به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ امروزه می‌دانیم که سگ‌های خانگی ما از نسل گرگ‌ها هستند. آنها در واقع نتیجه تلاقی بسیاری از سگ‌ها و تکامل فیزیکی، رفتاری و غذایی هستند که حاصل تماس هزار ساله آنها با انسان و اهلی شدن آنهاست. اگرچه امروزه وجوه مشترک بین این دو گونه کمتر آشکار است، اما باز هم ویژگی‌های گرگ در سگ‌های اهلی ما وجود دارد.
سگ‌های خانگی ما از نسل گرگ‌ها هستند
سگ‌های اهلی که امروز زیر سقف ما و در قلب خانه‌های ما زندگی می‌کنند، از نسل گرگ‌ها هستند. این دیگر یک راز نیست. باستان‌شناسان و دیرینه‌شناسان گرد هم آمده‌اند تا ریشه‌های همراهان چهارپای کوچک ما را بهتر درک کنند و این دو رشته به ما این امکان را می‌دهند که بفهمیم انسان‌ها بیش از 50000 سال پیش شروع به نزدیک شدن و اهلی کردن اولین گرگ‌ها نمودند. اولین گونه‌های این همراهان جدید با هدف خدمت به نیازهای انسان به ویژه در حین شکار و همچنین برای حفاظت از زیستگاه آنها و سپس، پس از آن، گله‌ها و محصولات آنها آموزش دیدند.
بنابراین انسان گرگ را اهلی کرد و در طول نسل‌ها آن را به سگ تبدیل کرد. سگ در واقع تکامل یافته است تا مطابق با نیازهای انسان و زندگی جدید او در مجاورت مستقیم با انسان باشد. اندازه آنها به طور قابل توجهی کاهش یافته و آرواره‌های آنها کوچک و جمع شده است. همراهی بین انسان و حیوان از قدیمی‌ترین و محکمترین پیوندهاست، همانطور که دفن مشترک انسان‌ها و سگ‌ها توسط باستان‌شناسان نشان می‌دهد.
سگ‌های فعلی ما متعلق به خانواده Caninae و زیر خانواده سگ‌های Caninae هستند که شامل گرگ، روباه و شغال نیز می‌شود. همین دسته، گونه‌های لوپوس کانیز را که شامل زیرگونه‌های زیر می‌شود، گرد هم می‌آورد:
وحشی، از جمله گرگ خاکستری معمولی (Canis lupus lupus) و گرگ قطبی (Canis lupus arctos)؛
حیوانات اهلی بازگشته به طبیعت، مانند سگ آوازخوان (Canis lupus hallstromi) و دینگو (Canis lupus dingo).
و اهلی آن سگی است که ما می شناسیم (Canis lupus familiaris).
اکنون به لطف مطالعات علمی اخیر ثابت شده است که سگ از یک گونه گرگ خاص نمی‌آید، بلکه حاصل یک تکامل طولانی است که گرگ ها/سگ‌های رام شده توسط انسان در آسیا و گرگ ها/سگ‌های رام شده توسط انسان در اروپا را گرد هم می‌آورد. در اروپا. مهاجرت انسان از آسیا به اروپا به اختلاط این دو گونه کمک کرد که باعث پیدایش گونه جدیدی از سگ/گرگ شد.
تلاقی‌های متعددی که پس از آن به طور طبیعی و سپس برای کمی بیش از 150 سال توسط پرورش‌دهندگان با استانداردهای نژادی انجام شد، منجر به ایجاد تمام نژادهای فعلی سگ شد.
علم نزدیکی سگ و گرگ را تایید کرده است. فاصله ژنتیکی آنها تنها 0.2 درصد است که بسیار کم است. در مقایسه، سایر گونه‌های سگ‌سانان مانند شغال یا کایوت (گرگ صحرایی آمریکای شمالی) تقریباً 4 درصد با سگ تفاوت دارند. بنابراین DNA گرگ‌ها امکان تولد سگ‌های خانگی که امروزه می‌شناسیم را ممکن ساخت.
با این حال، میزانی از گرگ که در آنها باقی می‌ماند، به دلیل گذرگاه‌های فراوانی که در تشکیل نژادهای فعلی نقش داشته، بسیار متغیر است. مداخله انسان و انتخاب دقیق او از افراد با هدف ایجاد نژادهای جدید که استانداردهای از پیش تعریف شده را برآورده می‌کنند، به کاهش شدید آثار گرگ در بسیاری از سگ‌ها و یا حتی ناپدید شدن آنها منجر شده است.
