به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ این نکته تعجب‌آور نیست که سگ نژاد لابرادودل (Labradoodle) به سرعت محبوبیتی را بدست آورده است.
دراصل او بعنوان سگ‌های راهنمای ضدحساسیت پرورش داده شده است، اولین نژاد دورگه‌ای که از پودل‌ها و لابرادور رتریورها تشکیل شده و این برنامه توسط انجمن سگ راهنمای سلطنتی استرالیا مدیریت شده است. در نتیجه یک سگ باهوش و خوش مشرب که نه تنها دارای یک طبیعت مناسب برای سگ‌های راهنما است بلکه ریزش موی بسیار کمی هم دارد، بوجود آمده است. درحالی‌که هنوز به نتایجی دست پیدا نکرده‌اند که رابطه بین پوشش سگ با خلق و خویش را نشان دهد، اما او سگی است بسیار خونگرم و مهربان است.
دسته‌بندی نژاد: سگ‌های دو رگه
قد: ۵۳ تا ۶۱ سانتی‌متر
وزن: ۲۳ تا ۲۵ کیلوگرم
طول عمر: ۱۲ تا ۱۴ سال
نکات برجسته نژاد لابرادودل
سگ لابرادودل از دو نژاد پودل و لابرادور رتریور بوجود آمده است. افزایشی در تولیدمثل چند نسلی وجود داشته است (لابرادودل به لابرادودل) و همچنین تولید نسل لابرادودل به پودل یا لابرادودل به لابرادور رتریور.
اگرچه لابرادودل یک نژاد اصیل و به رسمیت شناخته شده نیست، اما انجمن لابرادودل استرالیایی بین‌المللی، به همراه انجمن لابرادودل استرالیایی و انجمن لابرادودل استرالیایی آمریکا، در حال برداشتن قدم‌هایی بمنظور استاندارد کردن نژاد و یکپارچه کردن پرورش‌دهندگان این نژاد هستند. شما می‌توانید یک جفت، یا یک پرورش‌دهنده مسئول را از طریق مراجعه به وب سایت انجمن لابرادودل استرالیایی آمریکا پیدا کنید.
لابردودل‌ها بسیار بازیگوش و عاشق بچه‌ها هستند، اما ممکن است ناخواسته به کودکان ضربه و صدمه بزنند.
لابرادودل‌ها سه نوع پوشش متفاوت دارند؛ و در هر سه نوع این انتظار می‌رود که هیچ ریزش مویی روی کت خود نبینید. این سگ به یک یا دوبار شانه زدن در هفته نیاز دارد و همچنین آراستن و نظافت منظم که شامل تمیز کردن گوش‌ها و کوتاه کردن ناخن‌ها می‌شود.
لابرادودل می‌تواند سگی پرانرژی باشد. او به ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت در روز نیاز دارد.
لابرادودل‌ها باهوش هستند و به تحریکات جسمی و ذهنی نیاز دارند. اگر این امکانات برایشان فراهم نباشد، ممکن است که خراب‌کاری کنند و مدیریت کردنشان کار سختی شود. با سگ‌ها و حیوانات خانگی دیگر به خوبی کنار می‌آیند.
آپارتمان‌ها مکانی مناسبی برای این سگ پر انرژی نیستند.
صاحبانی که بار اولشان است سگ نگهداری می‌کنند به خوبی با لابرادودل دوستانه و رام کنار می‌آیند.
برای داشتن یک توله سگ سالم، هرگز از پرورش‌دهندگان نامعتبر یا فروشگاه‌هایی که حیوانات خانگی می‌فروشند خریداری نکنید. بدنبال پرورش‌دهنده‌ای باشید که تمامی آزمایشات مربوط به سگ‌ها را در زمینه بیماری‌های ژنتیکی انجام داده باشد و سگ‌هایی که مزاج سالم داشته باشند را خریداری کنید.
وزن و اندازه
وزن در نوع استاندارد: (۲۳-۲۹) کیلوگرم.
