به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ یکی از مهم‌ترین عوارضی که برای شترمرغ‌ها به‌وجود می‌آید انگل‌ها هستند که انواع مختلفی داشته و برای سلامت شترمرغ‌ها بسیار مضر و خطرناک هستند. در این نوشته به انگل‌های خارجی شترمرغ‌ها می‌پردازیم.
بندپایان انگل‌های خارجی می‌باشند و بعضی از آنها بطور دائم در بدن میزبان زندگی کرده و بعضی فقط میزبان را در شرایط خاص ملاقات می‌کنند این انگل‌ها از خون میزبان برای ادامه زندگی خود استفاده می‌کنند.
مایت در شترمرغ
انگل شاه‌پر یا شفت پر شترمرغ می‌باشند ودر بخش شکمی طولی ساقه پر در حال رشد زندگی می‌کند و در طی آن به داخل ساقه پر تونل می‌زند واز مواد ژلاتینی برای رشد پرها، استفاده می‌کنند و باعث اختلال در روند رشد آنها شده بطوری‌که در اثر آن شترمرغ‌ها بلاانقطاع دچار پرریزی می‌شوند همیشه پرهای نارس در دسترس تغذیه این انگل‌ها وجود دارد.
چیدن فصلی پرها بصورت آزمایشی در لیتل کارو روی اکولوژی آلودگی پرها توسط مایت ماده مورد بررسی قرار گرفته است.
کنترل آلودگی با مایت‌ها توسط آیورمکتین و پیرتروئید سنتتیک امکان‌پذیر می‌باشد.
جرب در شترمرغ
جرب پر می‌تواند در ساقه پرهای سفید و بلند بال‌های شترمرغ و ریه مشاهده شود. آزمایش دقیق این ناحیه با استفاده از یک میکروسکوپ تشریح در تشخیص مثبت بسیار با ارزش است. جرب‌ها باعث کاهش کیفی پرها شده منجر به بروز خارش، تورم فولیکول‌های مو و پرریزی می‌شود (Hoover 1988) درمان با داروی آیورمکتین باعث حفظ پرهای شل شده پرنده می‌شود.
درصورت ابتلا پرنده به جرب با نوک زدن به پرهای خود با آن مقابله می‌کند. آلودگی با جرب از سمت بیرون به داخل پوست بوده و تولید انواع گری شبیه به صدمات ناشی از زخم می‌کند و باعث گری شدید می‌شود. چنین حالتی توسط گابوکسینیا ندولا از یک باغ‌وحش گزارش شده است و در آفریقای جنوبی گری توسط سارکوپتس اس پی گزارش شده است.
منبع: doctorvet