پی بردن به نیاز جوجه‌ها

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ پی بردن به وضع جوجه‌ها در هر مقطع زندگی آنها، می‌تواند راهنمای خوبی برای انجام کارهایی باشد که برای اصلاح شرایط مرغداری لازم است.

در شرایطی که مدیران مرغداری‌ها درگیر کارهای گوناگون و نامنتظره‌ای باشند، رسیدگی مرتب و منظم به وضع گله شاید دشوار باشد، اما واگذار کردن این مسئولیت به یکی از همکاران دقیق و کارکشته شما می‌تواند بار مسئولیت شما را سبک سازد.

دو هفته نخست پرورش دوره پرورش جوجه‌ها (brooding) نقش اساسی در پی‌ریزی پایه‌های بهترین عملکرد گله دارد. بدون پرورش مناسب جوجه‌ها در این دوره، جوجه‌ها نمی‌توانند به توان رشد ژنتیکی‌شان برسند، و این، سبب کاهش تولید، ضعف یکدست بودن گله، و تلفات بالا می‌شود.

این دوره، بسیار اهمیت دارد زیرا اگر عملکرد جوجه‌ها در این دوره ضعیف باشد نخواهند توانست این عقب ماندگی را در آینده جبران کنند. رسیدگی به این که آیا جوجه‌های شما آنچه را که برای رشد به آنها نیاز دارند دریافت می‌کنند یا نه، و کوشش برای به دست آوردن بالاترین نتیجه در این دوره، راه شما را برای داشتن یک گله سودآور هموار می‌کند.

در زیر چند نکته را در دسترس شما قرار می‌دهیم که با اندازه‌گیری آنها می‌توانید پی ببرید که گله شما تا چه اندازه عملکرد خوبی دارد.

دمای رکتوم جوجه‌ها

یکی از راه‌ها برای پی بردن به این که آیا جوجه‌های شما به اندازه کافی گرم هستند این است که دمای رکتوم آنها را اندازه‌گیری کنید. دمای رکتوم جوجه‌ها، نخست می‌باید بی‌درنگ پس از پایین آوردن آنها از کامیون حمل جوجه‌ها، و سپس یک دو ساعت پس از رها شدن در سالن، برای بار دوم اندازه‌گیری شود 40 تا 40/5 درجه سانتی‌گراد دمای معمولی به شمار می‌رود. هر اندازه کمتر، و یا بیشتر از این، برای سلامت و پیشرفت جوجه‌ها آسیب‌رسان است.

در 3 ، 4 روز پس از جوجه‌ریزی مراقب نشانه‌هایی باشید که استرس سرمایی، یا استرس گرمایی جوجه‌ها را نشان می‌دهند.

برخی‌از این نشانه‌ها، و نه همه آنها: کم خوردن خوراک و آب، به هم چسبیدن (به نشانه سرما)، گرد آمدن در کنار دیوارها (به نشانه گرما و بی‌حالی) هستند.

آزمایش چینه‌دان یکی دیگر از راه‌های پی بردن به این که آیا جوجه‌های شما آنچه که نیاز دارند را دریافت می‌کنند، آزمایش چینه‌دان آنها در 12 تا 24 ساعت پس از جوجه‌ریزی است. برای اینکار، جوجه را بردارید و با انگشتان خود چینه‌دان او را احساس کنید که آیا پر از آمیزه‌ای از خوراک و آب است یا نه. حالت چینه‌دان پر از «خوراک-آب» مانند حالت قوام ماده کره بادام‌زمینی است.

اگر کمتر از 95% جوجه‌هایی که شما چینه‌دان آنها را آزمایش می‌کنید پر نباشد، بهتراست عوامل زیر را هم آزمایش کنید:

خوراک: کمبود خوراک، کمبود فضای خوراک‌خوری، مشکل فیزیکی خوراک، کیفیت خوراک

• آب: کمبود کیفیت آب، مقدار آب در دسترس، زیادی بالا بودن یا پایین بودن آبخوری‌ها، بسته بودن نیپل‌ها، نامناسب بودن فشار آب، و بیش از اندازه بودن گرمای آب.

تهویه: ناکافی بودن تهویه هوا (بالا بودن گاز کربنیک، آمونیاک، و رطوبت)، بیش‌از اندازه بودن تهویه مرغداری. (کار کردن بیشاز اندازه «گرماده‌ها»، گرد هم آمدن جوجه‌ها با یکدیگر)

دما: گرمای بالا (جوجه‌ها را از دانخوری‌ها دور می‌کند)، سرمای بالا (جوجه‌ها نزدیک «گرماده‌ها» جمع می‌شوند).

بیشتر بدانیم:
تأثیر استرس یا تنش گرمایی روی تولید مرغداری‌ها (بخش نخست)
کیفیت هوا و تهویه در سالن‌های پرورش مرغ گوشتی
عوامل ایجاد کننده اختلالات حرکتی در پرندگان (بخش اول)

وزن جوجه در روز رسیدن به مرغداری (روز صفر) روز هفتم و روز چهاردهم.

وزن کردن جوجه‌ها در روز صفر، 7 و ولی 14 روزگی کمک می‌کند که بدانید آیا جوجه‌ها با نرخ مناسب رشد می‌کنند یا نه.

 7 روز پس از رسیدن جوجه‌ها، وزن جوجه‌ها باید 4/39 بار بیشتر از روز صفر باشد. و 14 روز پس از رسیدن به مرغداری، وزن جوجه‌ها باید 2/51 برابر وزن 7 روزگی آنها باشد.

اگر جوجه‌های شما به اندازه کافی وزن‌گیری نمی‌کنند، بهتر است در مدیریت خود تجدیدنظر کنید.

رطوبت هوا و بستر مرغداری

آزمایش رطوبت هوا و بستر نشان‌دهنده وضع مدیریت بستر، وضع تهویه، و مدیریت خطوط آب‌رسانی گله است. سطح مناسب رطوبت هوا در سالن، باید تقریباً 60% باشد به هنگامی که سطح مناسب رطوبت بستر 25 تا 30 درصد است.

بالا بودن رطوبت بستر سبب زخم کف پای مرغ‌ها می‌شود و مرغ‌ها دانه و آب کمتری می‌خورند، رشد آنها کاهش می‌یابد، و احتمال افزایش عفونت‌های باکتریایی و بیماری را افزایش می‌دهد. همچنین برای اندازه‌گیری سطح رطوبت می‌باید از رطوبت‌سنج مناسب استفاده کنید. شما می‌توانید یک مشت از مواد بستر را بردارید و آن را فشار دهید، اگر مواد بستر از هم پاشیده و جدا شود، رطوبت بستر مناسب و کافی است. اما اگر مواد بستر بهم بچسبند و به مشکل توپک در آیند، سطح رطوبت بستر بسیار بالا است.

برای پی‌بردن به اینکه در چه مقطعی عقب‌ماندگی رشد پیش آمده است، مرغداران می‌باید، پیشرفت گله را در طول زندگی، به ویژه در دو هفته نخست اندازه بگیرند. با این روش، نه تنها می‌توان رشد گله را دنبال کرد، بلکه به مرغدار امکان می‌دهد که اصلاحات لازم را در شیوه مدیریت خط انجام دهد و گله را در مسیر رشد مناسب قرار دهد.

2019 - the poultry site سایت از برگرفته

منبع: نیکوتک