به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ باز هم سگ کشی، این بار در چیتگر، البته تا زمانی که شما این یادداشت را مطالعه می کنید شاید سگ کشی در محل دیگری خبرساز شده باشد. سگ کشی به خبری فراگیر در رسانه ها و شبکه های اجتماعی حامیان حیوانات تبدیل شده است، گاهی کیفیت و کمیت آن تغییر می کند اما در اصل ماجرا تفاوتی حاصل نمی شود و همچنان سگ ها هستند که می میرند و بر خاک می افتند.
به گزارش ماکی دام به نقل از سبزینه : زمانی بود که دانش کافی برای کنترل سگهای شهری وجود نداشت، عده ای تنها راه را در عقیم سازی سگ ها می دانستند و معتقد بودند با عقیم سازی می توان جلوی ازدیاد سگهای بی سرپرست را گرفت اما در همان زمان حامیان حقوق حیوانات توصیه می کردند که راه نخست برای کننترل سگهای شهری، کنترل منابع غذایی است و تا زمانی که چاره ای برای کنترل منابع غذایی اندیشیده نشود نمی توان منتظر کاهش جمعیت این حیوانات بود. پس از کنترل منابع غذایی، فرهنگ سازی در میان شهروندان برای برخورد مناسب با حیوانات، سالم سازی سگ های شهری از بیماری ها به منظور کاهش ترس شهروندان از حضور آنها در محیط های شهری و در نهایت عقیم سازی حساب شده، توسط افراد متخصص از دیگر راههای کنترل این حیوانات مظلوم عنوان شده بود. البته در این میان وجود پناهگاه هایی که عملکرد شفاف اجرایی، بهداشتی و اقتصادی داشته باشند نیز می تواند به کمک حیوانات آسیب بیاید.
اینک پس از گذشت سالها از توصیه های عملی حامیان حقوق حیوانات برای کنترل جمعیت حیوانات شهری به عنوان کسی که سالهاست در حوزه حمایت فعالیت می کند و طبیعتاً اتفاقات و خبرها را رصد می کند نمی توانم بپذیرم آنچه که امروز بر سر حیوانات می رود از سر بی دانشی و کم اطلاعی مجریان است! یک جای کار می لَنگد! تا کی قرار است هر سال حدود 100 هزار عدد سگ در کشور کشته شود و مجریان سگ کشی متوجه نشوند این روش ها به کنترل جمعیت حیوانات شهری نمی انجامد؟ باید قبول کرد تعمدی در اتخاذ روشهای خشونت آمیز برای کاهش جمعیت حیوانات شهری و در راس آنها سگ ها وجود دارد.
اصرار شهرداری ها بر ادامه این روند ناکارآمد و باطل و غفلت آنها از کنترل محل های انباشت زباله ها در داخل و حاشیه شهرها موید این نکته است که دست هایی در ادامه سریال تکراری سگ کشی دخیل است، سریالی که البته درآمد خوبی را عاید سگ کشان می کند.
تا زمانی که برای حذف فیزیکی سگ ها اعتبارات کلان در بودجه سالانه شهرداری ها لحاظ می شود نمی توان امیدی به پایان این داستان غم انگیز داشت. فرقی نمی کند این بودجه برای سگ کشی با اسلحه هزینه شود یا سم و یا حذف در برخی از پناهگاه هایی که توسط شهرداری ها ایجاد شده اند تا پروژه سگ کشی در خفا و در پوشش حمایت از حیوانات انجام شود!
برای کنترل جمعیت حیوانات شهری، از سگ تا گربه و موش باید تجدید نظر اساسی در روشهای کنترلی صورت گیرد. باید از پله اول و قدم به قدم شروع کرد. پله اول در کنترل جمعیت حیوانات شهری، کنترل منابع غذایی این حیوانات است. در قدم اول باید بودجه سگ کشی شهرداری ها صرف کنترل محل انباشت زباله ها در حاشیه و مراکز شهری شود تا شاهد افزایش جمعیت این حیوانات نباشیم. هر کجا زباله ای وجود دارد می تواند به محل تجمع و زاد و ولد حیوانات شهری تبدیل شود، حیواناتی که در نبود فرهنگ شهروندی همزیستی با حیوانات دیر یا زود کشته شده یا اسیر دیوار بلند پناهگاه ها می شوند.
فراموش نکنیم افزایش جمعیت حیوانات شهری و بی خانمان محصول مستقیم زندگی شهر نشینی امروز ماست! سابقه اهلی شدن سگ ها به 35000 سال قبل بر می گردد و این درحالیست که افزایش جمعیت آنها که منجر به کشتار آنها در سراسر جهان شده است محصول نیم قرن اخیر و بطور مشخص زندگی شهرنشینی، گسترش شهرها و افزایش پسماند تولیدی است!
به عبارتی مشکل از سگ ها نیست، مشکل از سبک زندگی انسان هاست، مشکل از انسان هاست که شرایط را برای افزایش آنها فراهم می کنند و به جای همزیستی، آنها را می کشند. برای حل مشکل افزایش جمعیت حیوان شهری باید تجدید نظر اساسی در عملکرد انسانها داشت. سگ ها مقصر نیستند، انسان ها مقصرند!