به گزارش «سرویس حیات وحش» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ به نقل از گیزمودو؛ اگر پرندگان، مخصوصاً پرندگانی از گونه "چرخ ریسک" بزرگ، در سنین پایین در شهرهای شلوغ قرار بگیرند، روند رشد طبیعی آنها مختل شده و تأثیرات غیر‌قابل برگشتی در آنها به‌وجود می‌آید.
دو پرنده‌ای که در تصویر مشاهده می‌کنید، دارای سن یکسان بوده و تنها تفاوت آنها این است که پرنده سمت راست در یک محیط شهری بزرگ شده است.
اگرچه پرندگانی که در شهرها زندگی می‌کنند مزایایی چون دسترسی آسان‌تر به موادغذایی را دارند، اما عواملی مانند استرس، سر‌و‌صدا، آلودگی نوری و نزدیکی بیش از‌حد به انسانها مشکلاتی است که با آن درگیر هستند.
محققان کشف کردند که طول تلومرها (پایانه فیزیکی کروموزم‌های خطی) در پرندگان جوان شهرهای بزرگ کوتاه‌تر از هم‌خانواده‌هایشان در مناطق غیر‌شهری است. تلومرها در انتهای هر رشته دی.ان.ای در کروموزوم‌های بدن قرار‌داشته و نشانگر سن هستند. تلومرهای کوتاه هم در انسان و هم در پرندگان بر زندگی کوتاه مدت دلالت می‌کند. در این پژوهش جدید نشان داده‌شد محیط زندگی یک پرنده می‌تواند طول این تلومرها را تعیین کند.
گروهی از پرندگان توسط محققان مورد بررسی قرار گرفتند که نیمی از آنها در شهر مالمو سوئد پرورش یافته در حالی که نیمی دیگر در روستا رشد کرده بودند.
بعد از دو هفته، تفاوت طول تلومرها بین این دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. به‌طور معمول ژنتیک تعیین‌کننده طول تلومر است، اما این مطالعه برای اولین بار نشان می‌دهد که پرورش یافتن در یک محیط پر‌تنش می‌تواند تاثیر بسیار بیشتری نسبت به ژنتیک داشته باشد.
تأثیر شهرنشینی بر حیات‌وحش باید خیلی بیشتر مورد بررسی قرار گیرد، تا ما را در درک تهدیداتی که در کمین پرندگان است، کمک کند.
محققان در حال حاضر به دنبال بررسی بیشتر این تاثیرات بر روی انسانها هستند.