به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در مقاله پیش رو به صورت خلاصه به بررسی انگلهای داخلی و خارجی در شترمرغ می‌پردازیم.
انگلهای داخلی شترمرغ
کوکسیدیوز
کوکسیدیوز در بین پرندگان جوان بخصوص زمانی‌که روی بستر باز یا مرطوب نگهداری می‌شوند ممکن است موجب بروز تلفاتی درگله شود. نکته مهم در خصوص شتر مرغ آن است که در بین داروهای کوکسیدیو استات گروه Ionophore برای شترمرغ‌ها سمی بوده و نباید مورد استفاده قرار گیرند.
هیستومونیاز
این بیماری بنام بیماری سرسیاه نیز شناخته می‌شود. هیستومونیاز درجوجه شترمرغ‌های جوان مرگ ومیر زیادی را ایجاد می‌نماید. این بیماری از طریق مدفوع پرندگان آلوده منتقل شده وضایعاتی را در روده ایجاد می‌کند. آزمایش منظم مدفوع همراه با درمان پیشگیری کننده بایستی صورت گیرد.
کرم نواری شترمرغ‌ها (houttuynia struathionis)
مانند سایر آزردگی‌ها، جوجه شترمرغ نسبت به کرم‌های نواری حساس‌تر می‌باشند. در پرندگان مسن‌تر آلودگی به کرم‌های نواری علیرغم استفاده از جیره‌های متعادل می‌تواند موجب سوء تغذیه شود. درمان با داروهای مناسب صورت گرفته و بایستی شش ماه بعد تکرارشود.
کرم نخی شکل (libyostrongylus douglassi)
این کرم‌ها مویی شکل و بی‌رنگ بوده ومیتواند در معده شترمرغ موجب انسداد غدد ترشحی شوند. با بوجود آمدن یک لایه محافظ موکوسی برروی این انگل‌ها شیرابه‌های معده به غذا نمی‌رسد. این آلودگی کرمی درجوجه‌های جوان کمتر از 8 ماه می‌تواند تا 80 درصد مرگ و میر را موجب شود. شترمرغ‌ها تنها میزبان این انگل می‌باشند. همچنین این انگل یک انگل بیابانی بوده و بسیار مقاوم می‌باشد. این کرم‌ها به مدت سه سال بدون هیچ میزبانی زنده باقی می‌مانند. درمان منظم مبتلایان و پرندگان که در معرض آلودگی هستند ضروری می‌باشد. بایستی توجه نمود که استفاده از داروی ضد انگل لوامیزول موجب بروز اختلالاتی در معده و روده شترمرغ‌ها شده و درانگل‌ها موجب بروز مقاومت می‌شود.
کرم‌های معدی و دیگر نماتودها
کرم‌های معدی (گونه های آسکاریدیا) و دیگر گونه‌های نماتود می‌توانند شترمرغ‌ها را آلوده نمایند. بایستی با استفاده دوره‌ای از داروهای ضد انگل شترمرغ‌ها عاری از این آلودگی‌ها نگهداری شوند.
انگلهای خارجی در شترمرغ
کنه‌ها
کنه‌ها می‌توانند با گزش شترمرغ‌ها به پوست صدمه وارد کنند. همچنین کنه‌های گونه آمبلیوما می‌توانند بیماری‌ها را از طریق گزش به انسان منتقل نمایند (ویروس تب کنگو - کریمه).
شپش
شپش شترمرغ (Struthhiolipeurus Struthionsis) به پرهای پرنده صدمه وارد نموده و باعث ایجاد ظاهری ژولیده در حیوان می‌شود. در این آلودگی‌ها، سمپاشی‌های منظم وتکرار آن بعد از یک هفته ضروری است.
جرب‌های ساقه پر شترمرغ
جرب‌های ساقه پر (pterolichus bicaudatus) همراه با گون‌های gabucinia Sculpturata در حال حاضر بسیار نادر هستند. این جرب‌ها موجب صدمه به پرهای پرنده شده، همچنین موجب ایجاد آب ریزش از بینی می‌شوند.
مگس‌ها (تاسرانیا)
مگش شترمرغ (hypoboscis Struthionis) موجب تحریک و خارش پوست می‌شود و بدنبال گزش و خونخواری ممکن است محل گزش عفونی شده ضایعات پوستی ایجاد نماید.