به گزارش «سرویس اطلاعات دارویی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ گروه آمینوگلیکوزیدها (Aminoglycoside) شامل استرپتومایسین، جنتامایسین، آمیکاسین و نئومایسین است که در ابتدا از گونه‌های مختلف استرپتومایسس ساخته و سنتز شدند.
این داروها باکتریسید بوده و درخواص شیمیایی، ضدمیکروبی و سمی باهم اشتراکاتی دارند و بر روی بسیاری از باکتری‌های گرم منفی و مثبت مؤثر است و در درمان عفونت‌های روده‌ای، اندوکاردیت و سل کاربرد دارد.
استرپتومایسین قدیمی‌ترین آمینو گلیکوزید است، اما در حال حاضر جنتامایسین، از سایر آمینوگلیکوزیدها مصرف بیشتری دارند. استفاده از نئومایسین و کانامایسین بیشتر بصورت موضعی و خوراکی محدود شده است.
مکانیسم اثر آمینوگلیکوزیدها مهار سنتز پروتئین‌های باکتری‌ها را به‌صورت برگشت‌ناپذیر، است.
موارد مصرف جنتامایسین عبارتست از درمان عفونت‌های شدید باکتری‌های گرم منفی (سپسیس و پنومونی)، درمان مننژیت ناشی از فعالیت باکتری‌های گرم منفی، درمان عفونت‌های استخوانی، عفونت‌های مجاری تنفسی، عفونت‌های بافت نرم پوست، عفونت مجاری ادراری و درمان اندوکاردیت ناشی استرپتوکوک یا استافیلوکوک.
جنتامایسین پس از تزریق سریعا جذب شده و در درمان بیماری‌های روده‌ای و سپتیسمیک، همچنین درمان اندومتریت، متریت و پیومترا با دوز ۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن به‌صورت ۱۲ ساعته روز اول و روزهای بعد ۲۴ ساعته کاربرد دارد.
در نارسایی‌های کلیوی منع مصرف دارد.