به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ بیماری نئوسپوراکانینوم بیشتر در گاوها رخ می‌دهد و اغلب سقط‌های ناشی از آن در ماه 6-5 آبستنی اتفاق می‌افتد. اما در گوسفند شایع نبوده و در بزها نیز باعث سقط‌های انفرادی می‌شود.
بیماری نئوسپورا کانینوم در گاو
نئوسپورا کانینوم در هر دو نژاد شیری و گوشتی سبب سقط جنین از ماه سوم آبستنی به بعد می‌شود و بیشتر سقط‌های ناشی از این انگل در ماه 6-5 آبستنی اتفاق می‌افتد.
جنین‌ها ممکن است در رحم مرده، باز جذب، مومیایی و یا دچار هضم خود به خود شده، ولی گاهی نیز نارس یا زنده و حتی طبیعی باشند اما با عفونت مزمن متولد می‌شوند. حداکثر تا 95% گوساله‌هایی که به‌طور مادرزادی از مادران بیمار متولد می‌شوند، ازنظر بالینی طبیعی هستند.
عفونت‌های مادرزادی معمولاً با علائمی چون عدم تعادل، فلجی و سایر نقایص عصبی در گوساله‌های تازه به‌دنیا آمده مشاهده می‌شود اما بیشتر عفونت‌های مادرزادی بدون علائم بالینی هستند و اثر چندانی بر سلامتی گوساله‌ها ندارند.
آلودگی با این انگل احتمال مرده‌زایی و جفت‌ماندگی را افزایش می‌دهد. تلیسه‌های آلوده میزان شیر کمتری تولید می‌کنند، این حالت در سایر دام‌ها مشاهده نمی‌شود.
کاهش متوسط افزایش وزن روزانه در گاوهای پرواری به میزان 0/17 تا 0/05 کیلوگرم مشاهده می‌شود.
بیماری نئوسپورا کانینوم در گوسفند و بز
نئوسپورا کانینوم در بزها باعث سقط‌های انفرادی می‌شود اما این عفونت در گوسفند شایع نیست. گوسفند‌ها و بزهای آلوده ممکن است سقط کنند یا نوزادان ضعیف به‌دنیا بیاورند.
این حالت ممکن است در آبستنی‌های بعدی نیز تکرار شود. گوسفند‌ها و بزهای سقط کرده در اثر آلودگی به این انگل باید کشتار شوند.
علائم کالبدگشایی
در اغلب موارد علائم کالبدگشایی در جنین‌هایی دیده می‌شود که در اثر میوکاردیت دچار از کار افتادگی قلب شده‌اند. با این وجود ممکن است هضم خود به خودی در بافت مغز مشاهده شود.
همچنین زخم‌های موجود در کبد که بیشتر در موارد همه گیری‌های سقط جنین ناشی از این انگل مشاهده می‌شود از علائم کالبدگشایی می‌باشد.
همه گیر شناسی
سقط جنین به‌صورت بومی و یا همه‌گیری دیده می‌شود. در موارد همه‌گیری در صد بالایی از سقط در زمان کوتاهی رخ می‌دهد، درحالی‌که در مواردی که بیماری بومی است سقط‌های انفرادی (5%) در گله به مدت چند سال اتفاق می‌افتد.
سقط جنین هنگامی‌که در گاوهای در معرض خطر طی 6 و 8 هفته بیشتر از 10% اتفاق بیفتد، به‌عنوان همه‌گیری درنظر گرفته می‌شوند.
انتقال عمودی اصلی‌ترین راه انتقال بوده، ولی انتقال پس از تولد نیز وجود دارد. بررسی‌ها نشان داده است که 95-80% گوساله‌های به دنیا آمده از گاوهای سرم مثبت، آلوده هستند.
انتقال عمودی بیماری اکثراً باعث آلودگی به‌صورت انفرادی در دام‌ها می‌شود. طوفان سقط جنین در گاو‌هایی که به‌تازگی آلوده شده‌اند، بیانگر انتقال نئوسپورا کانینوم از راه مدفوعی - دهانی در این گله‌ها است.
هرچند که انتقال افقی یا انتقال پس از تولد حتی بدون ظهور طوفان‌های سقط جنین، در برخی گله‌ها اتفاق می‌افتد. همچنین انتقال کیست‌ها یا تاکی زوییت‌ها ازطریق چشم، بینی و دهان نیز صورت می‌گیرد.
اطلاعات حاصل از سرم‌شناسی و همه‌گیرشناسی بیانگر نقش محوری سگ‌ها در چرخه زندگی این انگل است.
خوردن پرده‌های جفت و جنین‌های سقط شده به احتمال زیاد مهم‌ترین منشأ آلودگی در سگ باشد.
سگ‌ها بیشتر از یک مرتبه قادر به دفع اووسیست‌ها هستند (برخلاف توکسوپلاسما) بنابراین علاوه براینکه نباید امکان تغذیه از جنین‌های سقط شده، پرده‌های جنین یا گوساله مرده به سگ‌ها داده شود، اصولاً نباید سگ‌ها به محل‌هایی که احتمال آلودگی غذا و آب مصرفی دام‌ها وجود دارد، نزدیک شده و مدفوع خود را دفع کنند.