به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ یکی از کوچکترین نژادهای خرگوش، مینی ساتین (Mini satin) است. خز آنها بسیار نرم و لطیف بوده و درخشندگی زیبایی دارد به همین علت است که نام ساتین (پارچه ساتن) را به او داده‌اند. در سال ۱۹۵۶ این نژاد جثه بزرگتری داشت و پس از آن پرورش‌دهندگان سعی کردند این خرگوش‌ها را با اندازه کوچکتری پرورش دهند. مینی ساتین خرگوشی بسیار دوست‌داشتنی با خلق و خویی آرام است بنابراین برای خانواده‌های پرجمعیتی که دارای کودکان کم سن و سال یا حیوانات خانگی هستند نیز مناسب است. اگر آنها را از کودکی اجتماعی کنید، همدم‌های فوق‌العاده خوبی خواهند شد.
مشخصات ظاهری
این نژاد بدنی جمع‌وجور دارد و هنگام بلوغ وزنی حدود 1.5-2 کیلوگرم خواهند داشت. سر و بدنی گرد و مدور نیز از دیگر مشخصه‌های آن است. پوشش مینی‌ساتین‌ها نیز مانند پوشش خرگوش ساتین استاندارد، براق و زیباست و نیاز چندانی به آراستن ندارد، شانه کردن با برسی نرم هر دو هفته یکبار کافیست. خرگوش‌های مینی‌ساتین در رنگ‌های مختلفی چون: مشکی، آبی، ابلق (هر رنگی مخلوط با سفید)، شکلاتی، مسی، چینچیلای، صدفی، سفید، قرمز، نقره‌ای، سیامی و اوپال دیده می‌شوند.
نگهداری از خرگوش مینی ساتین
خرگوش‌هایی که درون منزل نگهداری می‌شوند ریزش موی بیشتری دارند، شاید به این دلیل است که هوای داخل منزل همیشه شبیه به بهار یا پاییز (فصول موریزان خرگوش‌ها) است، با برس کشیدن بیشتر، موهای جداشده از بدن را تمییز کنید تا از ریزش آنها در منزل جلوگیری شود. به یاد داشته باشید که هرگز نباید خرگوش را حمام کنید، بلکه می‌توانید با یک پارچه مرطوب بدن او را پاک کنید.
باتوجه به اندازه‌ی کوچکی که دارد به سادگی می‌توان آنرا در آپارتمان و فضای درون خانه نگهداری کرد. اما همین اندازه‌ی کوچک باعث می‌شود که برای نگهداری در فضای بیرون خانه مناسب نباشند، چراکه به راحتی توسط حیوانات دیگر شکار می‌شوند. فضای نگهداری خرگوش درون خانه، باید با موادی محکم ساخته شود و ابعادش به اندازه‌ای باشد که حیوان به راحتی بتواند در آن حرکت کرده و بازی کند، همچنین فضای مشخصی برای غذا خوردن و خواب داشته باشد. کف لانه باید با ملافه یا یونجه پوشانیده شود و هرروز فضولات آنرا تمییز کرده و این کف‌پوش هر هفته تعویض شود.
همانطور که می‌دانید مصرف یونجه و پلت برای غذای خرگوش مناسب است. باتوجه به کوچک بودن این نژاد به ازای هر دو کیلوگرم وزن خرگوش یک چهارم فنجان از پلت کافیست. همچنین خرگوش‌ها از خوردن میوه‌های تازه و سبزیجاتی چون هویج، تره، کلم سبز یا قرمز، کرفس، انبه، گلابی و هلو لذت می‌برند. قبل از دادن میوه‌ها به خرگوش حتماً قسمت‌های پوسیده و دانه‌های آنرا خارج کنید.
سلامتی خرگوش مینی‌ساتین
برخلاف اغلب خرگوش‌ها (مثل خرگوش‌های آنگورا) مینی‌ساتین‌ها مشکلات سلامتی خاصی مانند گلوله‌های مویی ندارند (گلوله مویی چیست؟ از آنجایی که خرگوش‌های برای تمییز کردن خود دائم درحال لیسیدن بدنشان هستند با کمک زبان موهای جداشده از بدن وارد معده‌ی خرگوش شده و درآنجا به شکل توده‌ای جمع می‌شود که می‌تواند مشکلات جدی را برای او به‌وجود آورد). مواردی که باید برای سلامتی خرگوش دائماً چک شوند: گوش‌ها برای بررسی وجود کنه، پوشش و پوست برای وجود قارچ و انگل و دندان‌ها را برای جلوگیری از رشد بیش از حد.
تاریخچه خرگوش مینی ساتین
خرگوش‌های ساتین در اندازه استاندارد در اواسط دهه 1930 محبوبیت زیادی داشتند، در آن زمان هاواناهای ساتین شده توسط پروش‌دهنده معروف والتور هوی (Walter Huey) پرورش یافتند. از اواسط 1980-1999 بسیاری از پرورش‌دهندگان برای ایجاد خرگوش‌های ساتین‌های کوچک تلاش کردند. در نهایت جی لئو کالینز (J Leo Collins) توانست با پرورش دو مینی‌ساتین قرمز و آلبینو گواهینامه پرورش آنها را بدست آورد.
منبع: petguide
ترجمه: مهسا احمدزاده