پاستورلوز در دام

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ پاستورلا و منهیمیا ارگانیسم‌هایی هستند بتاهمولیتیک، گرم منفی، هوازی، غیرمتحرک بصورت کوکوباسیل در فامیل پاستورلا قرار دارند. این باکتری‌ها در مخاط دستگاه تنفس، گوارش و تناسلی پستانداران قرار دارند.

منهیمیا همولیتیکا و Bibersteinia trehalosi عمده‌ترین عامل پاستورلوز در گوسفند و بز می‌باشند. منهیمیا همولیتیکا دارای 2 بیوتیپ می‌باشند (A and T). به بیوتیپ T امروزه Bibersteinia trehalosi گفته می‌شود. پاستورلا تره‌هالوزی بیوتیپ T3, T4, T10 و T15ایجاد فرم سپتیسمیک یا سیستمیک را می‌نمایند. در گوسفند مناطق تروپیک پاستورلا مولتوسیدا P. Multocida می‌تواند مشکلات شدید تنفسی را باعث شود.

پاستورلا، منهیمیا، سپتی‌سمی پاستورلا، منهیمیا، سپتی‌سمی

پاستورلا (منهیمیا) سپتی‌سمی

اشکال دیگر پاستورلوز در دام:
پاستورلوز سپتیسمیک در بره‌های شیرخوار
پنومونی پاستورلایی (Pneumonic Pasteurelossis)
پنومونی آتیپیک (atypical pneumonia)
برونشیت‌های انگلی (Parasitic bronchitis)

آدنوماتوز ریوی (Ovine pulmonary adenocarcinoma)
پنومونی مزمن چرکی (آبسه ریه)

پاستورلوز در گوسفند

باکتری‌های گروه پاستورلا M haemolytica, B trehalosi,  و  P multocida درحالت عادی فلور ناحیه لوزه و نازوفارنکس گوسفند و بز می‌باشند. برخی از عوامل نظیر:

parainfluenza 3, adenovirus type 6, respiratory syncytial virus, bovine adenovirus type 2, ovine adenovirus types 1 and 5, and reovirus type 1

بطور اولیه ایجاد بیماری تنفسی می‌نمایند که زیاد خطرناک نمی‌باشد ولی درصورت وجود عوامل استرس‌زا سبب کلونیزه شدن، تزاید و ایجاد ضایعات بافتی توسط منهیمیا می‌شود.

ویرولانس M haemolytica and B trehalosi توسط فاکتورهای متعددی نظیر endotoxin, leukotoxin, and capsular polysaccharide فراهم می‌شود. لکوتوکسین از اهمیت زیادی برخوردار است بطوری‌که لکوسیت‌ها را ازبین برده سبب تجمع فیبرین در ریه و جنب می‌شود.


برای مطالعه بخش‌های دیگر این مقاله کلیک کنید:

نکاتی در پرورش گوسفند