قد در نرهای نوع استاندارد: (۵۶-۶۱) سانتی‌متر، قد در ماده‌های نوع استاندارد: (۵۳-۵۹) سانتی‌متر.
وزن در نوع متوسط: (۲۳-۲۹) کیلوگرم.
قد در نرهای نوع متوسط: (۴۶-۵۰) سانتی‌متر، قد در ماده‌های نوع متوسط: (۴۳-۴۸) سانتی‌متر.
وزن در نوع کوچک: (۷-۱۱) کیلوگرم.
قد در نوع کوچک: (۳۶-۴۱) سانتی‌متر.
خصوصیات شخصیتی نژاد لابرادودل
لابرادودل سگی باهوش است که اگر به خوبی آموزش دیده باشد حیوان خانگی ایده‌آلی برای خانواده است. رفتاری دوستانه دارد و با هرکسی مانند بهترین دوستش رفتار می‌کند. بعنوان یک همدم پر انرژی از زندگی با خانواده لذت می‌برد.
رفتارش همیشه آرام و ملایم نیست، هنگام شور و نشاط جنب و جوش و پریدن‌هایش می‌تواند آزاردهنده باشد. تا زمانی که بصورت تهاجمی پرورش نیافته باشد، بسیار بیخیال و بی‌قید است.
خلق و خوی سگ تحت تاثیر عواملی مانند وراثت، آموزش و اجتماعی شدن شکل می‌گیرد. با این‌همه سگی با خلق و خوی خوب و مزاج سالم، کنجکاو و بازیگوش است.
همیشه ازاینکه یکی از والدین (معمولاً مادر زیرا در دسترس است) ازینکه خوی و خصلت خوبی دارد مطمئن شوید تا بتوانید توله سگی را انتخاب کنید که با آن احساس راحتی می‌کنید. مواجه و برخورد با دیگر بستگان سگ به شما کمک مفیدی خواهد کرد برای اینکه بتوانید بفهمید زمانی که توله سگتان رشد کرد از لحاظ خلق وخو چه‌جور سگی خواهد شد.
مانند هر سگی نژاد لابرادودل هم نیاز دارد که خیلی زود روابط اجتماعی را شروع کند، آنها باید زمانی که هنوز کوچک هستند با افراد گوناگون، صداها، مناظر و تجارت مختلفی مواجه شوند. این روند به شما این اطمینان را می‌دهد که در آینده روابط اجتماعی مناسبی داشته باشد و برای همراهی و گردش با او به مشکلی برنخورید.
ثبت نام کردن او در کلاس‌های مخصوص به سگ‌ها شروع بسیار خوبی است. دعوت از بازدیدکنندگان بطور منظم، بردن او به پارک‌های شلوغ، فروشگاه‌ها و مکان‌هایی که اجازه ورود سگ را می‌دهند، دیدار با همسایگان در اوقات فراغت باعث می‌شود که مهارت‌های اجتماعی او رشد کند.
مشکلات سلامتی
لابرادودل‌ها عموماً سگ‌های سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماری‌ها هستند. ممکن است که همه لابرادودل‌ها این بیماری‌ها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت می‌کنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.
اگر قصد خرید توله سگی را دارید، پرورش‌دهنده‌ای را پیدا کنید که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای پدر و مادر توله سگ را به شما نشان دهد. گواهی عدم سوء پیشینه سلامت ثابت می‌کند که یک سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده است.
عفونت گوش: این بیماری می‌تواند بدلیل گوش‌های شل و نرمشان باشد و لابرادودل را به ستوه بیاورد. رطوبت گوش باید بطور منظم بررسی شود.
