به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ اسبها در زندگی گروهی دارای رفتار‌های فردی و جمعی هستند. آنها به صورت طبیعی به نور خورشید، علفزارها و چمن زارها وابسته‌اند. اسبها ازهم تقلید کرده و به سرعت برخی رفتار‌ها را از هم می‌آموزند. حافظه آنها، بسیار قوی بوده و اگر در هنگام پرورش یک بار با آن بد رفتاری شود، در نوبت‌های بعدی آن را به یاد آورده و معمولا ناآرام خواهد بود.
اسبها بسیار سریع و چابک بوده و این ویژگی آنها باعث شده تا نزدیک به 50 میلیون سال بر روی کره زمین دوام بیاورند. اسبها دارای حس شنوایی قوی بوده و صداها را بخوبی احساس می‌کنند. قدرت بینایی آنها نیز مناسب است، اما نمی‌توانند به صورت مستقیم جلو و عقب خود را ببیند و بیشتر به دوطرف خود مسلط هستند.
معمولاً جدا کردن یک اسب از گله برای بار اول و نگهداری آن به صورت انفرادی باعث ایجاد استرس و ترس آن می‌شود. در زندگی اجتماعی وگروهی، اسبها دارای یک رهبر ورئیس هستند، که معمولاً یک اسب نر است. نرها برای ریاست باهم مقابله و جدال می‌کنند تا یکی پیروز شود. اسبها هنگام احساس خطر با ایجاد صدا یکدیگر را مطلع می‌کنند. بهترین حربه دفاعی آنها سرعت آنها هنگام فرار است، ولی در مواقعی که در تنگنا قرار می‌گیرند، برای دفاع از خود لگد می‌زنند و یا گاز می‌گیرند. این دام‌های به ظاهر آرام، قبل از لگد زدن و حمله به افراد معمولاً با کشیدن پای عقب روی زمین و یا ایجاد شیهه اعلام عصبانیت کرده و این نوعی زنگ خطر برای فردی است که با اسب کار می‌کند.
هنگام ابتلا به بیماری و یا آسیب دیدن، رفتار‌های طبیعی این حیوان نظیر خوردن، خوابیدن و یا قدم زدن تغییر می‌کند و این موضوع نشانه لزوم اقدام فوری برای درمان از سوی پرورش‌دهنده می‌باشد. حالت گوش‌ها، گردن و دم اسب علائم و نشانه‌هایی ازنوع رفتار آن هستند. گوش‌های رو به جلو و سیخ نشانه شادابی و خوشحالی اسب و گوش‌های روبه عقب و افتاده نشانه عصبانیت آن است.
بیشتر بدانیم: تشخیص حالات اسب با توجه به حرکات بدن
پرورش دهندگان باید همیشه به یاد داشته باشند همان‌طور که آنها از ظاهر اسب به حالات آن پی می‌برند، اسبها نیز بسیار باهوش بوده و از روی رفتار سرپرست و مهتر به وضعیت روحی آن پی می‌برند. لذا یک مهتر عصبانی می‌تواند باعث ترس و یا عصبانیت اسبها شود. در برخورد با اسبها و ایجاد ارتباط با آنها نخستین ضرورت داشتن رفتار ملایم و دوستانه با آنها است.
معمولا در حالت طبیعی یک گله اسب شامل 5 تا7 مادیان به همراه یک اسب نر و تعدادی کره اسب می‌باشد. در مزرعه پرورش اسب در صورت امکان، بهتر است اسبها به گروهی نگهداری شوند. در این صورت، حالت عصبانیت آنها کمتر می‌شود ورفتار اجتماعی آنها بهبود می‌یابد. نگهداری انفرادی اسب‌هایی که در گله بوده‌اند، هرچند برای یک مدت کوتاه، باعث تغییر سطح ایمنی آنها می‌شود. از طرفی معمولاً در صورت نگهداری گروهی، نظارت بر اسب مشکل و دشوار بوده و براثر رقابت با یکدیگر احتمال آسیب دیدن آنها بیشتر است. در یک گله اسب، امکان نگهداری مادیان‌ها و اسب‌های نر اخته در یک گروه با هم وجود دارد، ولی ممکن است در این صورت نرهای اخته با هم نزاع کرده و به کره اسبها آسیب برسانند. لذا در یک گروه از مادیان‌ها نباید بیش از یک اسب نر نگهداری شود. هنگام وارد کردن یک اسب جدید به گله باید از سازگاری آن با دیگر اسبها اطمینان حاصل کنید. معرفی اسب جدید به گله باید در روشنایی روز انجام شود تا اسبها یکدیگر را ببینند و در تعقیب و گریز آسیب کمتری به آنها برسد. در طول این مدت پرورش‌دهنده، باید اسبها را به دقت زیر نظر داشته و رفتار آنها را کنترل کند.