به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ ماهی سیکلید ماناگوآ که با نام سیکلید جگوار نیز شناخته می‌شود بومی رودخانه‌های نیکاراگوا، کاستاریکا و هندوراس است. سیکلید‌های جوان دارای رنگ نقره‌ای- طلائی تیره با تعداد زیادی نقطه بر روی بدن هستند. هرچه سن ماهی بیشتر می‌شود رنگ آن نیز تیره‌تر می‌شود. در زمان جفتگیری نقطه‌های بر روی بدن ماهی به قدری تیره می‌شوند که تقریباً به رنگ سیاه درمی‌آیند. لب پایینی این ماهی جلوتر از لب بالایی آن است که این موضوع سبب پدیدار شدن دندان‌های ماهی در بعضی از مواقع می‌گردد.
سیکلید‌های جوان می‌توانند در آکواریومی با حجم ۵۰ گالن زندگی کنند. اما سیکلید‌های مسن‌تر به آکواریومی با حداقل حجم ۷۰ گالن نیاز دارند. آکواریوم سیکلید ماناگوآ به فضاهای فروان برای پنهان شدن ماهی و همچنین فضاهای باز برای شنای ماهی نیاز دارد. در کف آکواریوم باید از شن درشت استفاده شود و گیاه نیز نباید در آکواریوم قرار گیرد. دمای ۲۲٫۵ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد و پی‌هاش ۷ تا ۷٫۸ برای این ماهی مناسب است.
با توجه به این که سیکلید جگوار ماهی‌ای شکارچی است تنها با سیکلید‌های هم‌اندازه خود سازگاری دارد. لازم به ذکر است که در بعضی مواقع ماناگوآ به سیکلید‌های هم‌رنگ و شبیه به خود حمله می‌کند. به هرحال ماهی‌هایی که از نظر اندازه بتوانند از دهان این ماهی عبور کنند مناسب نگهداری در آکواریوم ماناگوآ نیستند.
ماهی نر اغلب بزرگتر از ماهی ماده است و رنگ روشن‌تری نسبت به آن دارد. تشخیص جنسیت از طریق لوله جفتگیری ماهی نیز امکان‌پذیر است. تکثیر این ماهی در آکواریوم کار دشواری است. جگوار‌ها والدین بسیار خوبی برای نوزادان خود به حساب می‌آیند. نکته قابل توجه در تولیدمثل این ماهی این است که ماهی ماده در هر بار تخم‌ریزی تا ۵۰۰۰عدد تخم زرد رنگ تولید می‌کند.
سیکلید جگوار غذاهای مختلف را می‌پذیرد. غذاهایی همچون کرم خونی خشک یا منجمد و پلانکتون برای این ماهی مناسب است.
منبع: سایت ماهیان زینتی