به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ به نقل از «تابناک»؛ بزهای وارداتی از نژاد مورسیایی‌ـ‌گرانادایی، در راستای الگوی مقاومتی توسط مسئولان بنیاد مستصعفان کشورمان انتخاب شده و پس از خریداری در مسیر انتقال به کشورمان قرار گرفته اند؛ با این توضیح که برخی‌شان از نژاد گوشتی هستند و بعضی‌شان از نژاد شیری.
واردات انواع و اقسام میوه‌های خارجی، برنج، گندم، چای، حبوبات، شکلات و دیگر محصولات ریز و درشت مصرفی کم بود که واردات محصول جدیدی نیز در دستور کار قرار گرفت؛ محصول که نه، بلکه گونه جانوری خاصی که قرار است در صف تولید محصولات جدید قرار گرفته و فرآورده‌های مختلفش به‌زودی میهمان سفره ایرانیان شود.
البته پیشتر انواع نژادهای دام و طیور و حتی برخی گونه‌های خاص، مانند گوزن به کشورمان راه یافته و مراکزی جهت بهره‌برداری از محصولات مرتبط با آن دایر شده بود؛ اما این‌بار ماجرا فرق دارد. فرقی که حتما با خواندن عنوان مطلب به آن پی برده‌اید و به عجیب بودنش واقفید.
اینکه واردات چگونه می‌تواند الگوی اقتصاد مقاومتی را پیش ببرد، پرسشی است که ظاهراً برخی مسئولان پاسخش را یافته‌اند؛ از جمله تصمیم‌سازان بنیاد مستضعفان که اتفاق عجیبی را رقم زده‌اند.
شاید جالب باشد که بدانید نخستین محموله این بزهای عجیب اسپانیایی، که قرار است به سه‌هزار رأس برسد، در اردیبهشت ماه امسال به کشور وارد شد و قرار است در دو فاز دیگر، در سال آتی به پایان برسد. برنامه زمان‌بندی خاصی که با پیشرفت پروژه ساختمانی محل نگهداری از این دام‌ها هماهنگ شده است.
این در حالی است که چندی پیش یک روزنامه اسپانیایی، «لا اوپینیون مورسیا»، از سفر گروهی از کارآفرینان ایرانی به این کشور به منظور بازدید از منطقه مورسیا و دیدار با جمعی از مقامات اسپانیایی خبر داد و اعلام کرد خرید شش‌هزار بز از نژاد بومی این منطقه در دستور هیأت ایرانی قرار گرفته است.
خبری که می‌تواند حکایت از برنامه مسئولان ایرانی برای تکرار پروژه واردات این‌گونه به کشورمان داشته باشد. با این ملاحظه که ممکن است این اتفاق در نهاد دیگری در دستور کار قرار گرفته باشد و به بنیاد مستضعفان مربوط نباشد.
اما آنچه موجب شگفتی است، نه واردات این گونه خاص به کشور، که چرایی تصمیم به واردات این نوع بز در زیرمجموعه بنیاد مستضعفان است؛ بماند که از واکنش مسئولان نهادها و دستگاه‌های مختلف در این خصوص بی‌اطلاعیم و نمی‌دانیم از دید سازمان محیط زیست، سازمان دامپزشکی یا دیگر نهادهای مرتبط، واردات این حیوان بلامانع است یا خیر.
از این موارد که بگذریم، آنچه واردات بزهای اسپانیایی به کشورمان را مبهم جلوه می‌دهد، سرمایه‌گذاری بنیاد مستضعفان در این پروژه، آن هم در راستای الگوی اقتصاد مقاومتی است. چیزی شبیه تلاش برای توجیه این واردات؛ رویکردی که می‌توان با تکیه بر آن، واردات هر گونه دام و طیور را در دستور کار قرار داد و آن را در راستای الگوی اقتصاد مقاومتی خواند.
این در حالی است که اگر به رقابت احتمالی این نوع دام با گونه‌های موجود در کشور و حتی دام‌های سنتی بیندیشیم، واردات بزهای اسپانیایی ممکن است به وارد آمدن خسارت به دامپروری در کشورمان منجر شده و برخلاف اهداف اقتصادی کشور نیز ارزیابی شود؛ اتفاقی که اگر خطر حذف تدریجی نگاهداری از گونه بز ایرانی را هم به دنبال داشته باشد، مضر به نظر خواهد رسید و باید در خصوص آن مراقبت شدیدی کرد.
به این فهرست بلند بالا، جای خالی نهادهایی مانند بنیاد مستضعفان در حمایت از کسب و کارهای موجود در کشور، به‌ویژه در مقوله دامپروری را می‌توان افزود و پرسید: چگونه است که به جای تکیه بر توان داخلی و تلاش برای ارتقا و بهره‌وری تولید داخل، واردات از خارج در دستور کار قرار می‌گیرد؟ آیا می‌شود گونه‌ای خارجی که طی سال‌ها به مدد دانشمندان دیگر کشورها پروارتر شده را انتخاب کرد، برای وارداتش اقدام نمود و بعد مدعی حرکت در راستای اقتصاد مقاومتی بود؟
اگر واردات این‌گونه، دیگر واردات‌ها را به دنبال داشته باشد، چه؟ مثلا واردات داروها و واکسن‌های خاص این گونه، واردات تجهیزات ویژه جهت نگهداری این بزها، واردات متخصصین پرورش و نگهداری آن و...؟ اصلا آیا یک‌بار واردات بزهای اسپانیایی کفایت می‌کند یا بعد از مدتی باید بار دیگر شمار زیادی از این گونه را برای بهره بردن از نژاد ناب‌تر، وارد کرد؟!