به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ بوقلمون نژاد برنز سینه پهن (Broad-breasted Bronze Turkey) بومی شمال آمریکا بوده و حدود ۵۰۰ سال پیش در مکزیک اهلی شده و در سال ۱۵۰۰ میلادی به اسپانیا برده شد و سپس در اروپا شناخته شد. این نژاد مخصوص سفره غذا توسعه یافته است. رنگ آن مشابه بوقلمون‌های وحشی است، اما اندازه و شکل این دو با یکدیگر متفاوت است. براساس استاندارد انجمن طیور آمریکا وزن سن بلوغ جسمی این نژاد در نرها ۳۶ پوند و در ماده‌ها ۲۰ پوند گزارش شده است.
در ۲۸ هفتگی بوقلمون‌های نر این نژاد به وزن ۲۵ پوند می‌رسد. مانند نژاد سینه پهن سفید، به علت سنگینی وزن بلوغ، در این نژاد نیز تولیدمثل فقط با روش تلقیح مصنوعی انجام می‌شود. البته نژاد برنز اصلاح نشده با روش طبیعی قادر به تولیدمثل می‌باشد. علت نامگذاری این نژاد رنگ غیرمعمول بال و پر آن است که به صورت ترکیبی از رنگ‌های برنز و سبز بوده و در مقابل نور آفتاب به صورت متالیک به نظر می‌رسد. این نژاد در شمال آمریکا پرورش داده می‌شود.
این گونه دارای سینه‌ای پهن بوده و برای تولیدمثل باید از تلقیح مصنوعی و دستگاه جوجه‌کشی استفاده نمود. از آنجایی که تولیدکنندگان تمایل دارند نژادهای با پر سفید را پرورش دهند که پس از کشتار و پرکنی ظاهر لاشه در صورت جدا نشدن پرهای ریز مطلوب به نظر برسد. بنابراین روز به روز از تعداد این گونه کاسته شده است. در نتیجه امروزه این نژاد را با نژاد سفید بوقلمون بیشتر تلاقی داده و یا از آن برای سرگرمی و غیره استفاده می‌شود.
از نظر ظاهر بسیار شبیه بوقلمون وحشی آمریکای شمالی است. بوقلمون‌های برنز در مقایسه با سایر گونه‌های بوقلمون اندکی آرام‌تر هستند و این باعث می‌شود که به راحتی بتوان آن‌ها را در کنار خود نگهداری نمود. پرورش‌دهندگان این حیوان می‌گویند زمانی که شما وارد محل زندگی بوقلمون‌های برنز می‌شوید آن‌ها به راحتی و بدون ترس برای دریافت غذا به شما نزدیک می‌شوند.
مثل بیشتر بوقلمون‌ها، بوقلمون‌های برنز نسبت به سرما و تغییرات آن بسیار حساس می‌باشند و بایستی در قبال چنین شرایطی محفوظ نگه داشته شوند. اغلب خانواده‌های بوقلمون برنز به عنوان حیوانات خانگی به فروش می‌رسند. پرهای آن‌ها رنگ سیاه مات دارد و لکه‌های قهوه‌ای متمایل به سبز بر روی آن‌ها در زیر نور خورشید مثل رنگ‌های متالیک می‌درخشد. لبه دم بوقلمون برنز، دور تا دور نوار سفید رنگی دارد. در حال حاضر دو نوع از بوقلمون‌های برنز وحشی و سینه پهن بیشتر با مقاصد تجاری تولید می‌شوند و دلیل آن این است که سینه آن‌ها گوشت نسبتاً زیادی دارد.
بوقلمون‌های برنز به آمریکای شمالی تعلق دارند. از حدود ۵۰۰ سال قبل قوم آزتک آن‌ها را به عنوان حیوان خانگی مورد استفاده قرار می‌دادند. اگرچه هر دو نوع بوقلمون‌های برنز در آمریکا کمیاب شده‌اند ولیکن بوقلمون سینه پهن بیشتر مورد استفاده عموم قرار دارد. این نکته را نیز باید افزود که پرورش سینه پهن‌ها بسیار مشکل‌تر از نوع وحشی آن‌ها می‌باشد و دلیل آن این است که آن‌ها به دلیل سینه پهن‌شان نمی‌توانند جفت‌گیری کنند و تکثیر آن‌ها به صورت تلقیح مصنوعی صورت می‌گیرد. تا سال ۱۹۶۰ بوقلمون‌های برنز، عمده‌ترین بوقلمون‌هایی بودند که در ایالات متحده پرورش داده می‌شدند. بوقلمون‌های برنز نر را می‌توان با زایده گوشت زیر گردنشان از بوقلمون‌های ماده تشخیص داد.
منبع: بلدرچین دماوند