به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای (brown eared pheasant) با نام علمی (Crossoptilon mantchuricum) از خانواده قرقاول‌های گوش‌دار می‌باشد. از دیگر خویشاوندانش می‌توان قرقاول گوش‌دار آبی(blue eared pheasant) و قرقاول گوش‌دار سفید(white eared pheasant) را نام برد. شباهت ظاهری یکسان بین دو جنس نر و ماده قرقاول‌های گوش‌دار قهوه‌ای یکی از خصوصیات منحصربه‌فرد این نژاد است، خانواده قرقاول‌های گوش‌دار همگی این خصوصیت را دارند. به قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای قرقاول منچوری – منشوری نیز گفته می‌گویند.
مشخصات ظاهری قرقاول نژاد گوش‌دار قهوه‌ای
طول بدن قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای در حدود ۹۶ الی ۱۰۰ سانتی‌متر می‌باشد که ۵۴٫۵ سانتی‌متر از آن طول دم این پرنده است. از لحاظ ظاهری دوجنس نر و ماده شباهت زیادی بهم دارند، ماده‌ها نسبت به جنس نر جثه کوچکتری دارند، رنگ کلی پر و بال به رنگ متمایل به قهوه‌ای، سر سیاه رنگ، پوست صورت لخت و به رنگ قرمز(سرخ) و دارای پرهایی به رنگ سفید بوده که مانند نواری از قسمت نوک تا پشت سر از دو طرف صورت کشیده شده است، که بیشتر شباهت به سبیل دارد. پرهای نواحی کفل پرنده به رنگ سفید، دم بلند و به سفید رنگ است. پاهای پرنده قرمز (سرخ) هستند.
خصوصیات رفتاری
قرقاول‌های گوش‌دار قهوه‌ای پرندگانی اجتماعی بوده و بیشتر در دسته‌ها و کلنی‌های بزرگ متشکل از ۱۰ الی ۳۰ عدد حتی بیشتر به غیراز زمان تولیدمثل که تک همسر هستند، زندگی می‌کنند.
زیستگاه و پراکندگی قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای
قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای بومی کشور چین و مناطق شمال چین می‌باشد، زیستگاه طبیعی آنها شامل جنگل‌های درختان پهن برگ و جنگل‌های درختان مخروطی بین ارتفاع ۱۱۰۰ الی ۲۶۰۰ متر از سطح دریا است. معمولاً در فصل زمستان به ارتفاعات پایین‌تر در حدود ۱۱۰۰ متر از سطح دریا کوچ می‌کنند.
تغذیه
قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای پرنده‌ای گیاه‌خوار است و بیشتر توسط منقار قوی خود اقدام به حفر زمین و تغذیه از ریشه و قدد گیاهان می‌نماید. جیره غذایی آنها شامل گیاهان و ریشه، ساقه و برگ گیاهان، جوانه‌ها، میوه‌ها، دانه‌ها، حشرات و کرم‌ها است.
تغذیه در اسارت: می‌توان آنها را با انواع مختلف دانه غلات، دان صنعتی طیور، کنسانتره، پلیت قرقاول، سبزیجات و میوه‌ها تغذیه نمود.
محل نگهداری قرقاول منچوری
مکان مناسب برای قرقاول‌هال فضایی مسقف به ابعاد حداقل ۱۰ مترمربع با بستری پوشیده شده از مواد طبیعی و عایق مانند خاک دستی، کاه و کلش و... محل مناسبی است.
نکته: پوشش بستر از نفوذ رطوبت جلوگیری کرده همچنین از پاهای حساس قرقاول در برابر زمین سفت محافظت می‌کند.
زاد و ولد
فصل تولیدمثل با شروع بهار و اواسط ماه مارس آغاز می‌گردد. این گونه از قرقاول‌ها تک همسر هستند. در فصل تولیدمثل این قرقاول‌ها به ارتفاعات بالاتر رفته تا از نظر منابع غذایی، سرپناه و امنیت در رفاه بیشتری باشند. نرها توسط حرکات نمایشی و گستراندن پر و بال خود سعی در جلب توجه ماده‌ها کرده، در مرحله بعد از جفت شدن در حدود اوایل ماه آوریل، گوش‌دار قهوه‌ای ماده بر روی زمین لانه‌سازی می‌کند او در هر کلاج و دوره در حدود ۴ الی ۲۰ تخم می‌گذارد. جوجه‌ها حدود ۲۶ الی ۲۷ روز بعد از خوابیدن قرقاول ماده بر روی تخم‌ها، سر از تخم بیرون می‌آورند.
وضعیت بقاء
به‌خاطر تخریب زیستگاه، کمبود منابع غذایی و شکار، جزو گونه‌های در معرض تهدید بوده و در لیست قرمز گونه‌های درحال انقراض می‌باشد.
قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای تحت حفاظت کشور چین است.
گردآوری و تنظیم: پرنده جنگل