به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ میزان نیاز پرنده به CC تا حد زیادی به سطوح و نسبت کلسیم و فسفر و غلظت فیتات در جیره، غلظت ویتامین C و ویتامینA، مکمل چربی، برنامه نوردهی سالن و سایر عوامل بستگی دارد. نیاز به این ماده در جیره‌های غذایی آلوده به مایکوتوکسین‌ها بالاتر از حد معمول است.
نیازهای پرورش طیور را بیابید.
نسبت کلسیم به فسفر در جیره پرنده: نسبت بالای کلسیم به فسفر در جیره باعث تشکیل فسفات کلسیم می‌گردد. این ماده در روده پرنده حل نشده و دفع می‌گردد. و پرنده دچار فقر کلسیم و فسفر می‌گردد. علاوه بر این به دلیل دفع فسفات کلسیم و استفاده از کود پرنده در کشاورزی مشکل آلودگی محیط نیز پیش خواهد آمد. همچنین با افزایش نسبت کلسیم به فسفر فعالیت فیتات مخاطی تا 15درصد کاهش می‌یابد. برای فائق آمدن بر این مشکل باید CC را به صورت مکمل به جیره پرنده افزود.
فیتات: گزارش‌های متعدد نشان داده که استفاده از CC یا متابولیت‌های این ماده با نسبت پایین کلسیم به فسفر غیر آلی، استفاده از فیتات فسفر را بهبود می‌بخشد. به علاوه مشخص شده که CC فعالیت آنزیم فیتاز روده پرنده را بالا می‌برد. به هرحال میزان توانایی CC در بهبود بخشیدن به فرآیند استفاده از فیتین با عواملی از جمله؛ غلظت کلسیم و فسفر در جیره دستخوش تغییر می‌گردد. افزایش نسبت کلسیم به فسفر آلی باعث تشکیل ترکیبی نامحلول شده، غلظت فسفر را کاهش می‌دهد و همچنین عملکرد آنزیم روده‌ای فیتاز را کم می‌کند.
سطوح ناکافی کلسیم و فسفر آلی در جیره غذایی، باعث می‌شود تا CC بتواند حداکثر تأثیر خود را در استفاده از فیتین اعمال کند. در غلظت‌های پایین، نسبت کلسیم به فسفرآلی، سرعت افزایش وزن پرنده با افزایش میزان CC در جیره (300 تا 1200 واحد بین‌المللی در کیلوگرم) فزونی یافت.
بیشتر بدانیم : عوامل تغذیه‌ای موثر بر مشکلات حرکتی در پرندگان
تاثیر جیره غذایی بر اختلالات حرکتی در طیور
با استفاده از مکمل CC در جیره، جذب کلسیم بالا می‌رود، بنابراین میزان آن در روده پرنده جهت کمک به جذب فسفر و فیتات پایین می‌آید. استفاده از مکمل ویتامین در غلظت‌های بالای مواد معدنی فوق (0/6 درصد کلسیم و 0/6 درصد فسفر آلی) در رشد پرنده هیچ تأثیری نداشت.
استفاده از جیره حاوی مقادیر ناکافی نسبت کلسیم به فسفر آلی در پرورش جوجه‌های گوشتی که باعث بهبود رشد می‌گردد احتمالاً به دلیل وجود فسفر فیتات می‌باشد. همچنین اگر جیره غذایی از نظر کلسیم و فسفر آلی متعادل و متوازن باشد نیاز به CC تا حد 300 واحد بین‌المللی در کیلوگرم کاهش می‌یابد.
استفاده از کلکسیفرول (C C) باعث بهبود رشد جوجه‌های گوشتی می‌شود. اگر غلظت کلسیم و فسفر غیر فیتات پایین تر از سطح مطلوب باشد.
ویتامین C و A: ویتامین C در تبدیل CC به ماده DHCC ـ 25 که در واقع شکل فعال متابولیکی CC است، ایفای نقش می‌کند. بنابراین غلظت‌های بالاتر ویتامین C ( حدود 250-300 میلی گرم در کیلوگرم جیره) باعث افزایش جذب مواد معدنی استخوانها شده لذا احتمال ابتلا به بیماری نرمی استخوان کاهش می‌یابد. در صورت بروز استرس گرما، سنتز ویتامین C و تبدیل CC به شکل متابولیکی فعال آن دچار کاهش می‌گردد. در فصل تابستان توصیه می‌شود غلظت CC در جیره افزایش یابد.
غلظت فراوان ویتامین A در جیره (45000 واحد بین‌المللی در کیلوگرم یا بیشتر) در فرآیند استفاده از CC و متابولیت‌های آن در بدن پرنده مداخله می‌کند.
چربی: جیره غذایی با چربی بیش از 9درصد از جذب کلسیم و کلسیفیه شده استخوانها جلوگیری می‌کند. تصور می‌شود علت این مسأله، پدید آمدن صابون‌های کلسیم و منیزیم می‌باشد که درروده جذب نشده و باعث کمبود مواد معدنی می‌گردند. افزودن مکمل CC به جیره با محتوای 7/9 درصد چربی باعث افزایش محتوای خاکستر در استخوان ساق پرنده می‌گردد.
نور در مرغداری: منبع نور مرغداری نیاز پرنده را به cc تحت تأثیر قرار می‌دهد. این نیاز در پرنده‌هایی که در معرض تابش اشعه مافوق بنفش که از طریق لامپ‌های فلورسنت ساطع می‌شود، قرار گرفته‌اند کمتر است تا گله‌هایی که در معرض لامپ‌های حبابی معمولی قرار دارند. زیرا میزان تولید اشعه مافوق بنفش در این لامپ‌ها کم است. در گله‌های گوشتی که مقادیر کافی کلسیم و cc را از طریق جیره دریافت نموده بودند اما به هیچ وجه درمعرض تابش لامپ‌های فلورسنت قرار نگرفتند، موارد بیماری دیسکوندروپلازی ساق پا بیشتر مشاهده شد.
در صورت موجود نبودن اشعه ماوراء بنفش، نیاز به CC برای رسیدن به رشد مطلوب و رشد طبیعی پای پرنده بسیار بیشتر می‌شود. (800 الی 1500 واحد بین‌المللی در کیلوگرم) حتی اگر جیره حاوی مقادیر توصیه شده و استاندارد کلسیم و فسفر آلی باشد (1/1 و 0/61 درصد به ترتیب.)
اهمیت مصرف کلکسیفرول (CC) در جیره غذایی پرندگان (بخش دوم)