دیسپلازی ران: یک بیماری وراثتی است که در آن استخوان ران بصورت نامتناسب به مفصل ران چسبیده است. بعضی از سگ‌ها ممکن است دچار درد یا لنگیدن در یک یا هردو پای عقب خود شوند، اما برخی دیگر علائم ظاهری از ناراحتی را نشان نمی‌دهند. (غربالگری اشعه ایکس روش خاصی برای تشخیص این بیماری است.) در هر صورت ورم مفاصل می‌تواند با سن سگ توسعه پیدا کند. اگر شما در حال خرید یک توله سگ هستید، از پرورش‌دهنده بخواهید که آزمایشات مربوطه را برای نشان دادن اینکه پدرو مادر عاری از این مشکل بوده‌اند را انجام داده باشد.
دیسپلازی آرنج: شبیه به دیسپلازی ران یک بیماری دژنراتیو است. اعتقاد بر این است که رشد و توسعه غیرطبیعی باعث این بیماری می‌شود، که در نتیجه آن مفصل ضعیف و ناقص می‌شود. شدت این بیماری متفاوت است: سگ ممکن است دچار ورم مفاصل، یا دچار لنگیدن شود. درمان آن شامل جراحی، کنترل وزن، مدیریت پزشکی و داروهای ضدتورمی است.
صرع: یک بیماری ارثی است. ممکن است باعث تشنج خفیف یا شدید شود، همراه با رفتارهای غیرمعمول (مانند دویدن دیوانه‌وار یا حالت تعقیب کردن یا پنهان شدن) ویا حتی سقوط و افتادن، سفت و سخت شدن اندام، ازدست دادن هوشیاری و تشنج شدید باشد، اما پیش آگهی دراز مدت برای سگ مبتلا به صرع ایدیوپاتیک بسیار خوب است. مهم است که سگ را برای تشخیص و درمان مناسب نزد دامپزشک ببرید. (تشنج می‌تواند علل دیگری هم داشته باشد.)
آلرژی: آلرژی‌ها بیماری‌های شایعی در بین سگ‌ها هستند. سه نوع اصلی ازآلرژی وجود دارد: آلرژی به مواد غذایی، که طی فرآیند حذف برخی از مواد غذایی از رژیم غذایی سگ درمان می‌شود. آلرژیهای تماسی، ناشی از واکنش به یک ماده یا چیزی که بدن سگ با آن در تماس است؛ مانند: ملافه، پودر کک، شامپو سگ و دیگر مواد شیمیایی که با ازبین بردن علت بروز آلرژی این بیماری هم درمان می‌شود. آلرژی استنشاقی، که ناشی از استنشاق کردن ذرات داخل هوا مانند: گرده گیاهان، گرد و خاک و کپک می‌باشد. داروی مناسب برای آلرژی استنشاقی بستگی به شدت آلرژی دارد.
دیابت: اختلالی است که در آن بدن قادر به کنترل سطح قند خون نیست. سلول‌های بدن برای سوزاندن انرژی نیاز به گلوکز (قند) دارند. انسولین کلیدی است که اجازه می‌دهد گلوکز به سلول برسد. بدون انسولین، گلوکز نمی‌تواند وارد سلول شود و سلول گرسنه می‌شود حتی اگر سطح بالایی از قند در گردش خون وجود داشته باشد. سگ مبتلا به دیابت برای جبران غذای بیشتری می‌خورد، اما دچار کاهش وزن می‌شود زیرا از مواد غذایی استفاده موثری نمی‌شود. علائم دیابت شامل ادرار بیش ازحد و تشنگی، افزایش اشتها و کاهش وزن است. دیابت را می‌توان با رژیم غذایی و انسولین کنترل کرد.
پیشرو شبکیه آتروفی (PRA): یک مشکل از خانواده بیماری‌های چشم است که شامل زوال تدریجی شبکیه چشم است. در اوایل بیماری، سگ بیمار دچار شب کوری می‌شود. با پیشرفت بیماری آنها در طول روز هم بینایی خود را از دست می‌دهند. بسیاری از سگ‌هایی که افق دید‌شان محدود می‌شود و یا کاملاً ازبین می‌رود، بخوبی خود را با شرایط سازگار می‌کنند.
