به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ گیاه اسپرس (Sainfoin) معمولا در زمینه‌های آهکی که کشت شبدر و یونجه مقدور نیست و اصلاح زمین مخارج زیادی لازم دارد کشت می‌گردد ولی محصول آن در هرحال از شبدر و یونجه کمتر است اسپرس گیاهی است با ریشه عمقی و گل‌های قرمز صورتی که به گرما و خشکی مقاوم است.
گاوهای شیری آنرا با میل فراوان خورده و کمتر دچار نفخ می‌شوند. کشت اسپرس در ایران متداول است ولی معمولا بصورت چیده شده در اختیار دام‌ها قرار می‌گیرد و کمتر چرا می‌شود چون رشد مجدد آن به‌کندی صورت می‌گیرد.
بعلاوه اسپرس گیاهی دیررس بوده و در مقایسه با سایر علوفه‌ها قدری خشن است و مقدار آبش نیز کمتر از یونجه و شبدر می‌باشد. اسپرس خشک علوفه بسیار مرغوبی برای دام‌های پرواری و دام‌های شیرده بخصوص گوسفند را تشکیل می‌دهد.
عموما اسپرس را هنگام گلدار بودن درو می‌کنند و با همان احتیاطات لازم که در یونجه و شبدر ذکر شد آنرا خشک می‌کنند تا از ریزش برگ‌های آن جلوگیری شود، ضمناً نباید اسپرس را از ته چید زیرا طوقه آن بسیار حساس است از این‌رو از نزدیک شدن گوسفند و بز به کشت اسپرس باید جلوگیری نمود چون این دام‌ها گیاه را از قسمت طوقه جویده و باعث عدم رشد آن در بهار می‌گردند.