بيماری دستگاه تنفس گوساله

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در این بخش از مقاله به بررسی بیماری‌های دستگاه تنفس گوساله می‌پردازیم.

برای مطالعه بخش‌های دیگر این مقاله کلیک کنید: بیماری‌ها و اختلالات شایع در گوساله‌ها تا سن شیرگیری

پنومونی انزئوتیک گوساله‌ها

بیماری اولیه دستگاه تنفسی است، که بیشتر در سن 5-2ماهگی، در جایگاه بسته و در فصل زمستان، ایجاد می‌شود.

• عموما، عامل ویروسی و یا ویروسی به همراه دخالت باکتری‌هاست.

عوامل موثر در بروز پنومونی انزئوتیک

١. عوامل خارجی یا محیطی:

• استرس: حمل ونقل، به دلیل ایجاد دهیدراتاسیون و افزایش کورتون‌ها، زمینه را مناسب می‌کند.

• آب وهوا: تغییر دما، به علت ایجاد استرس و اختلال در پاسخ ایمنی، مشکل‌زاست.

• تهویه: کوران هوا، رطوبت بالا و وجود گازهای محرک نظیر آمونیاک، مستعد کننده‌اند.

٢. عوامل میزبان:

• حجم ریه گاو، در مقایسه با حجم بدن، کم است.

• بافت همبند، در پارانشیم ریوی، به وفور یافت می‌شود.

• ارتباط بین حبابچه‌ای و تهویه جانبی، وجود ندارد.

• تعداد ماکروفاژهای آلوئولی، کم است.

• میزان لیزوزیم برای تخریب باکتری‌ها، پائین است.

٣. اجرام عفونی:

• ویروس‌ها: آغازگر پنومونی هستند.

_ BRSV - PI3 - IBR – BVD

• باکتری‌ها: مهاجم ثانوی می‌باشند.

– پاستورلا همولیتیکا و مولتوسیدا، هموفیلوس سومنوس، کلبسیلا، مایکوباکتریوم بویس

• مایکوپلاسما

• انگل‌ها:

– دیکتیوکالوس وی وی پاروس

علائم بالینی پنومونی انزئوتیک گوساله‌ها

• فاز گریپی یا ویروسی:

– ویروس و باکتری، در تمام گاوها وجود دارد .

–اختلال در سیستم ایمنی یا ایجاد جراحت در دستگاه تنفس، زمینه‌ساز فعالیت میکروب‌هاست.

– تب (40/5-40)، کاهش اشتها، سرفه خشن و تک تک و خشک، کاهش دما (39/5) دو سه روز بعد از انتقال عفونت به سمت بینی و حلق و ترشحات سروزی از چشم و بینی، از علائم مهم هستند. درگیر شدن چند گوساله، به طور تقریبا هم زمان، رخ می‌دهد.

• فاز باکتریایی:

– در صورت عدم درمان فاز اول، این فاز بروز پیدا می‌کند .

–تب بالا (41-40/5)، تنفس سریع و شکمی، تنگی نفس، بی‌اشتهایی، افزایش ضربان قلب، سرفه مرطوب، ترشحات موکوسی و سپس موکوسی-چرکی و سبز رنگ از بینی، دیده می‌شود.

پنومونی انزئوتیک

درمان پنومونی انزئوتیک

• دام بیمار، باید جدا گردد.

• پنومونی ویروسی، برای پیشگیری از بروز پنومونی باکتریایی، باید درمان شود:

– جرم بیماری‌زا، باید سرکوب گردد:

• از آنتی‌بیوتیک‌ها (اکسی تتراسایکلین+ تایلوزین، پنی‌سیلین+ استرپتومایسین، کوتریموکسازول) استفاده می‌شود.

– واکنش التهابی باید محدود گردد.

• از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، نظیر فلونیکسین مگلومین، استفاده می‌شود.

– اختلالات مکانیکی، باید تصحیح گردد :

• از گشادکننده‌های برنش (آمینوفیلین – اکسپکتورانت) و بهبود دهنده‌های تصفیه مژکی (برم هگزین - دیفن هیدرامین)، می‌توان کمک گرفت.

– درمان پشتیبانی، صورت پذیرد:

•  از ویتامین B و A، مایع درمانی، بستر خشک و تمیز و تهویه مناسب، بهره گرفت.

پیشگیری از پنومونی در گوساله‌ها

• گوساله‌ها، با آغوز، به طور مناسب، تغذیه شوند.

• بهداشت جایگاه، رعایت گردد.

• عوامل استرس‌زا، نظیر مخلوط آردن دام‌های همسن و تراکم زیاد، به حداقل برسند.

• مدیریت صحیح جایگاه (تهویه، دما و رطوبت)، صورت گیرد.

پنومونی استنشاقی در گوساله‌ها

علل پنومونی استنشاقی

– بی‌دقت خوراندن مایعات یا استفاده نادرست از سوند مری

– ازدحام گوساله‌ها و ولع برای خوردن غذا

– نگهداشتن طولانی مدت سر حیوان در حمام ضد کنه

– برگرداندن مواد غذایی به‌خصوص در تب شیر

– پاره شدن آبسه‌های حلقی

• مقادیر زیاد مایعات:

– می‌تواند سبب قطع نفس، خفگی و مرگ دام گردد.

• مواد غیرمحلول و محتویات گوارشی :

باعث ایجاد پنومونی، توکسمی شدید و مرگ در عرض 3-2روز، می‌شوند.

علائم

– سرفه، تنگی نفس، افزایش تعداد تنفس، صداهای غیرطبیعی تنفس و استشمام بوی بد در هوای بازدمی‌، از علائم عمده هستند.

درمان پنومونی استنشاقی

– اغلب بی‌تاثیر است. استفاده به موقع از آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف، کاربرد دارد.