هر آنچه باید درباره مرغ‌عشق بدانید

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ پیش از هرچیز بد نیست بدانید پرنده‌ای که ما به نام مرغ‌عشق می‌شناسیم با نام لاتین Budgerigar معرفی می‌شود و پرنده‌ای که در لاتین نام lovebird (پرنده‌ی عشق) دارد دربین ایرانیان به نام طوطی کوتوله یا کوتوله‌های برزیلی معروف هستند.

حال ما می‌خواهیم با خصوصیات بیشتر مرغ‌های عشق (Budgerigar) آشنا شویم.

مرغ‌عشق‌ها پرندگانی استرالیایی هستند که در دسته‌ی طوطی‌ها یا پاراکیت‌ها (طوطی کوچک) جای می‌گیرند. آنها جزو کوچکترین‌های نژاد طوطی‌سانان هستند که تا طول تقریباً 18 سانتی‌متر و وزن 30 تا 40 گرم رشد می‌کنند.

مرغ‌عشق‌ها پرندگانی صمیمی و بازیگوش هستند. بی‌نهایت کنجکاو بوده و همیشه بدنبال کشف جاهای جدید می‌باشند، عاشق معاشرت با انسان‌ها بوده و نه تنها از همنشینی با صاحبشان لذت می‌برند بلکه روحیه‌ای بسیار اجتماعی داشته و زندگی با دسته‌ای از مرغ‌عشق‌ها را بسیار دوست دارند، بنابراین پیشنهاد می‌شود آنها را در گروه‌های حداقل دو تایی و یا چند تایی نگهداری کنید.

مرغ‌عشق‌های نر قابلیت غیرقابل باوری در تقلید صدا و گفتار انسان دارند. آنها زبان‌آموزان خوبی بوده و می‌توانند کلمات و عبارات ساده را به‌خوبی بازگو کنند. اگر می‌خواهید به پرنده خود حرف زدن بیاموزید، بهترین راه صحبت کردن مداوم با اوست.

باتوجه به جثه کوچک و طبیعت دلپذیر مرغ‌عشق‌ها می‌توان گفت یکی از محبوب‌ترین پرندگان خانگی هستند. درواقع پس از گربه و سگ سومین حیوان خانگی محبوب در جهان می‌باشند. اگر برای اولین بار است که قصد دارید پرنده‌ای را در خانه نگهداری کنید یا به‌دنبال حیوان مناسبی برای کودکان هستید، مرغ‌عشق‌ها گزینه مناسبی برای شما هستند.

• طول عمر مرغ‌عشق: آنها معمولاً کمتر از دیگر گونه‌های طوطی عمر داشته و بین 6 تا 12 سال زندگی می‌کنند.

• آنها به رژیم غذایی متنوعی ازجمله: پلت‌های فرموله شده، سبزیجات تازه و میوه‌ها نیاز دارند و ارزن و دانه‌ها تنها گاه‌گاهی بعنوان جایزه به آنها داده می‌شود.

• چه نکاتی را درمورد سلامت پرنده باید مورد توجه قرار داد؟ به‌دلیل تجارت گسترده پرندگان و تولیدمثل در میان هم‌نژادها، مرغ‌عشق‌ها می‌توانند مستعد ابتلا به برخی تومورها و سرطان‌ها باشند.

• ازنظر گوناگونی رنگی، پرهای آنها دارای هزاران طیف رنگی بین سبز تا زرد هستند. (حتی رنگ آبی تیره)

• آنها معمولاً در نواحی گرمسیری و ساحلی، از هند تا استرالیا و آمریکای گرمسیری یافت می‌شوند.

• اگر می‌خواهید جنسیت پرنده خود را دریابید به قسمت بالای نوک که سوراخ‌های بینی در آن قرار دارند، دقت کنید. اگر در فصل جفت‌گیری این قسمت به رنگ آبی باشد پرنده شما یک نر بالغ است.

• این پرندگان معمولاً در گله‌های کوچک یافت می‌شوند اما می‌توانند در شرایط مطلوب گروه‌های بسیار بزرگ‌تری را تشکیل دهند.

• از آنجایی که این پرندگان لانه‌سازی نمی‌کنند بنابراین نیازی به هیچ ماده یا مصالحی برای این کار ندارند، اما لانه پرنده باید دارای سطح صاف و یکدستی باشد که بتواند روی آن تخمگذاری کند.

• درواقع دو نوع مرغ‌عشق وجود دارد: آنهایی که در مزارع دیده می‌شوند، در استرالیا (که اغلب به آنها پاراکیت امریکایی گفته می‌شود) و مرغ‌عشق‌های انگلیسی.

منبع:  wideopenpets

ترجمه: مهسا احمدزاده