به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ کبوتری که هنوز به پشت بام عادت نکرده، اگه با دسته بپره ولی یکدفعه از دسته جدا شه و مسیرشو عوض کنه، مثلا وارد دسته‌ی دیگه‌ای بشه و روی پشت بوم دیگه‌ای بشینه که کبوتربازش کارکشته‌تره، یا بیشتر دون ریخته، یا بیشتر وقت گذاشته که دسته رو بپرونه و برگردونه، اونوقت میگن که غریب باخ رفت... اتفاق بدیه، مخصوصاً ربط داره به قیمت و مرغوبیت کبوتر و میزان رقابت بین پشت بوم های بغلی.
حیوان یا کبوتر وقتی خریداری می‌شود، زمانی برای آشنا شدن با پشت بام و دیگر کبوتر ها لازم دارد تا "جلد" شود و یا بقول معروف سیتیزن و شهروند مشت بام خانه شود.
به این منظور یا پرهایش را با قیچی می‌چینند و یا او را "پرکش" می‌کنند.
معمولا وقتی که کبوتر را قیچی نگه می‌دارند شاه پرهای کبوتر را نمی‌چینند. چند پر قوی که در سر بال می‌روید را شاهپر می‌گویند. در عین حال برخی کبوترها که هم خیلی قوی هستند و هم شاه‌پرهای قوی دارند با همان شاهپر هم ممکن است پرواز کوتاهی انجام دهند و از گرد پشت بام به آنسوتر بپرند که البته آنجا کبوتر بازهای دیگر و یا گربه‌ها هستند که به سرعت هرکدام با انگیزه‌ی خود به این مهم رسیدگی می‌کنند.
برای پر کش کردن باید اول کبوتر را در یک دست گرفت و با دست دیگر یک بال او را باز کرد و به طور عمدی از سنت انتهای پر به سمت ریشه‌ها فوت کرد، به شکلی که انتهای پر دیده شود. اگر ته آن "تو شیر" بود یعنی پر رشد کامل داشته و با کندن آن دوباره پر تازه می‌روید، اگر ته پر "تو خون" بود، نشان می‌دهد پر هنوز رشد نکرده و اگر کشیده شود "کور" می‌شود، یعنی دیگر بجایش پر رشد نمی‌کند و این خیلی مهم است، واقعا پر کش کردن کار هر کسی نیست، کبوتر بازهای حرفه‌ای با دندان پر کش می‌کنند که حیوان درد نکشد.
روش دیگر برای نپریدن کبوتر نخ بستن است که یا شاپرهایش را از وسط پر به هم می‌بندند و یا هرچند پر را به هم می‌بندند، ولی خیلی وقت‌ها نخ‌ها باز می‌شود، بنابراین روش خیلی موثری هم نیست.
خلاصه کبوتر یکی دو هفته در سله (قفس مخصوص کبوتر) نگه می‌دارند، اگر نر باشد یک ماده هم می‌گذارند و ساعت خاصی مثلا عصر روی پشت بام دون (دانه) می‌پاشند و همه کبوترها را آزاد می‌کنند تا کبوتر مذبور با کبوترهای دیگر در حین دان خوردن آشنا شود.
چند هفته‌ای که به این شکل گذشت و پرش در آمد با گروه آنان را هوا می‌کنند، بعد دون می‌پاشند و ماده را هوا نمی‌کنند، می‌گذارند روی پشت بام دان بخورد، وقتی گروه در پی دون پاشیدن کبوتر باز قصد نشستن روی بام کنند امید بسیار زیادی می‌رود که کبوتر تازه با پیروی از گروه به زمین بنشیند، مخصوصاً که ماده‌ای در حال دان خوردن باشد. دسته (گروه) به زمین می‌نشیند دون می‌خورد و جا می‌رود (به سمت سله هدایت می‌شود). کبوترها به جا رفتند در سله بسته می‌شود تا روز دیگر باز شود.