به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ فهرست زیر، میکروارگانیسم‌هایی را که در ساخت پروتکسین بکار برده شده‌‌اند، و ویژگی آنها را بازگو می‌کند:
• لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (Lactobacillus acidophilus)
1- دستگاه ایمنی طبیعی را برمی‌انگیزد (Perdigon و همکاران سال 1988)
2- فعالیت ناخواسته آنزیم‌های میکروبی که می‌توانند باعث سرطان شوند را مهار می‌کند (Goldin و همکاران_ سال 1984)
3- رشد دام‌ها را افزایش می‌دهد (Tortuero و همکاران سال 1973؛ Benchman و همکاران سال 1977)
4- در جوجه‌های با فلور شناخته شده، بر ضد باکتری‌های سالمونلا تیفوموریوم، استافیلوکوکوس آئوروس و ای‌کولای عمل می‌کند (Miller و Watkins سال 1983)
• لاکتوباسیلوس پلانتاریوم (Lactobacillus plantarum)
1- از باکتری‌های بومی دستگاه گوارش می‌باشد.
2- توانایی تخمیر طیف گسترده‌ای از کربوهیدرات‌ها را دارا می‌باشد (به هضم و جذب مواد غذایی یاری می‌رساند)
3- توانایی تحمل اسید معده را دارد (Jensen و همکاران سال 1956)
4- اسیدهای ارگانیک و مواد ضد باکتری تولید می‌کند (Koninsky: سال 1982 – West و Warner: سال 1988 – Daeschel: سال 1990 – Anderson: سال 1981 و 1990)
• لاکتوباسیلوس رامنوسوس (Lactobacillus rhamnosus)
1- دستگاه ایمنی طبیعی را برمی‌انگیزد (Perdigon و همکاران سال 1986، 1988 و 1990)
2- ماکروفاژها (سلول‌های دفاعی بیگانه‌خوار) را فعال می‌سازد (Katy و همکاران سال 1981)
3- از اسهال برخواسته از «کلستریدیوم دیفیسیل» جلوگیری می‌کند (Gorbach و همکاران سال 1987)
• لاکتوباسیلوس دلبروکی زیر گونه بولگاریکوس (Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus)
• استرپتوکوکوس سالواریوس زیر گونه ترموفیلوس (Streptococcus salivarius subsp. Thermophilus)
1- باکتری «ای‌کولای» را خنثی می‌کند (Mitchell و Kenworthy - سال 1976)
2- دام را از عفونت «سالمونلا انتریتیدیس» حفظ می‌کند (Hitchins و همکاران سال 1985)
3- افزایش ایمنی از راه برانگیختن تولید اینترفرون‌ها (گونه‌ای پادتن اختصاصی) (De Simone و همکاران سال 1986) و افزایش ایمنی، از راه بالا بردن تراکم ایمونوگلوبین‌ها (Conge و و همکاران سال 1980) و افزایش ایمنی، از راه فعال سازی «ماکروفاژها» (Perdigon و همکاران سال 1989)
• بیفیدوباکتریوم بیفیدوم (Bifidobacterum bifidum)
1- در جوجه‌های با فلور شناخته شده، بر ضد باکتری‌های پروتئوس ولگاریس و کلبسیلا نیمونیا عمل می‌کند (Timoshko و همکاران 1981)
2- از چسبیدن باکتری «ای‌کولای» به دیواره دستگاه گوارش جلوگیری می‌کند (Bianchi- Salvadori و همکاران سال 1989)
• انتروکوکوس فاسیوم (Enterococcus faecium)
1- از اسهال ناشی از «ای‌کولای» پیشگیری می‌کند (Underdahl و همکاران سال 1982)
2- فعالیت مواد هضم‌کننده سلولز را در روده کور ماکیان افزایش می‌دهد (Kumpercht وهمکاران سال 1984)
3- بر ضد باکتری سالمونلا تیفوموریوم در موش عمل می‌کند (Roach و Tannock سال 1980)
• آسپرژیلوس اریزا (Aspergillus orizae)
1- تولید را بهبود می‌بخشد.
2- شمار باکتری‌های هضم‌کننده سلولز را بالا می‌برد (Weidmeier و همکاران سال 1987)
3- آنزیم ویژه شکستن سلولز را برای بهبود هضم الیاف علوفه، تولید می‌کند (Weidmeier و همکاران سال 1987)
• کاندیدا پینتولوپسی (Candida pintolopesii)
1- به بافت پوششی ترشحی معده می‌چسبد و از اجتماع باکتری‌های بیماری‌زا در سطح دستگاه گوارش جلوگیری می‌کند (Savage و و همکاران سال 1989)
منبع: نیکوتک