به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در میان کپور ماهیان (به انگلیسی: common carp) با نام علمی:Cyprinus carpio می‌توان ۴ نوع آن را بر حسب قرار گرفتن فلس‌ها بر روی بدن از یکدیگر تشخیص داد: ۱)کپور فلس‌دار: که دارای بدنی کاملاً پوشیده از فلس است. ۲) کپور آئینه‌ای: که دارای فلس‌های آئینه‌ای شکل و نامرتب است. ۳)کپور فلس یک ردیفی: که دارای یک ردیف فلس در امتداد خط جانبی بوده و همگی آنها به یک اندازه‌اند. ۴) کپور چرمی یا برهنه: که فاقد فلس و یا دارای تعداد کمی فلس است. عمر این ماهی تا ۴۵–۵۰ سال گزارش شده و نمونه‌هایی از آن تا ۳۰ کیلوگرم وزن می‌توانند داشته باشند.
گونه‌های پرورش‌داده شده و رنگارنگ به نام کپور گلگون (کوی) معروفند.
کپور گلگون
این ماهی از خانواده است که دارای ۲ جفت سبیلک، و دندان‌های حلقی با فرمول ۳٫۱٫۱–۱٫۱٫۳ یا ۳٫۲٫۱–۱٫۲٫۳ می‌باشد. کپور معمولی فلس‌هایی درشت و باله پشتی ممتدی دارد. تعداد فلس‌های خط جانبی در این ماهی ۳۲–۳۰ عدد می‌باشد. دهان آن کشویی بوده و قابل بیرون زدن است. کپور معمولی در حوضه‌های دریای خزر، رودخانه تجن و تمام حوضه‌های آبریز ایران پراکنش دارد. حداکثر طول در این ماهی ۱۵۰ و میانگین ۳۸ سانتی‌متر است. بدن این ماهی تا حدی دراز است و طول ۳برابر ارتفاع می‌باشد. سر ماهی بزرگ و پوزه کند است. باله مخرجی کوتاهی دارد. در باله پشتی ۳ تا ۴ خار سخت و ۱۵(۱۶) تا ۲۱(۲۲) شعاع نرم و شاخه شاخه وجود دارد. در باله مخرجی نیز ۳ خار سخت و ۵ یا ۶ شعاع نرم شاخه شاخه دیده می‌شود.
این ماهی همه‌چیزخوار بوده و از موجودات ریز بستر آب، کرم‌ها، سخت‌پوستان، نوزاد حشرات، لاشه حیوانات، تخم ماهیان و حتی نوزادان خود را مصرف می‌کنند.
در دمای کمتر از ۷ درجه سانتی‌گراد به صورت دسته جمعی به خواب زمستانی فرومی‌روند. در آب شیرین به سر برده و آب‌های گرم، آرام و پوشیده از گیاه را دوست دارد.
برخی از جنس‌ها و گونه‌های کپور ماهی که در ایران یافت می‌شوند
جنس: Carassius گونه: C.auratus نام محلی: سیم کپور - نام فارسی: کاراس
جنس: Abramis گونه: A.brama orientalis نام محلی: سیم برگ - نام فارسی: سیم
جنس: Aspius گونه: A.aspius نام محلی: ماش - نام فارسی: ماش‌ماهی
جنس: Barbus گونه: B.mursa نام محلی: قره بالیخ - نام فارسی: باربوس
جنس : Varicorhinus گونه: V.Dapoeta نام محلی: زردپر
جنس: Cyprinus گونه: C.carpio نام محلی: کپور - نام فارسی: کپور معمولی
جنس: Ctenopharyngoden گونه: C.idella نام فارسی: کپور علفخوار (آمور)
جنس: Hypophthalmichthys گونه: H.molitrix نام محلی: آزاد - نام فارسی: کپور نقره‌ای (فیتوفاگ)
جنس: Aristiehthys گونه: A.nobilis نام محلی: کپور سرگنده - نام فارسی: سرگنده
تغذیه کپور ماهیان
خوراک اصلی این ماهی موجوداتی است که در کف استخر زندگی می‌کنند مثل لارو و حشرات، کرم‌ها. علاوه بر این از غذای دستی و کمکی هم از قبیل گندم، جو، سبوس گندم، آرد گندم، پودر ماهی، سبوس برنج، تفاله گوجه‌فرنگی، کنجاله سویا، تخم پنبه و باقی‌مانده سفره غذایی استفاده می‌کنند.
پرورش کپور
پرورش ماهی از نزدیک ۱۴۰۰ سال پیش از میلاد از کشور چین آغاز شد و در ایران نیز در استان‌های جنوبی کشور (مانند خوزستان) این ماهی پرورش داده می‌شود.
اخیراً در ایران برای حمایت از گونه‌های مولد این ماهی کمپینی بنام ماهیگیران «بگیر و رها کن» ایجاد شده که کپورگیری ورزشی نام دارد.
برای آشنایی بیشتر پرورش انواع کپور ماهی را مطالعه کنید.