اهلی شدن: فرآیندی که بر روی پیوند بین گرگ و سگ تاثیر گذاشته است
همانطور که گفتیم، سگی که امروزه می‌شناسیم، Canis lupus familiaris، از نوادگان گرگ است که از طریق تماس با انسان از طریق فرآیند اهلی‌سازی تکامل یافته است. به سختی می‌توان گفت که این تکامل چه زمانی رخ داده است، زیرا مطالعات با یکدیگر تناقض دارند. به نظر می‌رسد احتمال بیشتری وجود دارد که بگوییم تماس‌ها و اهلی شدن گرگ‌ها در مکان‌ها و زمان‌های مختلف اتفاق افتاده است که منجر به اختلاط‌های مختلف و تکامل‌های گوناگون شده است تا تنوع زیادی از نژادها را که امروزه می‌شناسیم به وجود آورد.
با این حال، مطالعات اخیر منتشر شده در سال 2022 و انجام شده در سطح بین‌المللی بین 38 موسسه و در 16 کشور، این امکان را فراهم کرده است تا درک کنیم که روند اهلی کردن گرگ در آسیا اهمیت بیشتری داشته است. در واقع، پیوند ژنتیکی بین سگ‌های خانگی و گرگ‌های آسیایی نزدیک‌تر از گرگ‌های اروپاییست.
اگر بدانیم که دوستان سگ ما از گرگ می آیند، آنها در واقع از چندین گونه سگ‌سانان هستند که ناشی از تداخل بین شاخه های مختلف گرگ است. و این تداخل با اهلی شدن و تماس با انسان امکان پذیر شده است.
تفاوت‌های گوناگون بین سگ و گرگ
سگ و گرگ میراث مشترک قابل توجهی دارند، زیرا تفاوت‌های ژنتیکی آنها 0.2٪ تخمین زده می‌شود. ممکن است این تفاوت نامحسوس به نظر برسند، اما وجود دارد. برای مقایسه، انسان و شامپانزه 99.4 درصد میراث ژنتیکی مشترک دارند، یعنی تنها 0.6 درصد تفاوت! با این حال، ما هیکل یکسانی نداریم.
بنابراین سگ در نوع خود یک گونه است. حتی اگر از گرگ باشد و اگر اجداد مشترکی با او داشته باشد، هر یک از این گونه‌ها به شیوه خود تکامل یافته‌اند. بنابراین لوپوس کانیس و لوپوس فامیلیس تنها نقاط اشتراکی ندارند. در واقع اهلی کردن سگ به تکامل سگ کمک کرده و ظاهر فیزیکی او در تماس با انسان برای رفع نیازهای او مانند رفتار و رژیم غذایی او تغییر کرده است.
از طرفی، سگ از نظر اندازه خود را از گرگ در تکامل خود متمایز کرده است. در واقع مشاهده می‌شود که گونه‌های مختلف گرگ اندازه‌های مشابهی دارند در حالی که سگ به طور کلی کوچکتر است و تغییرات اندازه بین نژادهایش بسیار بیشتر است. موی گرگ‌ها کوتاه‌تر از موی سگ‌هاست که از نظر طول، بافت و رنگ پوشش تفاوت زیادی دارند. در نهایت، پوزه گرگ‌ها بلندتر است در حالی که پوزه سگ‌ها متغیر است. همین امر در مورد گوش‌ها نیز صدق می‌کند که بسته به نژاد می‌توانند کم و بیش بزرگ، ایستاده یا افتاده باشند.
تفاوت بزرگ دیگر در رژیم غذایی است. گرگ منحصراً گوشتخوار است در حالی که دوستان سگ ما دیگر گوشتخواران سختگیری نیستند. دستگاه گوارش آنها تکامل یافته است، دستگاه گوارش آنها دارای آنزیم هایی است که قادر به هضم نشاسته هستند.
البته، گرگ‌ها بسیار بیشتر از سگ‌ها وابستگی جغرافیایی دارند، از انسان‌ها می‌ترسند و تمایل دارند در گله زندگی کنند. آنها همچنین به روش‌های مختلف ارتباط برقرار می‌کنند. گرگ‌ها پارس نمی‌کنند، آنها اشکال دیگری از صدا تولید می‌کنند.
از این نظر، گرگ حیوانی وحشیست که آوردن آن به عنوان حیوان خانگی در بسیاری از کشورها ممنوع است. این موضوع حتی در مورد سگ‌های هیبریدی که اجداد گرگ‌های اخیر را دارند نیز صدق می‌کند. گرگ خاکستری، وحشی محسوب می‌شود و حتی یک گونه حفاظت شده است.
با این حال، دوستداران گرگ می‌توانند نژادهای سگی را که به دلیل نژادهای متقابل شبیه به آنها هستند، انتخاب کنند. نژادهایی که شبیه گرگ خاکستری هستند عبارتند از سگ گرگ چکسلواکی، سگ گرگ سارلو و سگ گرگ آمریکایی. هاسکی، اینویت شمالی، ساموید، تاماسکان و مالاموت آلاسکا.