به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در آزمایشی که برای بررسی تأثیر میکروفلور دستگاه گوارش مرغ‌ها انجام شد، باکتری‌های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، بیفیدوباکتریوم انیمالیس، باکتری‌های غالب دستگاه گوارش برای سرکوبی باکتری‌های بیماری‌زا (کلستریدیوم پرفرانژه، سودوموناس آئروجینوس، استافیلوکوکوس آورئوس، و استرپتوکوکوس آگالاکتیه) بودند.
زیر کنترل در آوردن میکروفلور طیور به گونه‌ای مثبت با استفاده از پروبایوتیک‌ها نیز تأثیر سودمندانه بر مشخصات مورفولوژیک پرز‌های دستگاه گوارش که نقش برجسته‌ای در هضم و جذب مواد خوراک بر عهده دارند بر جای گذاشت. درازای پرزها 3% و پهنای آنها 20% افزایش یافت و عمق کریپت‌ها 3% بیشتر از گروه کنترل بود.
میان جمعیت باکتریایی سالم دستگاه گوارش مرغ‌های تخمگذار با تولید تخم‌مرغ نیز رابطه مثبتی وجود داشت که تعداد تخم‌مرغ‌هایی را که پروبایوتیک خورده بودند 10%، و وزن آنها را 18% نسبت به گروه کنترل افزایش داد.
بررسی پژوهش‌ها
شماری از پژوهش‌ها توجه خود را روی وضع فلور باکتریایی دستگاه گوارش مرغ‌های گوشتی قرار داده‌اند زیرا پارامترهای تولید بستگی بسیار زیادی به روند هضم خوراک در دستگاه گوارش دارد.
چندین پژوهشگر به این نکته پرداخته‌اند که تغییرات منفی فلور دستگاه گوارش سبب تغییر مصرف آب و خوراک، خوراک کمتر و نوشیدن آب بیشتر شده است که یکی از پیامدهای آن خیس شدن بستر مرغداری بوده است.
Ireland و همکارانش رابطه میان پیشرفت فلور میکروبی دستگاه گوارش مرغ‌ها و سن آنها را نشان دادند. یافته‌های این دانشمند نشان داد که دستگاه گوارش جوجه تازه هچ شده استریل است (بدون میکروب)، در 3 روزگی باکتری‌های استرپتوکوکوس و کولیفرم را در دستگاه گوارش آنها پیدا کرد، و لاکتوباسیلوس‌ها چندی پس از آن پدیدار می‌شوند و در 40 روزگی استقرار پیدا می‌کنند.
Barnes و همکارانش نیز پی بردند که لاکتوباسیلوس‌ها باکتری مسلط روده طیور هستند.
Proietti و همکاران فلور دستگاه گوارش مرغ‌هایی را که به شیوه قدیمی رشد یافته بودند با مرغ‌هایی که به صورت پرورشی نگهداری می‌شدند مقایسه کردند و پی بردند که نسبت انتروباکتریاها و انتروکوکوس‌ها به لاکتوباسیلوس‌ها در مرغ‌های قدیمی بالاتر بود.
همه این آزمایش‌ها روی تأثیر مثبت فلور سالم دستگاه گوارش با تولید، در مرغ‌های تخمگذار و گوشتی اشاره می‌کنند، اما فلور دستگاه گوارش مرغ‌ها همواره ثابت و به سود مرغ پابرجا نمی‌ماند.
عوامل گوناگون، از استرس‌ها (استرس گرمایی و سرمایی، استرس مدیریتی و کارگری، استرس جیره نامناسب، و همراه با توکسین‌ها، استرس بالا بودن بار باکتری‌های بیماری‌زای محیط) روی ترکیب فلور باکتریایی دستگاه گوارش اثر منفی می‌گذارند و سلامت آن را تهدید می‌کنند.
فلور آشفته و تضعیف شده دستگاه گوارش روی عملکرد سیستم ایمنی مرغ‌ها نیز اثر منفی می‌گذارد و آنها را آماده ابتلا به بیماری می‌کند.
بیشتر بدانیم:
میکروفلور عادی دستگاه گوارش مرغ‌ها
برآورد محتویات پروبایوتیک‌های باکتریایی
تأثیر «لاکتوباسیلوس» بر کاهش چربی در کبد، ماهیچه و لاشه مرغ گوشتی
تقویت فلور باکتریایی
این که می‌توان با تقویت فلور باکتریایی دستگاه گوارش طیور به نتایج مثبتی در تولید تخم‌مرغ و گوشت دست یافت یک باور علمی پذیرفته است. آزمایش‌های فارمی گوناگون تأثیر تقویت فلور باکتریایی را ثابت کرده‌اند.
فلور تقویت شده دستگاه گوارش، هم به بهبود ضریب تبدیل خوراک (FCR)، و هم به مقاومت سیستم ایمنی مرغ‌ها در برابر بیماری‌زاها کمک می‌کند. دست‌کاری فلور باکتریایی و تقویت آن، به وسیله استفاده از فرآورده‌های پروبایوتیکی، پری‌بایوتیکی، آسان‌تر و ارزان‌تر از استفاده از دیگر افزودنی‌ها است.
در عمل نیز تأثیر دیگر فرآورده‌ها، به ویژه پریبایوتیک‌ها، بر این اساس قرار دارد که می‌توانند به پرشمار شدن باکتری‌های زنده بومی دستگاه گوارش کمک کنند و زمینه را برای تقویت باکتری‌های زنده پروبایوتیکی فراهم نمایند.
این در حالی است که یک فرآورده پروبایوتیکی که کارآیی آن در آزمایش‌های فارمی به نتیجه مثبی رسیده باشد. به طور مستقل، و به شرط این که توان پرشمار شدن در دستگاه گوارش مرغ را داشته باشد، می‌تواند جمعیت باکتریایی دستگاه گوارش را به تنهایی تقویت کند.
اما مرغداران و دامداران می‌باید به هنگام تصمیم‌گیری برای خرید یک فرآورده پروبایوتیکی، مدارک مثبت از آزمایش‌های فارمی که تأثیر سودمندانه فرآورده را ثابت کند، از فروشنده بخواهند و آنها را با دقت بررسی کنند.
برای پیشی گرفتن از روند طبیعی رشد دستگاه گوارش، برقراری و پایدار کردن میکروفلور سودمند و بهبود فعالیت سیستم ایمنی، از «پروتکسین» استفاده کنید.
نویسنده: Dr.Janos Gal, Dr.Aileen Green
منبع: نیکوتک