به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ بیماری نفریت، آماس و تورم نفرون‌های کلیه است که با التهاب مویرگ‌های گلومرول کلیه مشخص شده و به‌صورت حاد یا مزمن بروز می‌کند و شامل گلو مرولونفریت، نفریت انترستیتال و پیلو نفریت می‌باشد.
الف – گلومرولونفریت
به دلیل اختصاصی نبودن علائم بالینی و ضایعات کالبدگشایی در این بیماری اغلب غیرقابل تشخیص بوده و ازلحاظ اقتصادی مشکل خاصی را ایجاد نمی‌کند مگراینکه تغییرات گلومرول‌ها بسیار شدید باشد. این عارضه ممکن است به‌دنبال مصرف سموم آفلاتوکسین و یا برخی از عفونت‌ها به‌طور ثانویه ایجاد گردد.
ب – نفریت انترستیتال
نفریت انترستیتال یا نفریت همراه با افزایش بافت بین نسجی و ضخامت دیواره عروق کپسول مالپیگی بروز می‌کند. این عارضه اکثراً درنفریت حاصل از برونشیت عفونی IB با بزرگ شدن کلیه‌ها، رنگ صورتی و رگه‌رگه شدن حاصل از رسوب اورات در جوجه‌های جوان مبتلا به سویه‌هایی از ویروس برونشیت عفونی که به کلیه‌ها تمایل دارند یا در اثر برخی از سویه‌های واکسن مشاهده خواهد شد.
تجمع سلول‌های التهابی به‌ویژه در ناحیه میانی بسیار برجسته است و بخش‌هایی از لوله‌های کلیوی که دچار ضایعات دژنراتیو و نکروز گردیده‌اند بیانگر مراحل حاد بیماری هستند و در طیور بهبودیافته این شکل ضایعات به‌تدریج به تجمع محدود لنفوسیت‌ها تبدیل گشته و ضایعات لوله‌ها ترمیم پیدا می‌کنند و این امر بیانگر آن است که کلیه‌های جوجه‌های جوان در مقابل عفونت اولیه مقاومت کرده وبه دوران رشد باقی‌مانده و تنها حساسیت این پرندگان به عفونت و استرس‌ها افزایش می‌یابد و ممکن است منجر به تشکیل سنگ‌های ادراری گردد.
ج – پیلونفریت (آماس کلیه و لگنچه)
پیلونفریت (آماس کلیه و لگنچه) بیشتر در مرغان تخمگذار بروز می‌کند. علت این بیماری ناشناخته می‌باشد. درمراحل حاد بیماری، کلیه‌ها به شدت متورم به رنگ صورتی و رگه‌رگه شدن حاصل از رسوب اورات درجوجه‌های جوان مبتلا به سویه‌هایی از ویروس برونشیت عفونی که به کلیه‌ها تمایل دارند یا در اثر برخی از سویه‌های واکسن دیده می‌شود.
تجمع سلول‌های التهابی به ویژه در ناحیه میانی بسیار برجسته است و قسمت‌هایی از لوله‌های کلیوی که دچار ضایعات دژنراتیو و نکروز شده‌اند بیانگر مراحل حاد بیماری هستند و در طیور بهبود یافته این گونه ضایعات به‌تدریج به تجمع محدود لنفوسیت‌ها تبدیل گشته وضایعات لوله‌ها ترمیم پیدا خواهند کرد و این امر بیانگر آن است که کلیه‌های جوجه‌های جوان درمقابل عفونت اولیه مقاومت کرده است به دوران رشد باقی‌مانده و تنها حساسیت این پرندگان به عفونت و استرس‌ها افزایش یافته و ممکن است منجر به تشکیل سنگ‌های ادراری گردد.