-
بره‌زایی خوشایندترین زمان در پرورش گوسفندان تلقی می‌گردد. به دنیا آمدن بره‌های سالم موید میزان موفقیت در برنامه‌های تولیدمثلی، و حسن مراقبت از میش‌ها، بره و قوچ‌هاست.
-
طول دوره آبستنی در میش 5 ماه بوده (5 ± 150 روز) که این دوره تحت تاثیر عوامل متعددی ازقبیل جنس بره، نوع آبستنی (یک، دو و سه قلو)، وزن و شرایط مادر، نژاد و شرایط محیطی است.
-
در ارزیابی تیپ گوسفند با هدف جایگزینی، شکل عمومی بدن، ظرفیت بدن، خصوصیات شیردهی، تیپ پستان و پوشش بدن از مولفه‌های اصلی نمره‌دهی بوده که مجموع نمره‌های این چند مولفه برابر با 100 خواهد بود.
-
یکی از عوامل خسارت‌زا به سیستم گوسفندداری سقط جنین است که گاهی بصورت طوفان‌های شدید سبب ضرر و زیان جیران‌ناپذیری می‌شود. اکنون به علل سقط ها می‌پردازیم.
-
نمره بدنی در میش بر اساس احساس میزان گوشت و چربی روی مهره‌ها در ناحیه کمر یا گرده میش استوار است. با لمس این مهره‌های عمودی و عرضی می‌توان نمره بدنی گوسفند را مشخص نمود.
-
پس از اینکه بره‌ها از شیر گرفته شدند: میش‌ها حذفى را باید جدا کرد. میش‌هائى که پستان بدى دارند، دندان‌هاى آنها شکسته است، پروپلاس رحم دارند، چاق هستند، ورم پستانى دارند و یا سخت‌زائى داشته‌اند، باید از گله حذف شوند.
-
میش‌هائى که زایمان آنها نزدیک است باید در محلى دور از گله اصلى نگهدارى شوند و تحت‌نظر قرار گیرند. اگر در موقع جفتگیری، میش‌ها علامت‌گذارى شده باشند، تعیین تاریخ تقریبى زایش‌ها آسان خواهد بود.
-
معمولاً حدود ۶ هفته پس از رها کردن قوچ در گله، بیشتر میش‌ها جفت‌گیرى کرده‌اند. پس از خارج کردن قوچ از گله باید برای راحت‌تر اداره کردن آن، میش‌ها را بر اساس زمان آبستنی علامت‌گذاری کرد.