به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ کچلی بیماری‌ای قارچی است که در بروز آن، تریکوفیتون وروکوزوم از همه شایع‌تر می‌باشد. انتقال این بیماری بصورت افقی و در اثر تماس می‌باشد. در این بیماری دلمه دایره‌ای شکل ضخیم و برجسته‌ای به رنگ سفید مایل به خاکستری در روی پوست ایجاد می‌شود. اقدام روش‌های بهداشتی در گله و جداسازی دام بیمار، تغذیه مناسب بویژه پروتئین جیره و افزودن ویتامین A به جیره در پیشگیری از بیماری می‌تواند کمک کننده باشد.
علت بیماری کچلی گاو
کچلی در نتیجه هجوم قارچ‌هایی از گروه درماتوفیت‌ها به قسمت‌های شاخی بافت اپیدرم و یا پوشش خارجی (مو و پشم) ایجاد می‌شود. تریکوفیتون وروکوزوم، تریکوفیتون منتاگروفیتس و … در گاو باعث ایجاد بیماری می‌کنند. تریکوفیتون وروکوزوم از همه شایع‌تر می‌باشد. این بیماری جزء بیماری‌های مشترک بین انسان و دام است. هوای گرم و مرطوب رشد قارچ‌ها را تسهیل می‌کند و تمامی این قارچ‌ها، هوازی مطلق می‌باشند و در صورت نبودن هوا نیز از بین می‌روند. PH قلیایی پوست باعث رشد سریع قارچ‌ها می‌شود.
انتقال و انتشار بیماری کچلی گاو
انتقال این بیماری بصورت افقی و در اثر تماس با جراحات جلدی یا مواد آلوده به آنها صورت می‌گیرد.
سن ابتلا به بیماری کچلی گاو
گوساله‌ها بیشتر از گاو‌های بالغ مبتلا می‌شوند. بهبود خودبخودی اغلب در گوساله‌ها پس از ۴ ماه انجام می‌گیرد که این امر بستگی به تغذیه حیوان دارد.
نشانه‌های بالینی بیماری کچلی گاو
دلمه دایره‌ای شکل ضخیم و برجسته‌ای به رنگ سفید مایل به خاکستری در روی پوست ایجاد می‌شود. (تمام قارچ‌های کچلی، هوازی مطلقند و در صورت فقدان هوا از بین می‌روند. بدین جهت قارچ‌های موجود در زیر قشر و در مرکز جراحات بزودی می‌میرند و فقط قارچ‌های اطراف جراحات باقی می‌مانند و از اطراف رشد می‌کنند، بدین جهت منظره حلقوی شکل را به وجود می‌آورند) در ابتدا سطح زیر دلمه‌ها مرطوب است و در جراحات کهنه‌تر دلمه‌ها کنده شده و ازبین رفتن مو و وجود شوره تنها تظاهرات غیرعادی می‌باشند. این جراحات بیشتر در گاو‌های ماده و تلیسه‌ها در سینه و دست و پا و در گاو نر در بین دو فک دیده می‌شود. در گوساله‌ها در تمام بدن وجود دارد. جراحات خارش ندارند.
بیشتر بدانیم:
بیماری‌های پوست در گوساله و ضمائم آن
انگلهای خارجی دام
درمان چند بیماری خود ایمنی انسان با پپتید نوعی انگل کرمی مشترک انسان و دام
صدمات و جراحات پوستی در حیوانات و دام
تشخیص تفریقی بیماری کچلی گاو
این بیماری به واسطه جراحات جلدی باید از کمبود روی ارثی و انگل جرب (آلودگی باسار گوتپس و یا پزوروتپس) تفریق شود.
تشخیص آزمایشگاهی بیماری کچلی گاو
آزمایش مستقیم حاشیه جراحات پوستی به وسیله کشت این مواد و کاوش هاگ و اشکال رشته‌ای قارچ صورت می‌گیرد. برداشت از جراحات پوستی طی تخریش باید پس از پاک کردن روغن‌هایی که در هنگام معالجه بکار می‌رود بوسیله اتر و یا الکل انجام گیرد. نمونه‌هایی که به آزمایشگاه ارسال می‌شود باید در پاکت بسته‌بندی شود.
نشانه‌های کالبدگشایی
این بیماری بطور معمول باعث مرگ و تلفات نمی‌شود.
پیشگیری از بیماری کچلی گاو
اقدام روش‌های بهداشتی در گله و جداسازی دام بیمار، تغذیه مناسب بویژه پروتئین جیره و افزودن ویتامین A به جیره در پیشگیری از بیماری می‌تواند کمک کننده باشد.
جلوگیری از ورود دام‌های آلوده به گله‌های پاک و کاهش تراکم گله بویژه در زمستان نیز موثر است.
درمان بیماری کچلی گاو
درمان به صورت موضعی و عمومی انجام می‌گیرد. به درمان عمومی هنگامی می‌پردازیم که جراحات بیماری در تمام بدن پراکنده شده باشد. در روش موضعی باید ابتدا دلمه‌ها را طی تخریش برداشته (با استفاده از برس) و بعد از دارو‌های ضد قارچ نظیر پماد‌های ضدقارچ استفاده کرد.
منبع: سایت ای دام