به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ اسیدوز (acidosis) به حالتی گفته می‌شود که در آن محیط اسیدی شده باشد و در حیوانات به صورت تنفسی و یا متابولیکی یا تغذیه‌ای رخ می‌دهد.
اسیدوز تنفسی
اسیدوز تنفسی هناگمی اتفاق می‌افتد که گاز کربنیک در خون دام به‌طور غیرطبیعی افزایش می‌یابد. مثلاً زمانی که دام در محلی نگهداری می‌شود که دارای تهویه مناسب و اصولی نیست، شش‌هایش متورم شده و نای دچار محدودیت گشته و عمل تنفس به درستی انجام نمی‌شود در این‌صورت اسیدکربنیک در خون باقی مانده و در مجاورت آب در خون حیوان تولید گاز کربنیک می‌نماید.
اسیدوز تغذیه‌ای
اسیدوز تغذیه‌ای هنگامی اتفاق می‌افتد که علاوه برخون محیط شکمبه هم اسیدی شده باشد که منجر به افزایش غیرطبیعی اسید لاکتیک در شکمبه و نهایتاً در خون می‌گردد. در حالت عادی میزان اسید لاکتیک موجود در شکمبه بصورت طبیعی مصرف می‌شود اما زمانی که میزان آن بیشتر از حالت طبیعی شود دیگر مصرف نشده و در همان‌جا می‌ماند که بیشتر به دلیل تجمع سیلوها در شکمبه تولید می‌شود که در نهایت باعث اسیدی شدن خون دام می‌گردد.
مصرف مقدار بیش ازحد غلات، کمبود فیبر خام در جیره غذایی، کاهش دفعات خوراک‌دهی به دام و بی‌توجهی به سلسله مراتب غذایی و عمل آوردن خوراک مانند خورد کردن و آسیاب کردن و کوبیدن علوفه، تغییر ناگهانی رژیم غذایی و سیلوهای بسیار اسیدی باعث اسیدی شدن شکمبه در دام می‌شود.
همچنین استفاده بسیار زیاد از فیبر خام و استفاده بی‌اندازه از پروتئین و مصرف کمتر غلات محیط را برای دام قلیایی خواهد کرد.
علائم اسیدوز شامل: ضعف عمومی دام، پرخونی مخاط بینی و فرج و مقعد و عدم تعادل و افسردگی دام، افزایش تعداد تنفس و متورم شدن سم‌ها و کاهش درجه حرارت بدن دام زنده است.
بهترین راه تشخیص اسیدوز اندازه‌گیری PH شکمبه می‌باشد.
اسیدوز در برخی حالات منجر به اسهال نیز می‌گردد.
منبع: alivesheepshop