگی را به دنبه می دهد.

دنبالچه دارای پشم، بدون ذخیره چربی بوده و برجستگی دنبالچه از نمای جانبی چندان قابل مشاهده نیست‌. دنبالچه ممکن است گاهی درازتر از دنبه باشد. گوسفند افشاری جزو گوسفندان بلند قد محسوب می گردد و بیومتریهای انجام شده نشان می دهد که ارتفاع کمر دراین حیوان قدری بلندتر از ارتفاع جدوگاه می باشد و دست و پا از ظرافت خاصی برخوردار است که حیوان را قادر به ‌راه پیمایی در کوهستان و مناطق سنگلاخی می نماید. سطح پشت، گردن، دنبه و دنبالچه در این حیوان غالبأ پوشیده از پشم بوده، لیکن زیر گردن، زیر شکم، دست و پاو صورت فاقد پشم است و از موهای زبری که رنگ آنها تیره تر از رنگ پشم حیوان است پوشیده شده است‌. از نظر کمیت و کیفیت پشم در مقایسه با سایر گوسفندان بومی استان، متفاوت و از نظر ظرافت الیاف با گوسفندان مغانی، قزل و بختیاری مشابه بوده و دارای پشم ضخیمی می باشد که در صنعت قالی بافی استان زنجان از آن استفاده می کنند.

گوسفند افشاری