به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در دوره بحرانی انتقال در گاوهای شیری، مصرف خوراک دام به کمترین حد خود در چرخه آبستنی – شیردهی می‌رسد.
هنگامی‌که تقاضا برای مواد مغذی، به‌سرعت درحال افزایش است، مصرف ماده خشک در پایین‌ترین حد خود می‌باشد. در 14 روز آخر آبستنی، هم در گاوهای جوان (در زایش اول و دوم) و هم در گاوهای مسن (در زایش سوم یا بالاتر) ماده خشک مصرفی 25 تا 50% کاهش خواهد داشت.
چهار عنصر مهم و پرمصرف نقش بسزایی در سندرم گاو زمین‌گیر دارد که متاسفانه معمولاً با زایش گاو در ارتباط هستند. همان‌گونه که کلسیم، فسفر، منیزیم و پتاسیم خون برای وظایف عصبی و ماهیچه‌ای ضروری می‌باشند مقادیر ناکافی این مواد مغذی، منجر به از دست دادن توانایی گاو در بلندشدن از زمین و ایستادن بر روی پاهایش خواهد شد.
در 180 روز اول دوره شیردهی خطر ابتلا به ورم پستان بالینی، در اثر مصرف جیره‌های دوره انتقال که برای ایجاد تعادل مثبت انرژی و پروتئین تنظیم شده‌اند، افزایش می‌یابد.
زایمان در محیطی خشک و تمییز ابتلا به ورم پستان محیطی را کاهش داده و از آلودگی گوساله به عوامل میکروبی جلوگیری می‌کند. حجم آغوز تولیدی در اولین دوشش، ارتباط منفی با غلظت ایمونوگلوبولین جی دارد. گوساله‌های به‌دنیا آمده از گاوهای تغذیه شده با جیره‌هایی با بیش از با DCADپایین، دچار اسیدوز متابولیکی مزمن شدید می‌شوند که این شرایط می‌تواند باعث کاهش جذب ایمونوگلوبولین‌های آغوز گردد.