به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در یک گاوداری همیشه تقریباً ۵۰ گوساله شیرخوار بود که در بهاربند گوساله‌ها در دو جایگاه با خوراک خوران خودکار قرار داشتند. طی چند ماه سرد سال، با اسهال که در گوساله‌های ۷ تا ۱۰ روزه آغاز می‌شد در حال مبارزه بودند. گوساله‌ها بعد از درمان طی چند هفته اول عمر خود رشد بسیار خوبی دارند. آیا برای کمک به آنها برای داشتن شروع خوب، آنتی‌بیوتیکی برای درمان و پیشگیری از اسهال وجود دارد؟
در مواقعی که عوامل زیادی با یکدیگر تلفیق می‌شوند و احتمال شیوع عوامل بیماری‌زای عفونی و مشکلات مربوط به اسهال را در گوساله‌هایی که در جایگاه گروهی هستند افزایش می‌دهند. مسئله اسهال در فصل‌های سرد یک مسئله رایج است.
مشاهده بهبود در اشتها و علایم ظاهری سلامت در گوساله‌های مبتلا به اسهال در این گروه سنی که آنتی‌بیوتیک دریافت می‌کنند، طبیعی است. قبل از اینکه یک آنتی‌بیوتیک خاص درمانی توصیه شود باید در مورد عوامل بالقوه اسهال و مشکلات تشخیص صحبت کنیم تا بتوانیم به بهترین نحو بر تلاش‌های مدیریتی و درمانی تمرکز کنیم.
در رابطه با عوامل عفونی در گوساله‌های ۷ تا ۱۰ روزه، تمرکز بر عوامل بیماری‌زای باکتریایی، ویروسی و تک‌یاخته‌ای است. عوامل باکتریایی که باعث اسهال می‌شوند E.coli (که بر گوساله‌های کمتر از ۷ روز اثر می‌گذارد) و سالمونلا هستند.
اگرچه کلستریدیوم پرفریجنز نیز می‌تواند باعث اسهال در گوساله‌های کمتر از ۷ روز شود اما این نوع عامل بیماری‌زا به نوعی با درصد بالایی از مرگ و میر همراه روتاویروس‌ها و کوروناویروس‌ها از معمول‌ترین ویروس‌ها هستند و کریپتوسپوریدیوم یک عامل تک یاخته‌ای معمول است که باعث اسهال در این گوساله‌ها می‌شود.
گام مهم، شناسایی عوامل بیماری‌زا هستند، آزمایش PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) یک آزمایش استاندارد و آسان است. تمامی آزمایشگاه‌های تشخیصی به مدفوع تازه نیاز دارند. ظروف غیرقابل تراوش برای نگهداری مدفوع مناسب هستند.
بسیار اهمیت دارد که قبل از شروع هرگونه روش درمانی به منظور افزایش دقت و سودمندی نتایج، مدفوع در چند روز اولیه ابتلا به اسهال جمع‌آوری شود و سریع به آزمایشگاه تحویل داده شود، ایده‌آل است که نمونه‌های مدفوع چندین گوساله مبتلا جمع‌آوری شود به‌طوری که فقط بر یک نتیجه تمرکز نشود.
شناخت عوامل بیماری‌زای موجود در مدفوع گوساله‌های مبتلا به اسهال، شما و دامپزشک را در جهت درمان، تشخیص منابع احتمالی عفونت و چگونگی پیشگیری یا به حداقل رساندن مشکلات آتی هدایت می‌کند.
درنظر داشته باشید که تمامی مشکلات مربوط به اسهال در اثر عفونت و یا یک عامل بیماری‌زا ایجاد نمی‌شود. برای مثال، اسهال می‌تواند در اثر عوامل تغذیه‌ای از قبیل تغییرپذیری روزانه بالا در جامدات کل شیر یا جایگزین شیر صورت پذیرد.
در صورتی که شیوع اسهال یک واقعه است که در ماه‌ها و سال‌های گذشته تکرار شده است، عاقلانه نیست که منبع مشکل جاری را با منبع مشکلات قبلی یکسان فرض کنید. آزمایش جدید در زمان و وقت شما صرفه‌جویی می‌کند تا بتوانید از روش درمانی و پیشگیرانه خود اطمینان حاصل کنید.
بعد ازاین توصیه‌های اولیه به مبحث قبلی خود در رابطه با درمان آنتی‌بیوتیکی می‌پردازیم. آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های ویروسی و کریپتوسپوریدیوم تجویز نمی‌شوند و در واقع ممکن است که با تغییر جمعیت باکتریایی طبیعی در شکمبه روند بهبود را به تاخیر بیاندازند.