کم‌کاری تیروئید: اختلال در غده تیروئید است. تصور می‌شود که این مشکل مسئول بروز مشکلاتی مانند صرع، آلوپسیا (ریزش مو)، چاقی، بی‌حالی، هایپرپیگمنتیشن، پیودرما و دیگر بیماری‌های پوستی باشد. این بیماری را می‌توان با دارو و رژیم غذایی درمان کرد.
نگهداری نژاد لابرادودل
لابرادودل‌ها قادرند خود را با هر شرایطی وفق دهند، اما برای زندگی آپارتمانی توصیه نمی‌شوند. آنها به ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت روزانه نیاز دارند که یک حیاط محصور مکان خوبی برای سوزاندن انرژیشان است. بعضی از لابرادودل‌ها، مخصوصاً نسل‌های اول، به فعالیت و ورزش بیشتری نیاز دارند.
همرانی فوق‌العاده برای آهسته دویدن هستند، البته آنها نیاز دارند که زمان‌هایی را هم بدون قلاده باشند. علاوه بر این، به تحریکات ذهنی و فکری هم نیاز دارند، او سگی باهوش و پر انرژی است، بنابراین اگر خسته و بی‌حوصله شود، می‌تواند به یک ماشین تخریب‌کننده تبدیل شود.
تا زمانی که از روش‌های پیش‌گیرانه و تقویت مثبت برای آموزش او استفاده کنید، یادگیری او آسان خواهد بود. می‌تواند همراه خوبی برای کسانی باشد که بار اولشان است سگی را نگهداری می‌کنند. در دوران توله بودن بسیار مایل هستند که رفتارهای سگ‌ها را بدون در نظر گرفتن احساسات سگ‌های دیگر از خود بروز دهند. این رفتار می‌تواند رفتار تهاجمی سگ‌های دیگر را برانگیزد و مشکلاتی را بوجود آورد.
با توجه به سطح فعالیتش، یک لابرادودل می‌تواند خودش را با شرایط زندگی در حومه و اطراف شهر و زندگی روستایی نیز وفق دهد. اگرچه از او برای کارهای مختلفی استفاده می‌شود، اما سگی همراه است که باید در درون خانه زندگی کند، نه اینکه بیرون از خانه داخل حیاط باشد. شادترین وضعیت برای او زمانی است که در یک خانه به راحتی زندگی کند، روی پاهای شما یا کنار تختتان بخوابد.
هرگز او را برای تمام روز محبوس نگه ندارید. او یک زندانی نیست و نباید بیشتر از چند ساعت زمانی که در شب خواب است درون جعبه باشد. آنها سگ‌های مردمی هستند و نمی‌توانند زندگی‌شان را در جعبه یا لانه قفل شده بگذرانند.
تغذیه نژاد لابرادودل
میزان توصیه شده روزانه: ۱.۵ تا ۲ پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی تقسیم می‌شود.
توجه: مقدار غذایی که سگ بالغ شما می‌خورد بستگی به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و سطع فعالیت‌های او دارد. سگ‌ها هم مثل انسان‌ها شخصیت‌های حقیقی هستند و نیازهای غذایی همه آنها مثل هم نیست کیفیت غذای سگ نیز متفاوت است. شما بهتر است غذای مغذی‌تری به سگ بدهید تا اینکه ظرف غذای او را چندین بار پر کنید.
تقسیم غذا به دو یا چند وعده غذایی در روز به جای یک وعده غذای حجیم می‌تواند خطر ابتلا به پیچ‌خوردگی معده یا همان نفخ را کاهش دهد. این مشکل اغلب برای این نژاد پیش می‌آید.
آراستن
اگرچه پوشش لابرادودل‌ها متفاوت است، اندازه مناسب برای طول بلندی پوشش آنها ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر است. او پوششی تک با موهای فر مرتب و شل دارد. فرها نباید در هم تنیده باشند و پوشش نباید ضخیم و کرکی باشد.