بیشتر بدانیم:
اسهال و پنومونی در گوساله‌های شیرخوار
بیماری‌های گوساله شیرخوار
مبارزه با باکتری های بیماری زا بدون آنتی بیوتیک
روش درمانی بر درمان پشتیبان با کمک الکترولیت‌های خوراکی و حفظ خوراک شیر برای رفع نیازهای تغذیه‌ای تمرکز می‌کند، مگر اینکه بدن به شدت آب ازدست بدهد که در این صورت درمان IV (درون‌رگی) لازم است.
درمان سالمونلوز با آنتی‌بیوتیک تا حد بسیاری بحث‌انگیز است زیرا تعداد معنی‌داری از گوساله‌های مبتلا به عفونت سالمونلایی به عفونت خونی (BACTERMIC) مبتلا می‌شوند که استفاده از آنتی‌بیوتیک را توصیه می‌کند.
اهمیت این ایده، بر اساس جنبه درمان آنتی‌بیوتیکی برای عفونت ساخته شده سالمونلا است، به‌خصوص اگر عفونت از گونه‌های سالمونلادوپلین و سالمونلاتیفی موریوم باشد.
در تمامی موارد، انتخاب آنتی‌بیوتیک باید بر اساس تاییدیه‌های سازمان دارویی باشد و دوره منع مصرف رعایت شود. تصمیم‌گیری سریع و قبل از در دسترس قرار گرفتن نتایج تشخیصی آزمایش، شرایط دشواری ایجاد می‌کند درنتیجه، هیچ راه‌حل مشخصی برای تمامی گاوداری‌ها وجود ندارد زیرا شرایط هر گاوداری متفاوت است. ما شما را به بررسی دقیق عوامل بیماری‌زای عفونی و هوشیار بودن نسبت به استفاده آنتی‌بیوتیکی ترغیب می کنیم مگر این که عفونت سالمونلایی در گوساله‌های کمتر از ۷ روز ثابت شود.
به هرحال، چنانچه شما با گوساله‌های مبتلا به اسهال شدید مواجه شده‌اید که ضعیف شده‌اند. اسهال خونی دارند، نسبت به الکترولیت‌های خوراکی واکنش نشان نمی‌دهند، اشتها ندارند، تمایلی به ایستادن ندارند و یا در مکیدن شیر ناتوان هستند، دامپزشک تجویز آنتی‌بیوتیک را لازم می‌داند.
در این سن ما نمی‌توانیم وجود انتقال غیرفعال و ناکافی آنتی‌بادی آغوز را که یک عامل گیج‌کننده است نفی کنیم بنابراین، بررسی این احتمال ازطریق برخی از آزمایش‌های خونی در گوساله‌های ۱ تا ۷ روزه می‌تواند ارزشمند باشد.
گاوداران به این تجربه رسیده‌اند که استفاده از یک یا دو دز آنتی‌بیوتیک خوراکی یا تزریق آنتی‌بیوتیک با تاثیر طولانی مدت می‌تواند شیوع اسهال را در این سن بدتر کند ولی شواهد علمی نیز وجود دارند که مزایای انجام این کار را در گوساله‌ها تایید کرده‌اند.
به هرحال، کاربرد مسئولانه آنتی‌بیوتیک ضدمیکروبی و آگاهی یافتن از مفاهیم عمومی سلامت نسبت به مقاومت افزایش یافته بین عوامل میکروبی مشترک بین دام و انسان و از قبیل ای-کلای و سالمونلا در واقع ما را به داشتن دلیل قانع‌کننده برای استفاده از آنتی‌بیوتیک ضدمیکروبی ملزم می‌کند.
داده‌های جدید آزمایشگاه تشخیصی دامپزشک ویسکانسین، با نشان دادن کاهش مقاومت سالمونلا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفتی فور که در سال ۲۰۱۲ در استفاده از آن تغییرات سازمان یافته‌ای صورت گرفته است. این توصیه‌ها را مورد حمایت قرار داد.
هنگام درمان اسهال در مقایسه با درمان ذات‌الریه کوتاه کردن کل روزهای درمان را توصیه می‌کنیم. همچنان، توصیه می‌کنیم که در صورت آغاز استفاده از آنتی‌بیوتیک طول درمان را تا سه تا پنج روز ادامه دهید.
پی بردن به علت اصلی و شرایط محیطی که به اسهال منجر می‌شود کار ساده‌ای نیست. برای تشخیص برطرف کردن مشکل با دامپزشک همکاری کنید و دستورالعمل‌های درمانی را که ممکن است استفاده از آنتی‌بیوتیک در آن گنجانده شده باشد اجرا کنید.
منبع: دنیای کشت و صنعت