سه نوع بافت وجود دارد:
در نژادهایی که ریزش مو دارند، موها شبیه به خز است که محبوبیت کمتری دارند. موهایشان می‌ریزد و معمولاً بوی سگی معمولی می‌دهند.
دومین بافت، پشمی نامیده می‌شود، که متراکم است و شبیه به پشم بره است. فرهای این نوع پوشش گشاد و متراکم نیست. سگ‌هایی که این نوع پوشش دارند بو نمی‌دهند و معمولاً هم ریزش مو ندارند.
پوشش گوسفندی دارای یک بافت ابریشمی است که به عنوان پوشش بز توصیف می‌شود. حالت این پوشش از صاف به مواج است.
لابرادودل‌ها عنوان سگ‌هایی را دارند که یا ریزش مو ندارند یا ریزش موی خیلی کمی دارند، مخصوصاً اگر پوشش آنها از نوع پشمی یا گوسفندی باشد.
پوشش آنها طیف رنگی گسترده‌ای دارد. ممکن است طلایی، زرد آلویی، کاراملی، گچی، سیاه، قرمز، قهوه‌ای، کرم، نقره‌ای، شکلاتی، برنزه یا آبی باشند. آنها همچنین ممکن است چند رنگی باشد، که شامل راه راه، شبحی، تکه‌تکه یا سیاه سموری باشند.
آراستگی و نظافتش به طول و نوع پوششش بستگی دارد. بطورکلی به یک یا دوبار شانه زدن در هفته نیاز دارد. برای حفاظت از پوشش او می‌توانید هر ۶ تا ۸ هفته یکبار موهایش را کوتاه کنید. لابرادودل اغلب خیلی بو نمی‌دهد و فقط باید در صورت نیاز حمامش کنید.
دندان‌هایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری‌های لثه و بوی بد دهان بهتر است.
اگر صدای کشیده شدن ناخن‌هایش را برروی زمین می‌شنوید بیش از حد بلند شده‌اند. ناخن‌هایش را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید. ناخن‌های پای سگ به رگ‌های خونی متصل است و اگر بیش از اندازه کوتاه کنید ممکن است خونریزی کند وسگ ممکن است برای دفعه بعد که ناخن‌گیر را می‌بیند با شما همکاری نکند. بنابراین اگر تجربه این کار را ندارید از دامپزشک کمک بگیرید.
همانطور که اورا نظافت می‌کنید بدنش را از لحاظ زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب برروی پوست مورد بررسی قرار دهید. گوش، بینی، دهان وچشم را بررسی کنید، چشم‌ها باید روشن باشند و هیچگونه قرمزی یا ترشحی نداشته باشند.
میزان سازگاری نژاد لابرادودل با کودکان و دیگر حیوانات خانگی
لابرادودل‌ها به‌خوبی با بچه‌ها سازگارند و می‌توانند همدمی مهربان با رفتاری ملایم برای هر کودکی باشند. همچنین می‌تواند با فعالیت زیادی که دارد به بچه‌ها صدمه بزند، اما از صمیم قلب آنها را دوست دارد.
همیشه باید به کودکانتان در مورد تعاملات‌شان با سگ‌ها و نحوه لمس کردن آنان آموزش دهید؛ شما باید همیشه برروی رفتار کودک و سگتان باهم نظارت داشته باشید تا از هرگونه آسیبی از سوی هر دو طرف جلوگیری کنید. باید به فرزند خود یاد دهید زمانی که سگ خواب است یا در حال غذا خوردن است از او دور بماند. مهم نیست چقدر دوستانه، هرگز کودک را با سگ تنها نگذارید.
لابرادودل‌ها با هر سگ یا حیوان خانگی دیگری کنار می‌آیند. مانند بسیاری از سگ‌ها آنها هم نیاز به آموزش و اجتماعی شدن دارند تا زندگی مطلوبی داشته باشند.
منبع: پرشین پت مگ